tag:blogger.com,1999:blog-25128914620458767512023-11-15T05:19:47.568-08:00Editorial ΆρθραOlga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.comBlogger21125tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-90391762854281577542010-03-27T05:55:00.000-07:002010-03-27T06:03:45.938-07:00ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝΕΙ ΤΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟΜε το παρόν άρθρο θα τεκμηριώσω Συνταγματικά τα 10 Βήματα που είχα προτείνει ως εναλλακτικό σχέδιο, εφ’ όσον η Συνταγματικότητα τους δεν είναι εμφανής άμεσα. Είναι απορίας άξιον όμως πώς δεν τίθεται θέμα Συνταγματικότητας σε ό,τι εφαρμόζει η κυβέρνηση ( π.χ. των προστατευτισμό της ως προς τις τράπεζες ) ενώ όλοι ομολογούν ότι καταστρατηγεί καίρια σημεία των κεκτημένων του Λαού και υπονομεύει ή καταστρατηγεί πλήρως Δικαιώματα και εξασφαλίσεις / δικλείδες ασφαλείας που εμπεριέχονται στο Σύνταγμα.<br />Για να μπορέσουμε να δούμε την τεκμηρίωση και στην ουσία να έχουμε και κάποια ελπίδα επιβίωσης ως ανεξάρτητος και ελεύθερος Λαός, είναι απαραίτητο να αρχίσουμε να υιοθετούμε έναν πιο υγιή και ισορροπημένο τρόπο σκέψης ( δηλαδή, την ίδια αμφισβήτηση και έλεγχο που επιβάλλουμε ο ένας στον άλλον να την επιβάλλουμε και στους αξιωματούχους και τους κρατούντες, ελέω Λαού, συγκεκριμένες εξουσίες ).<br /><br />Είναι απαραίτητη προϋπόθεση, δηλαδή, να αλλάξουμε την φιλοσοφία του ραγιά που υποτάσσεται στους εκάστοτε άρχοντες ( κάτι το οποίο μας έχει καλλιεργηθεί με έμμεσο και χειραγωγικό τρόπο μέσω της παιδείας και των ΜΜΕ ) και να καταλάβουμε ότι έχουμε ένα Σύνταγμα ( έστω και με την τωρινή του μορφή ) που απευθύνεται σε Ελεύθερους Πολίτες που εκλέγουν ( δηλαδή διορίζουν πλειοψηφικά ) και ξέρουν να ελέγχουν τους διαχειριστές – αντιπροσώπους που επανδρώνουν το κράτος και τους οργανισμούς τους, όπως και ξέρουν να τους πειθαρχούν και να τους τιμωρούν.<br /><br />Οι νόμιμοι και Συνταγματικοί μηχανισμοί υπάρχουν, απλώς εμείς έχουμε επιτρέψει να πέσουν σε αχρηστία ή να εκφυλιστούν ( όχι σε νομικό επίπεδο αλλά ) στην πρακτική / πεπατημένη από τους κάθε κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές, δικαστικούς, πολιτικούς, κλπ.<br /><br /><br />Για να γίνει αυτού του είδους η αλλαγή πνευματικού προσανατολισμού, κατ’ αρχάς, θα πρέπει να έχουμε <strong><u>συνεχώς και πάντα</u></strong> υπόψη μας και να εφαρμόζουμε <strong><u>καθημερινά</u></strong> τα εξής δύο άρθρα του Συντάγματος : το άρθρο 4 ( παρ. 1, 2, 5, 7 ) το οποίο σημαίνει ότι εφ’ όσον έχουμε Πολιτικά Δικαιώματα και δεν είμαστε υπό κηδεμονία τρίτου ατόμου ή της δικαιοσύνης, η δική μας γνώμη και ερμηνεία του Συντάγματος είναι <u>τουλάχιστον</u> ισότιμη με του κάθε αιρετού αξιωματούχου και / ή άλλων συμπολιτών ( π.χ. δημοσιογράφων, συνταγματολόγων, κλπ ) και συνεπώς όταν υπάρχει αμφισβήτηση για το τι σημαίνει ένα Συνταγματικό άρθρο δεν μπορεί να αποφαίνεται ένα άτομο ή μία μειοψηφία αλλά αποφασίζει <strong>το σύνολο των Πολιτών μέσω δημοψηφίσματος ώστε η πλειοψηφική γνώμη να είναι αυτή που επικρατεί όπως επιτάσσει η Δημοκρατία, <u>ιδιαίτερα όταν το διακύβευμα είναι στο επίπεδο του μέλλοντος του Λαού ή του Έθνους και της συναφούς κυριαρχίας αυτού</u></strong> . Η ευθύνη και απόδοση αυτής, καθώς και η ανάληψη της θα πρέπει να γίνεται με την ίδια Αναλογικότητα και Ισότητα για όλους ( δηλαδή, ανάλογα με το βάρος της ευθύνης και το βάρος της ανάληψης αυτής ).<br /><br />Επίσης, έχουμε υπόψη μας το άρθρο 120 ( και ιδιαίτερα οι παρ. 2, 3, 4 ) του Συντάγματος που θέτει την ευθύνη της στηρίξεως του στους ίδιους τους Πολίτες οι οποίοι οφείλουν να γρηγορούν και να το προασπίζουν όταν αυτό απειλείται, <strong><u>ως Θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων </u></strong>. Ιδίως σε συνδυασμό με το άρθρο 1, συνοψίζεται όλη η τοποθέτηση που θα πρέπει να έχουμε ως Πολίτες αυτής της Χώρας.<br /><br /><strong><u>Τα δέκα βήματα, που είχα παρουσιάσει ως αρχικό εναλλακτικό σχέδιο για την κρίση, στηρίζονται στις βασικές αρχές του Συντάγματος</u></strong>.<br /><br />Το Σύνταγμα εξασφαλίζει στους Πολίτες της Ελλάδος συγκεκριμένα Δικαιώματα και απαιτεί συγκεκριμένες υποχρεώσεις οι οποίες δεν μπορούν παρά να είναι εντός του πλαισίου Ισότητας και Αναλογικότητας και Ελευθερίας που το ίδιο το Σύνταγμα έχει θέσει.<br /><br />Συγκεκριμένα, και εν συντομία λόγω έκτασης, τα άρθρα τα οποία έχω χρησιμοποιήσει σαν νομική υποστήριξη στα βήματα είναι τα πλέον απλά αλλά και σημαντικά. Το Σύνταγμα ορίζει ότι όλοι οι Έλληνες είναι Ίσοι ενώπιον του Νόμου ( άρθρο 4, παρ. 1 και 2 ) και κανένα υποσύνολο των δεν μπορεί να έχει ιδιαίτερη μεταχείριση ( άρθρο 4, παρ. 7 ). Για λόγους συντομίας αναφέρω τα άρθρα τα πλέον ζωτικά αλλά αν κάνουμε μία ανάγνωση του Συντάγματος με την τοποθέτηση που ήδη είπα, θα δούμε πλήθος άλλων άρθρων που υποστηρίζουν και τα Βήματα αλλά και κάθε άλλη τέτοιου είδους πρωτοβουλία ( π.χ. άρθρο 5 και 5Α, άρθρο 7 παρ. 2 και 3, κλπ ). Αυτό που δεν υποστηρίζεται πουθενά είναι η παντοδυναμία οποιουδήποτε ατόμου ή υποσυνόλου ενάντια στον Λαό και στο κράτος. Υπάρχουν όρια ακόμα και στις ευνοϊκές μεταχειρίσεις.<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι, πέρα από κάθε ποινικό θέμα από το οποίο ( καταχρηστικώς ) προστατεύονται οι βουλευτές, και αυτοί είναι κατά το Σύνταγμα ίσοι με τους υπόλοιπους Πολίτες ενώπιον του Νόμου, το οποίο σημαίνει ότι το 1ο Βήμα , που απαιτεί την ορθή εφαρμογή του ‘πόθεν έσχες’ καλύπτεται πλήρως : Όσον αφορά την φορολόγηση τους, η αρχή της Ισότητας και Αναλογικότητας θα τους υποχρεώσει να υποβληθούν τουλάχιστον στο ίδιο ποσοστό φορολόγησης της κλίμακας τους ( δηλαδή, μεγάλων εισοδημάτων ) και της τεράστιας ακίνητης περιουσίας ( που έχουν πολλοί από αυτούς ) που έχουν θεσπίσει και για τους υπόλοιπους Πολίτες.<br /><br />Στο θέμα της εκκλησίας, το Σύνταγμα σαφώς ορίζει ότι Κεφαλή της αναγνωρίζεται ο Ιησούς Χριστός και θέτει το κείμενο της Αγίας Γραφής ως <strong><u>τηρούμενο αναλλοίωτο</u></strong>, γεγονός που σημαίνει ότι η εκκλησία αυτοδεσμεύεται από τις Δέκα Εντολές και την διδαχή του Χριστού όσον αφορά τουλάχιστον την κοσμική της δράση : θα πρέπει να μην απαιτεί ευνοϊκή μεταχείριση σε σχέση με το ποίμνιο της, θα πρέπει να είναι εκεί για να ελαφρύνει και όχι να επιβαρύνει την κοινωνία στην οποία υπάρχει και όταν υπάρχει έκτακτη ανάγκη θα πρέπει να είναι η πρώτη που να απλώνει δίχτυα προστασίας αντί να υπονομεύει το κράτος και τους Πολίτες σαν άλλου είδους πολυεθνική / Μ.Κ.Ο. .<br /><br />Οι ίδιοι οι Απόστολοι έχουν δείξει τι σημαίνει να υπηρετείς την Εκκλησία του Χριστού και αυτό σημαίνει ότι το 2ο Βήμα επίσης καλύπτεται από το ίδιο το Σύνταγμα ( άρθρο 3 παρ. 1 και 3 ).<br /><br />Εφ’ όσον και στην εκκλησία πρέπει να εφαρμοσθεί ο ίδιος νόμος που εφαρμόζεται στους Πολίτες, και εφ’ όσον η εκκλησία δεσμεύεται από την Γραφή να είναι διάκονος και όχι αφέντης του ποιμνίου, η αλλαγή του καθεστώτος των περιουσιακών της στοιχείων δεν αντιβαίνουν στην Συνταγματική επιταγή. Το γεγονός ότι τουλάχιστον σε πρώτη φάση δεν πρόκειται να προσβληθεί το καθεστώς των ατόμων – κληρικών και βεβαίως δεν πρόκειται να αλλάξει ο τρόπος λατρείας για το ποίμνιο είναι ακόμα μία επιβεβαίωση ότι όσον αφορά τα άτομα – Πολίτες / κληρικούς, το Σύνταγμα εξασφαλίζει την προστασία τους ( και την ατομική τους περιουσία ) όπως και όλων των άλλων.<br /><br />Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονίσω ότι η εκκλησία της Ελλάδος αντιπροσωπεύει όλους τους Ορθόδοξους Έλληνες και άρα η περιουσία της δεν μπορεί να είναι ιδιόκτητη ούτε να είναι στο απυρόβλητο με την δικαιολογία αγαθοεργιών που κατά βούληση και αδιαφανώς κάνει. Η εκκλησία είναι διαχειριστής της περιουσίας των Ορθοδόξων Ελλήνων ( και για αυτό έχει νομή και κατοχή ) αλλά δεν είναι ιδιοκτήτης ή κύριος αυτής. <strong>Δεν μπορεί παρά να δίνει λόγο στους πιστούς με τον ίδιο τρόπο που οφείλει και το κράτος να δίνει λόγο στους Πολίτες</strong>. Αυτό είναι κάτι το οποίο υποστηρίζεται από τις Γραφές ( που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα ) και μπορούμε να αναλύσουμε σε άλλο άρθρο. <strong>Υπενθυμίζουμε ότι η πρώτη Εκκλησία υπό των Αποστόλων όπως περιγράφεται στις Πράξεις είχε <u>κοινοκτημοσύνη</u> και στόχος της ήταν η προστασία κάθε πιστού από όποια κοινωνική δυσκολία αντιμετώπιζε χωρίς διακρίσεις και χωρίς στεγανά / αδιαφάνεια / ανισότητα ανάμεσα στους πιστούς και στους Αποστόλους.<br /><br /></strong>Όσον αφορά τα υπόλοιπα Βήματα, από τους δημοσίους υπαλλήλους έως τις τράπεζες και τις Μ.Κ.Ο. παντός είδους ή τους διάφορους μεγαλοεπιχειρηματίες / μεγαλοκεφαλαιούχους, το Σύνταγμα καλύπτει κάθε τέτοια δράση τόσο με τα άρθρα επί της Ισότητας και της Αναλογικότητας όσο και με τις διατάξεις περί της χρησιμότητας των θέσεων που επανδρώνει ο κάθε δημόσιος υπάλληλος ( αν καταργείται η θέση δεν υφίσταται θέμα μονιμότητας, αλλά επίσης ο υπαλληλικός κώδικας και ο όρκος τους προϋποθέτει ότι κακή συμπεριφορά, κατάχρηση εξουσίας, παράνομος πλουτισμός, απιστία / επιορκία συνιστούν λόγους απολύσεως, πέραν των πειθαρχικών και ποινικών συνεπειών ).<br /><br /><strong>Πλήθος ατόμων που κατέφαγαν την δημόσια περιουσία και πλούτο υπάγονται σε αυτό το καθεστώς και δεν προστατεύονται από την βουλευτική ασυλία</strong>. Ο λόγος όχι μόνο για τον κάθε επίορκο εφοριακό ή υπάλληλο πολεοδομίας ή αστυνομικό, κλπ αλλά για τους αντίστοιχους <strong>διοικητές, γενικούς γραμματείς και άλλους αξιωματούχους Δ.Σ. ή άλλων διοικητικών οργάνων που ευθύνονται άμεσα για μαύρο χρήμα, υπεξαιρέσεις, έκπτωση των ΔΕΚΟ, της περιουσίας των Ταμείων, της κάθε κακοδιαχείρισης / πτώχευσης των δημοσίων επιχειρήσεων τύπου Ολυμπιακής, κ.ο.κ</strong>..<br /><br />Αυτά, σε γενικές γραμμές ( πολύ γενικές ) για την Συνταγματικότητα των 10 Βημάτων.<br /><br />Αντίστοιχα βέβαια μπορούμε ( και υποχρεούμαστε ) να αναλύσουμε την αντισυνταγματικότητα των κυβερνητικών μέτρων και πώς καταλύουν το Σύνταγμα μας και καταπατούν Ανθρώπινα Δικαιώματα χωρίς κανένα απολύτως όφελος για τον Λαό ή το Έθνος και την Χώρα. <strong><u>Κάτι βέβαια το οποίο μας επιτάσσει το Σύνταγμα να το αντιμετωπίσουμε και να το σταματήσουμε και όχι να το ανεχθούμε</u></strong>.<br /><br />Για να μπορέσουμε λοιπόν να το κάνουμε αυτό θα πρέπει επίσης να συνειδητοποιήσουμε πως το ότι ως Πολίτες εξαπατηθήκαμε στο να ψηφίσουμε το Α ή το Β κόμμα δεν μας κάνει συνυπεύθυνους στην απάτη εις βάρος μας, αλλά θύματα. Για αυτό <strong>και θα πρέπει να διαχωρίσουμε την θέση μας εμπράκτως για να μη γίνουμε και συνυπεύθυνοι εντέλει</strong>.<br /><br />Αυτό που μένει λοιπόν να αναλύσουμε είναι το ποιος θα εφαρμόσει τέτοιου είδους διορθωτικές πολιτικές ή εντέλει θα επιβάλλει το Σύνταγμα εντός Ελλάδος και πώς.<br />Πολλές φορές λέμε ότι ο Νόμος μπορεί να καλύπτει αλλά ο κάθε διαβρωμένος του συστήματος δεν πρόκειται ποτέ να τον εφαρμόσει. Αυτό θα το αναλύσω στο επόμενο άρθρο.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-9017829120498578062010-03-18T07:10:00.000-07:002010-03-18T07:32:26.592-07:00ΤΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΣΕ ΔΕΚΑ ΑΠΛΑ ΒΗΜΑΤΑΣτην δουλειά μου ( είμαι ειδική εκπαιδευτική ψυχολόγος ) έρχονται κατά κανόνα άνθρωποι ευφυείς με διάφορες αξιόλογες ιστορίες που υποδηλώνουν το εύρος των ικανοτήτων τους και το πόσο πολύ μπορούν να εξελιχθούν, αλλά όλοι ανεξαιρέτως αισθάνονται ότι βρίσκονται σε ένα αδιέξοδο αντιμέτωποι με ζοφερότατες καταστάσεις που τις αποδίδουν ( δικαίως ) στα λάθη του παρελθόντος και που συνεπώς αισθάνονται ότι πρέπει να υποστούν, παρ’ όλο που δεν φταίνε άμεσα για μία κατάσταση, την κατάσταση αυτή. Αυτό που εγώ τους δείχνω είναι ότι ούτε την κατάσταση είναι υποχρεωμένοι να ανέχονται ούτε να αυτοτιμωρούνται και βεβαίως ότι έχουν πλήρως την ικανότητα με ένα σωστό σχέδιο βημάτων να βγούν από αυτό το ζοφερό αδιέξοδο που βρίσκονται και να πορευθούν με πλήρη έλεγχο και ελευθερία επιλογής στην κατεύθυνση που επιθυμούν πραγματικά, όχι σε αυτή που έχουν ωθηθεί για οποιονδήποτε λόγο.<br /><br />Η ψυχολογία και η κοινωνιολογία λένε ότι όπως δρα και αντιδρά ένα άτομο, με τους ίδιους μέσους όρους ( συμπεριλαμβανομένης και της επίδρασης της χειραγώγησης ) δρα και ένα σύνολο ανθρώπων, ένας Λαός. Και ως Λαός τώρα βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση που όλοι μάς επαναλαμβάνουν ότι πρέπει να ανεχθούμε και να υποστούμε αφ’ ενός διότι φταίμε που φτάσαμε ως εδώ και αφ’ ετέρου διότι δεν υπάρχει άλλο σχέδιο, άλλη λύση, άλλη εναλλακτική για να φύγει το Ελληνικό Κράτος από την δυσχερέστατη κατάσταση που έχει περιέλθει.<br /><br />Ως ειδικός λοιπόν που έχω εκπαιδευτεί για να λύνω αδιέξοδα, λέω επισήμως και είμαι έτοιμη να το υπερασπιστώ με τεκμηρίωση ότι βεβαίως και υπάρχει λύση άλλη και πραγματικό σχέδιο εξόδου από την κρίση πολύ πιο βραχύβιο και πολύ πιο αποτελεσματικό που θα οδηγήσει την Ελλάδα ως Κράτος στην οικονομική ευρωστία ( αν βεβαίως δεν ανοίξουμε την πολύ μεγάλη συζήτηση που τεκμηριώνει ότι το σχέδιο που εφαρμόζεται τώρα ουδόλως έχει ελπίδες αποτελεσματικότητας εκτός του να γεμίσει τις άπατες τσέπες των μεγαλοκεφαλαιούχων διεθνώς ). Λόγω έκτασης, το μόνο που θα παραθέσω εδώ είναι τα βήματα :<br /><br />Βήμα 1ο : άμεση εκκαθάριση της τάξης των πολιτικών, ώστε με το πραγματικό πόθεν έσχες να επιστρέψουν κάθε τι που προσπόρισαν στο εαυτό τους εκμεταλλευόμενοι την θέση τους ( σε πρώτη φάση για όλους τους εν ενεργεία ).<br /><br />Βήμα 2ο : άμεση δήμευση κάθε περιουσιακού στοιχείου της εκκλησίας, με τους Ναούς και κάθε μοναστήρι / οίκημα όπου διαμένουν κληρικοί ή το χρησιμοποιούν να είναι δημόσιο κτίριο με σχέση ενοικιαστή ως προς τους κληρικούς. Σε πρώτη φάση και για αποφυγή πρόκλησης απόγνωσης στις οικογένειες κληρικών θα διατηρηθεί ο βασικός μισθός δημοσίου υπαλλήλου χωρίς κανένα επίδομα ή άλλο βοήθημα με την προϋπόθεση ότι εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος θα έχουν βρεί άλλο πόρο / εισόδημα οπότε και θα διακόπτεται ο μισθός από το δημόσιο.<br /><br />Βήμα 3ο : άμεση εξυπηρέτηση των πρώτων απαιτήσεων του δημοσιονομικού χρέους με τα χρήματα ( ΟΧΙ τα ακίνητα ) που αποκτήθηκαν από το δεύτερο βήμα. Από εκεί και πέρα απαιτούμε από τους ετέρους να παύσουν να μας ενοχλούν με οποιαδήποτε όχληση ή απαίτηση για τουλάχιστον το χρονικό διάστημα μέχρι τις επόμενες δόσεις.<br /><br />Βήμα 4ο : απολογισμός της χρησιμότητας κάθε ενός δημοσίου υπαλλήλου ( σε αυτό συμπεριλαμβάνεται κάθε αξίωμα μέχρι και το αιρετό ) και υποχρέωση κάθε ενός να δικαιολογήσει τον μισθό του ενώπιον του Λαού δείχνοντας ότι προσπορίζει στο Κράτος τουλάχιστον το ίδιο ποσό το οποίο παίρνει ο ίδιος ως μισθό, χωρίς να καταπατάει Ανθρώπινα Δικαιώματα και Σύνταγμα. Κάθε ένας που δεν μπορεί να το αποδείξει αυτό απολύεται / παύεται. Επίσης κάνουμε απολογισμό των εσόδων από την εκμετάλλευση των ακινήτων που μέχρι τώρα ήταν στην εκκλησία και τους πολιτικούς ως κατ’ αρχάς ο πόρος που θα εξυπηρετεί το δημοσιονομικό και όχι η φορολόγηση του Λαού και εάν πρόκειται για υπεράκτιες περιουσίες / στην αλλοδαπή βλέπουμε πώς θα εκμεταλλευθούν ή πώς θα εκποιηθούν για να χρηματοδοτηθεί το Κράτος.<br /><br />Βήμα 5ο : εξασφάλιση της μέσης διαβίωσης ( δηλαδή πάνω από το όριο της φτώχειας τουλάχιστον σε πρώτη φάση ) ώστε κάθε Έλληνας Πολίτης να έχει τα προς το ζην με αξιοπρέπεια ( στέγη, εργασία, εισόδημα βιώσιμο, ασφάλεια, ασφάλιση / σύνταξη ) με ένα κατώτατο πλαφόν των τουλάχιστον € 2.000 καθαρά και άρση της βαριάς φορολογίας κυρίως με κατάργηση των έμμεσων φόρων που είναι και αντισυνταγματικοί λόγω της έλλειψης αναλογικότητας. Η εργασία / δουλειά θα εξασφαλισθεί από τις θέσεις εργασίας που θα προκύψουν στο Κράτος λόγω του βήματος 1 και 2 και στους ιδιώτες διότι θα δοθεί δυνατότητα για την ατομική επιχείρηση.<br /><br />Βήμα 6ο : εξασφάλιση κατώτατων τιμών για τροφή, ένδυση, κατοικία, ΔΕΚΟ και περίθαλψη με εφαρμογή πλαφόν ανώτατων τιμών και προστασία των αντίστοιχων επιχειρηματιών / παραγωγών από κερδοσκόπους ώστε να μην ζημιώνονται από αυτό. Ανασύνταξη για την επαναφορά της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής με υποχρέωση των αγροτών / κτηνοτρόφων / βιοτεχνών που το επιθυμούν να ασκούν το επάγγελμα τους αμιγώς χωρίς πλαφόν στο όριο παραγωγής και με προτεραιότητα στην εσωτερική κατανάλωση για αποφυγή πολλών εισαγωγών.<br /><br />Βήμα 7ο : οι τράπεζες επί του Ελληνικού εδάφους φορολογούνται με την δυσμενέστερη φορολόγηση που υπάρχει για Πολίτες τουλάχιστον, εάν βεβαίως αποδείξουν ότι δεν έχουν καταπατήσει Ανθρώπινα Δικαιώματα, το Σύνταγμα και τους Νόμους. Σε περίπτωση που έχουν εγκληματήσει κατά του Λαού ή του Κράτους, όλα τα κέρδη των ετών που σημειώθηκε εγκληματική ενέργεια δημεύονται υπέρ του δημόσιου και επίσης υποχρεώνεται η τράπεζα από εκεί και πέρα να αποζημιώσει κάθε Πολίτη ή επιχείρηση εις βάρος του οποίου / οποίας αισχροκέρδησε από το αποθεματικό της. Εάν δεν έχει ρευστό, δημεύονται τα περιουσιακά της στοιχεία απανταχού της Υφηλίου και ζητούνται ευθύνες από τους υπεύθυνους / υπεύθυνα στελέχη της.<br /><br />Βήμα 8ο : για συγκεκριμένη χρονική περίοδο κλείνει το Χ.Α. και απαγορεύεται η δράση στην Ελλάδα κάθε πολυεθνικής εταιρείας η οποία έχει εμπλακεί σε οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα στην Ελλάδα και ξεκινάει νομικός αγώνας εναντίον τους ( π.χ. Goldman Sachs, Siemens, κλπ ). Τα ιδρύματα παντός είδους ( τύπου ίδρυμα Παπανδρεου, Σημίτη, Καραμανλή, Μητσοτάκη, Γουλανδρή, κλπ ) άμεσα σταματούν να χρηματοδοτούνται από το Κράτος και καλούνται να συμπεριφερθούν ως επιχειρήσεις ( να δείξουν έργο και έσοδα από νόμιμες δραστηριότητες τους ) αφ’ ενός και αφ’ ετέρου να αποδείξουν το έργο που προσπόρισαν στο Κράτος με το οποίο ωφέλησαν τον Λαό και το οποίο δεν προβλέπεται ήδη ως παροχή από το Κράτος βάσει του Συντάγματος. Το αυτό γίνεται και για όλες τις ΜΚΟ ανεξαιρέτως.<br /><br />Βήμα 9ο : επιχειρηματίες τύπου Λαναρά καλούνται στην Δικαιοσύνη και αφού αποζημιώσουν όλους όσους έβλαψαν οι επιχειρήσεις παραδίδονται στο Κράτος και οι ίδιοι οδηγούνται στην φυλακή. Αθλητικές επιχειρήσεις που επιχορηγούνται από το Κράτος και τις νέμονται ιδιώτες ( π.χ. ομάδες, σωματεία, κλπ ) είτε άρεται η χρηματοδότηση αναδρομικά και αποτελούν πλέον ιδιωτικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις όσον αφορά το Κράτος είτε περιέρχονται στο Κράτος και συμβάλλονται σε αυτές οι οπαδοί που επιθυμούν να τις διατηρήσουν και να τις προωθήσουν.<br /><br />Βήμα 10ο : για να προχωρήσουμε παρακάτω νομίμως χρειαζόμαστε τροποποίηση σε ορισμένα άρθρα του Σύνταγματος όπως περί ευθύνης υπουργών και τοιαύτες εγκληματικά προστατευτικές για τους συνήθεις κληρονομικά επαγγελματίες πολιτικούς. Εδώ λοιπόν πρέπει να αποφασίσουμε για την τροποποίηση του Πολιτεύματος μας ώστε να εξασφαλίζεται πλήρης έλεγχος και λογοδοσία στον Λαό ο οποίος θα αναδειχθεί σε πραγματικό κυρίαρχο όπως το Σύνταγμα στις βασικές του διατάξεις ορίζει. Από αυτήν την στιγμή και πέρα όλοι μπορούμε να δούμε ότι δεν θα μιλάμε με τις συνθήκες που μιλάμε τώρα.<br /><br />Η βασική βεβαίως αντίρρηση ή αντίδραση στο σχέδιο που παρουσιάζω είναι « και ποιος θα τα κάνει / θα τα επιβάλλει όλα αυτά μέσα σε μια διεφθαρμένη διοίκηση και κυβέρνηση / σύστημα ;»<br /><br />Η απάντηση είναι μία απλή και όχι τόσο δύσκολη εάν πραγματικά αποφασίσουμε ότι δεν θέλουμε μαζοχιστικά και διαστροφικά να τρέφουμε με τις σάρκες και το αίμα μας και το μέλλον των παιδιών μας και της χώρας μας όλους αυτούς που όλοι γνωρίζουμε ότι ευθύνονται ενεργά για την τωρινή κατάσταση : ο Λαός άνευ συνδικαλιστικού ή κομματικού ελέγχου θα το επιβάλλει αυτό εάν αποφασίσει να μπεί μέσα στην Βουλή και να πάρει αυτά που του κλέψανε.<br /><br />Τα μέτρα αυτά είναι σκληρά αλλά για αυτούς που δημιούργησαν και καλλιεργούν ακόμα και τώρα το πρόβλημα, όχι για αυτούς που αποτελούν τον λόγο ύπαρξης ενός Κράτους και που δεν τους δόθηκε στην ουσία επιλογή και καλούνται τώρα να δημιουργήσουν την επιλογή τους μόνοι τους για να επιβιώσουν, και μάλιστα χωρίς να απειληθεί κεκτημένο του Λαού ή θυσίες των προγόνων μας.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-82929909240721645872010-01-06T11:10:00.000-08:002010-01-06T11:13:42.677-08:00Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ : ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΕΧΕΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣΕίναι γεγονός ότι ανέκαθεν στην μοντέρνα ιστορία τα πάντα μεταφράζονται σε χρήμα και ποιος το ελέγχει. Κάθε άλλη αιτιολόγηση για διάφορες καμπάνιες, προπαγάνδες, πρακτικές και πάνω από όλα παντός είδους μέτρα είναι απλώς ο τρόπος ένδυσης της ίδιας κλασικής απόπειρας ελέγχου του χρήματος που υπάρχει σε μία δεδομένη κοινωνία.<br /><br />Στην περίπτωση όμως του Λαού, σε κάθε χώρα και ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ελλάδα με την ιστορία που διαθέτει, ο έλεγχος του χρήματος είναι δευτερεύον μπροστά σε μία ομάδα ιδεών που προσδίδει την αίσθηση της Δικαιοσύνης και Αυτοδιάθεσης. Είναι ακριβώς αυτές οι προτεραιότητες οι οποίες διαφοροποιούν τον Λαό από την διακρατική αυτή τάξη η οποία όπως είπαμε πρώτη και μόνη προτεραιότητα έχει την μεγιστοποίηση του ελέγχου του χρήματος και μάλιστα ειδικά του χρήματος του Λαού, καθ’ ότι η τάξη αυτή είναι παρασιτική και ανίκανη να παράγει το δικό της χρήμα.<br /><br />Στο editorial λοιπόν του Ιανουαρίου 2010, ο οποίος μπορεί να χαρακτηρισθεί και μήνας της οικονομικής κρατικής ασυδοσίας στην Ελλάδα, θα βάλουμε εν συντομία τις βάσεις για να δείξουμε με τεκμήρια πού είναι τα κεφάλαια του Ελληνικού Λαού, ποιος τα νέμεται αφού τα έκλεψε και πώς αποστραγγίζεται όλος ο Ελληνικός Λαός για να διατηρεί μία εν κρυπτώ αριστοκρατική – βασιλική τάξη που ουδέποτε του επικοινωνείται ότι υπάρχει. Και δεν του επικοινωνείται διότι σε αντίθεση με π.χ. τον Αγγλικό Λαό, η αίσθηση Δικαιοσύνης και Αυτοδιάθεσης που έχει εξελίξει ο Ελληνικός Λαός ανά τις χιλιετηρίδες δεν τους επιτρέπει να ανέχονται να συντηρούν και να τρέφουν εκ γενετής παράσιτα που θεωρούν ότι είναι ποιοτικώς καλύτεροι από τους υπόλοιπους και συνεπώς οι υπόλοιποι τους χρωστούν να τους πληρώνουν επειδή υπάρχουν, δουλεύοντας για να τους εξασφαλίζουν πλούτο και μόνο.<br /><br />Κατά την πρώτη περίοδο της κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ υπήρχε μία τρομοκρατία και φίμωση σε όποιον έλεγε ( ακόμα και όταν προσκόμιζε σωρεία τεκμηρίων και επιστημονικών κριτηρίων ) ότι στην Ελλάδα υπήρχαν κοινωνικές τάξεις. Μάλιστα σε μία συζήτηση όπου είχα ρωτήσει κομματικούς ‘ερευνητές’ τοποθετημένους σε θέσεις κλειδιά ( π.χ. στις ΕΓΕΣ, στο ΕΚΚΕ, στο ΚΕΠΕ, στο υπουργείο οικονομίας, κλπ ) με πρόσβαση στο προσωπικό περιβάλλον του Ανδρέα, της Μαργαρίτας και του Γιώργου Παπανδρέου, οι οποίοι διακαώς προσπαθούσαν να μου πούν ότι η Ελληνική κοινωνία ήταν αταξική, « δηλαδή, μου λές ότι εγώ και ο Βαρδινογιάννης είμαστε το ίδιο, δηλαδή ανήκουμε στην ίδια κοινωνική τάξη ; » μου απαντούσαν καταφατικά και μάλιστα λέγοντας « και βέβαια ! ». Για να καταλάβετε το επίπεδο του παραλογισμού που διέπει την διαβεβαίωση αυτή, την εποχή της ερώτησης τα εισοδήματα μου ως συνεργάτης ( με σύμβαση έργου ορισμένου χρόνου ) στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ήταν πενιχρά ( περίπου 35.000 δρχ το μήνα το 1983 ), ήταν τα μόνα που είχα για να συντηρήσω την οικογένεια μου που αποτελείτο από ένα παιδί προσχολικής ηλικίας και έναν σύζυγο που υποχρεώθηκε να πάει στο στρατό χάνοντας την εργασία του και με ενοίκιο περί των 20.000 δρχ. μηνιαίως. Την ίδια εποχή ο Βαρδινογιάννης πάντρευε την κόρη του με την εφοπλιστική οικογένεια Γουλανδρή σε έναν γάμο του οποίου η δεξίωση και μόνο κόστιζε υπερ-πολλαπλάσια του δεκαετούς εισοδήματος μου.<br /><br />Γιατί επιβαλλόταν δια ροπάλου λοιπόν αυτή η τρέλα, που προσπαθούσε να πείσει τον Πολίτη ότι κοινωνικά ήταν ισότιμος με αυτόν του οποίου το επώνυμο ήταν συνώνυμο της χλιδής ;<br /><br />Διότι το να επιβάλλεις το Σύνταγμα επιφανειακά και τυπικά ( δηλαδή, στα λόγια μόνο ) τραβάει την προσοχή από το γεγονός ότι ουσιαστικά έχει καταλυθεί και όποιος παρ’ όλα αυτά το προσέχει του απαγορεύεται να το εκφράσει και να δράσει επ’ αυτού. Επίσης, βάζει ακόμα ένα μεγάλο βάρος στον κάθε έναν Πολίτη που βλέπει την ανισότητα αλλά αντί να την αποδίδει δικαίως στην ύπαρξη κατ’ ουσίαν καστών κοινωνικών, την αποδίδει αδίκως στην δική του ‘ανικανότητα’ να ‘πετύχει’ όπως ο διπλανός του ‘ίσος και όμοιος’ ο οποίος θαυματουργικά λόγω της εξυπνάδας / δαιμονίου / τύχης του μπόρεσε ‘αυτοδημιούργητα’ να δημιουργήσει αυτοκρατορίες.<br /><br />Η ψυχολογία μας λέει ότι όταν ένας Άνθρωπος πεισθεί ότι είναι ανίκανος και / ή κατώτερος από έναν άλλον, υποτάσσεται σε αυτόν και σταματάει να προσπαθεί να είναι ίσος με αυτόν και να διεκδικήσει αυτά που δικαιούται. Έτσι λοιπόν όταν ένας ολόκληρος Λαός πείθεται ότι ο κάθε Βαρδινογιάννης είναι καλύτερος / ανώτερος / εξυπνότερος από αυτόν και για αυτό φαίνεται να έχει τα πλούτη της σπηλιάς του Αλή Μπαμπά, υποτάσσεται και δέχεται την κατάσταση αυτή αντί να ψάξει και να δει εάν υπάρχει και άλλη εξήγηση.<br /><br />Αυτό δεν γίνεται μόνο στο επίπεδο της επιχειρηματικότητας αλλά και στο επίπεδο του ταλέντου ( τέχνες ) και της επιστήμης και σαφώς και της πολιτικής. Όπως θα αναλύσουμε σε σειρά άρθρων αυτό το μήνα στον κύριο ιστοχώρο μας, το 99,9 % των λεγόμενων επιφανών προσωπικοτήτων των επιχειρήσεων, τεχνών, επιστήμης και πολιτικής τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκόσμια είναι τέτοιες όχι λόγω των ικανοτήτων τους αλλά λόγω της γεννήσεως τους σε ένα πολύ κλειστό κύκλωμα – τάξη – κάστα που πνίγει κάθε άλλο άτομο με επιφανή προσωπικότητα ώστε να παραμείνουν αυτοί. Εξ άλλου πλέον, τώρα που δεν είμαστε στην δεκαετία του 1980 και τα δυναμικά έχουν αλλάξει, μας λέγεται και ευθαρσώς ποιες είναι οι δύο μεγάλες κάστες : οι επιφανείς / εξέχοντες / ευπατρίδες / αριστοκράτες ( αν προσέξετε θα ακούσετε όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς στα δελτία ειδήσεων ), και οι ‘κοινοί θνητοί’ : δηλαδή εμείς, εσείς και εγώ που είμαστε Πολίτες, πληρώνουμε φόρους, σηκώνουμε χαράτσια, δεν είμαστε υπεράνω του νόμου με ασυλίες, υπεράκτιες, κακοδικίες υπέρ ημών, εξεταστικές, απαλλακτικές, παραγραφές, μετάθεση ευθυνών, κλπ, και που με τον μόχθο μας, τις ικανότητες μας, την εξυπνάδα μας, την επινοητικότητα και εφευρετικότητα μας, τα ταλέντα μας που αντισυνταγματικά μας κλέβονται μέχρι να πεθάνουμε, όλοι αυτοί είναι εξέχοντες.<br /><br />Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Το σύστημα κλοπής και εκμετάλλευσης του Λαού υπάρχει και συντηρεί την κάστα αυτή των ‘ευπατρίδων’ από κτίσεως του μοντέρνου Ελληνικού κράτους και πολύ πιθανόν κληροδοτημένο από την Βυζαντινο – και Τουρκοκρατία. Έτσι, την εποχή που τα παιδιά του Ελληνικού Λαού ζούσαν ακόμα από συσσίτια ή πεθαίνανε από ιάσιμες ασθένειες στους δρόμους την δεκαετία του 1950, οι άνθρωποι μαράζωναν γιατί δεν εύρισκαν εργασία παρ’ όλο που είχαν και όρεξη και συντριπτικά προσόντα, οι ευπατρίδες ντύνονταν βασιλικά και διασκέδαζαν γύρω από τα ανάκτορα ή την παλαιά Κηφισιά με χλιδή εφάμιλλη των ανακτόρων αυτοκρατοριών. Μιλάμε για ανθρώπους που πτώχευσαν την χώρα πολλάκις, επέβαλλαν μέτρα ασφυκτικής λιτότητας στον Λαό για να ‘ανακάμψει’ η οικονομία και διοικούσαν τα οικονομικά του Κράτους το οποίο ονόμαζαν φτωχό.<br />Αυτό ακριβώς συμβαίνει και σήμερα, διότι πρόκειται για το ίδιο ακριβώς σύστημα που ποτέ δεν σταμάτησε : ανέκαθεν από τον Λαό κλεβόταν το εισόδημα και οι αποταμιεύσεις του και επενδύσεις του όποτε εμπιστευόταν το κράτος, δηλαδή τα λεγόμενα αυτών των ευπατρίδων που με τα χρήματα του Λαού αγόραζαν για διασκέδαση εμφανίσεις όσο το πολλαπλό ετήσιο εισόδημα ενός μεσαίου Πολίτη, είχαν πρόσβαση σε πράγματα άγνωστα στους Έλληνες και επένδυαν τα χρήματα αυτά που δεν τους ανήκαν για να φτιάξουν τις ‘αυτοδημιούργητες’ αυτοκρατορίες τους.<br /><br />Πώς μειώνεται το εισόδημα του Λαού ακόμα και όταν παίρνει αύξηση ;<br /><br />Σε αυτό το σημείο πρέπει να πούμε ότι παρ’ όλο που η Τράπεζα της Ελλάδος λέγεται της Ελλάδος, το καταστατικό της ευθαρσώς λέει ότι το κύριο μέλημα της τράπεζας είναι η προώθηση των δικών της συμφερόντων και πλουτισμού ( αργότερα των συμφερόντων άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων με τα οποία δηλώνει σχέση ή σύζευξη ή υποταγή ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Ή ΚΑΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ( αυτό είναι δευτερεύον καθήκον της και μόνο εάν δεν θίγεται το δικό της συμφέρον ). Σημειωτέον ότι αυτή η τράπεζα είναι που τελεί ταμίας / διαχειριστής των βασικών οικονομικών υποθέσεων του κράτους, εκδίδει το χρήμα, είναι υπεύθυνη για την φύλαξη και διαφύλαξη του χρυσού της χώρας : δηλαδή, <strong>αυτός που έχει στα χέρια του την ραχοκοκκαλιά της Ελληνικής Οικονομίας, το μέλλον και την δυνατότητα επιβίωσης του Κράτους και όλα τα εχέγγυα σταθερότητας της χώρας καθώς και την οικονομική ευημερία του Λαού ΕΠΙΣΗΜΩΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ / ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΩΣ ΠΡΩΤΟ</strong>.<br /><br />Για αυτό και οι διοικητές της είναι πάντα πρώην διοικητές / βασικοί συνεργάτες άλλων τραπεζών, μεγαλοεπιχειρηματίες και ιδιοκτήτες / μέλη οικονομικών αυτοκρατοριών.<br /><br />Θεωρητικά βέβαια η τράπεζα της Ελλάδος ελέγχεται δημοκρατικά από την Βουλή και λογικά άμεσος ελεγκτής της είναι ο Υπουργός οικονομικών ( ο οποίος επιμελείται των οικονομικών θεμάτων και άρα θα εισηγείται στην Βουλή τέτοιου είδους ελέγχους : υπουργοί οικονομικών γίνονται πάντα πρώην διοικητές της τράπεζας της Ελλάδος, μεγαλοεπιχειρηματίες και βιομήχανοι ή άτομα οικογενειών μέλος των οποίων υπήρξε διοικητής ή σύμβουλος της τράπεζας της Ελλάδος.<br /><br />Ο κάθε ένας μας λοιπόν μπορεί να καταλάβει πώς γίνεται να διαλύεται η οικονομία της Ελλάδας, να φτωχαίνουμε όλοι με ληστρικές μεθόδους ( από διολισθήσεις και υποτιμήσεις νομισμάτων έως έκτακτες εισφορές και άλλες αντισυνταγματικότητες ), να κλείνουνε επιχειρήσεις και να πετάγεται ο κόσμος στον δρόμο και ταυτόχρονα να αυξάνεται γεωμετρικότατα τόσο ο τζίρος όλων τω τραπεζών όσο και τα πλούτη της κάστας αυτής των επιχειρηματιών, πολιτικών, εφοπλιστών, καλλιτεχνών, επιστημόνων, και άλλων ατόμων που λόγω της ύπαρξης τους στην κάστα αυτή υπάρχουν σε κρατικές, ιδιωτικές και ‘μη κερδοσκοπικές’ διοικητικές θέσεις.<br /><br />Τώρα λοιπόν είναι πολύ πιο εύκολο να καταλάβουμε την συνεχή και χρόνια κατάσταση λιτότητας, ανέχειας και υπερφορολογήσεως μας και πώς ανεξαρτήτως χρώματος ακούμε από πρίν τον καιρό της δικτατορίας ακριβώς τις ίδιες κουβέντες και επιχειρήματα. Κυβερνητικά ανέκαθεν μειωνόταν προοδευτικά τα εισοδήματα μας ακόμα και στην λεγόμενη ‘πλούσια’ περίοδο του 1981 με παραπλάνηση του Λαού ο οποίος απαιτούσε την ισότητα που ποτέ δεν του δόθηκε : όταν ο Α. Παπανδρέου αύξησε συντάξεις και μισθούς επέτρεψε ταυτόχρονα να διολισθήσει η δραχμή. Αυτό σήμαινε ότι την αγοραστική αξία που προσέφερε με την αύξηση την πήρε πίσω με την διολίσθηση της αξίας του νομίσματος και βεβαίως με τις επίσημες υποτιμήσεις που επέβαλε ( με πρώτη το 1983 ). Δηλαδή, κοίμησε λίγο την εγρήγορση του Λαού και τον κατέκλεψε.<br /><br />Βεβαίως από την εποχή της λιτότητας και πέρα η κλοπή εκτραχηλύνθηκε με αποκορύφωμα την εισαγωγή μας στην ζώνη του Ευρώ.<br /><br />Άλλες πρακτικές που επέτρεψαν κατ’ ουσίαν αθέμιτο ανταγωνισμό και άγρια επιχειρηματική πολιτική χωρίς κρατικό έλεγχο ολοκλήρωσαν την πρώτη φάση της πραγματικής επιχείρησης ανακατανομής του εισοδήματος η οποία επιχειρείται σε πείσμα της Λαϊκής αντίστασης από την ίδρυση τουλάχιστον της Τράπεζας της Ελλάδος.<br /><br />Όπως είπαμε οι Έλληνες είναι αρκετά ευέλικτος Λαός και έχει πολλάκις δείξει πώς μπορεί μέσω των δυσκολιών να βρεί λύσεις για οικονομική ανάκαμψη του ιδίου και συμπολιτών του.<br /><br />Κάθε τέτοια απόπειρα του Λαού επέφερε και έξαρση κερδοσκοπικής ληστρικής πολιτικής με την υποστήριξη του κράτους όπως : τα ομολογιακά δάνεια ανάπτυξης της δεκαετίας του 1960 που έφαγαν τις οικονομίες του Λαού, πτωχεύσεις μεγαλοεπιχειρηματιών που παραμένουν πλούσιοι όπως ο περιβόητος Λαναράς, το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου επί Σημίτη, το δάνειο για την υποστήριξη των τραπεζών επί Καραμανλή. Αυτά χωρίς καν να αναφέρουμε κερδοσκοπικά κόλπα με κρατικοποιήσεις – αποκρατικοποιήσεις επιχειρήσεων ( βλέπε Ολυμπιακή ), την σύζευξη του νομίσματος μας με άλλα αυθαιρέτως, την πολιτική του χρυσού που ανάγκασε τον κόσμο να παραδώσει τις χρυσές του λίρες και άπειρα άλλα που θα αναλύουμε όλον τον Ιανουάριο ανά ενότητες. Αποκορύφωμα αυτών βεβαίως οι πτωχεύσεις επίσημες και ανεπίσημες του κράτους και ο συνεχής άκρατος δανεισμός.<br /><br />Και πού θα σταματήσουν όλα αυτά ; πού θέλει η ‘ κάστα των ευπατρίδων’ να φέρει την ‘ κάστα των κοινών θνητών’ ;<br /><br />Στην κατάσταση όπου θα είμαστε όλοι άποροι, άκληροι και πλήρως εξαρτημένοι από τις επιχειρήσεις / τσιφλίκια αυτών, που τα έφτιαξαν με το δικό μας πλούτο και να δουλεύουμε με ευγνωμοσύνη κυριολεκτικά μόνο για να φάμε μόνο για να επιβιώσουμε.<br /><br />Το ευτυχές είναι ότι επειδή ακριβώς είναι παράσιτα και δεν ξέρουν να παράγουν, είναι και μόνο τόσο δυνατοί όσο τους επιτρέπουμε εμείς που ξέρουμε να παράγουμε και παράγουμε.<br /><br />Κατά την διάρκεια λοιπόν του Ιανουαρίου θα δούμε πώς έκαναν κάθε μία από τα εγκλήματα που αναφέραμε και τι μπορούμε να κάνουμε ως Λαός για να μην επιτρέψουμε πλέον αυτά τα εγκλήματα να αποφέρουν κέρδος για αυτούς καθώς και να πάρουμε πίσω και το τελευταίο πενηνταράκι που μας έκλεψαν έντοκα.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-66965867979894978702009-12-20T06:00:00.000-08:002009-12-20T06:05:03.658-08:00ΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΩΣ ΟΠΛΟ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕΌσο οι αντιξοότητες εξαναγκάζουν τους Πολίτες να ενεργοποιούν την κοινή τους λογική, όπως είναι φυσικό στην ανθρώπινη φύση, τόσο περισσότερο ακούμε όχι μόνο από τα εγχώρια αλλά και από τα διεθνή ΜΜΕ μία καταιγίδα περίεργων έως ανοιχτά παράλογων ή αντιφατικών εξαγγελιών και ειδήσεων, εκτός από αυτά τα νέα που αναφέρουν φυσικές καταστροφές.<br /><br />Τι σημαίνει αυτό ;<br /><br />Το γεγονός ότι σε πράγματα που έχουν να κάνουν με την φύση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ( π.χ. η κατολίσθηση των Τεμπών ) είναι με συνοχή ενώ τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με φορολογία, με οικονομία, με την σχέση της Ελλάδας με τους διάφορους εταίρους και εταιρείες, με τον χειρισμό του κλίματος από τους ανθρώπους, με τους μετανάστες, με το ασφαλιστικό, τα διεθνή θέματα και γενικά ό,τι έχει να κάνει με τον χειρισμό των λίγων που επηρεάζει τους πολλούς είναι χωρίς συνοχή και χωρίς λογική ή τουλάχιστον συνεχώς αντιφατικά και νεφελώδη, μας οδηγεί στο ένα και μόνο συμπέρασμα : παρακολουθούμε μία εντονότατη εκστρατεία προσπάθειας / απόπειρας αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης και κοινής λογικής του Λαού ώστε να καθυστερήσει η φάση της αντίδρασης του Λαού που έπεται της φάσης της εφαρμογής της λογικής για την λήψη αποφάσεως. Δηλαδή, με λίγα λόγια προσπαθούν να βασιστούν στο να μπερδέψουν τον Λαό με διάφορους τρόπους για να επιμηκύνουν την αδράνεια του, η οποία έχει αρχίσει πλέον να φθίνει αισθητά.<br /><br />Όταν και εάν έρθει η στιγμή στο θέμα της κατολίσθησης των Τεμπών να εξετασθεί εάν η καταστροφή αυτή προκλήθηκε από ανθρώπινο λάθος λόγω των έργων της σήραγγας εκεί ή όχι και ποιος ευθύνεται και άρα θα έχει συνέπειες, θα δούμε όλοι μας πώς ξαφνικά η λογική στα ρεπορτάζ ή η λογική στις δικαιολογίες εκπροσώπων και πολιτικών κυριολεκτικά θα βγεί από το παράθυρο ανεπιστρεπτί.<br /><br />Ποιο λοιπόν είναι το πρώτο μέλημα της καμπάνιας των κρατικών φορέων και των εχόντων / κατεχόντων που αντιπροσωπεύουν ;<br /><br />Η υπακοή του Λαού σε ό,τι προσπαθούν και θέλουν να του επιβάλλουν.<br /><br />Πώς το καταλαβαίνουμε αυτό ;<br /><br />Επιστρατεύθηκε ο πλέον μακροβιέστερος δεινόσαυρος της Ελληνικής πολιτικής σκηνής ( με την παράλογη παράδοση ότι η μακροβιότητα ενός ανθρώπου τον καθιστά ένα είδος βούδα ασχέτως της δράσης του και των πληγών που προκάλεσε με αυτή ) για να νουθετήσει τον Λαό ώστε να μην κάνει αυτά που ήδη έχει αρχίσει να εφαρμόζει. Ο λόγος βέβαια για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ο οποίος βγήκε να πεί στον Λαό, μέσω διαφόρων άλλων σχολίων το εξής μείζον για τους πολιτικούς θέμα ελέγχου : να υπακούει και να μην ζητάει ούτε να ψάχνει να αποδώσει ευθύνες για τις συμφορές που τον βρίσκουν ενώ πληρώνει αυτά που έσπασαν οι λίγοι που συνεχίζουν και εννοούν να συνεχίσουν να το κάνουν.<br /><br />Τι δηλαδή θέλει ο πολιτικός κόσμος από τον Λαό ;<br /><br />Να πληρώνει, να υπομένει, να υπακούει και ποτέ να μην ζητάει ούτε έλεγχο και σαφώς ούτε και τιμωρία. Δηλαδή, ο Κ. Μητσοτάκης εκπροσωπώντας όλο τον πολιτικό κόσμο κατ’ ουσίαν ζήτησε, απαίτησε και φοβέρισε ώστε να προσυπογράψει ο Λαός την σιωπηρή κατάλυση της Δημοκρατίας, σκοτώνοντας όχι μόνο την λογική του αλλά και κάθε πολιτικό ρόλο του εγγυάται το Σύνταγμα ώστε να μην οδηγούμαστε σε καταστάσεις όπως η τωρινή αλλά ακόμα και όταν βρεθούμε σε τέτοιες καταστάσεις να μπορέσουμε να βγούμε από αυτές ακριβώς με τις πράξεις που ο κάθε Μητσοτάκης φοβάται : ανυπακοή σε αντισυνταγματικές πολιτικές και νόμους, ανυπακοή σε αντιανθρωπιστικές διατάξεις, ειρηνική αλλά ατσάλινη απαίτηση ευθυνών και επανορθώσεων μέσω των νομίμων οδών, άρνηση απεμπολήσεως Δικαιωμάτων και ιδιοτήτων σε κάθε περίπτωση.<br /><br />Και γιατί τώρα και όχι προηγουμένως ;<br /><br />Γιατί τώρα πρόκειται να παιχθούν τα περισσότερα αντεθνικά παιχνίδια, τώρα πρόκειται με αστείες και αίολες δικαιολογίες να αποπειραθούν να επιβάλλουν σε μας τους Έλληνες την κατάλυση όχι μόνο του Συντάγματος αλλά και της ίδιας της Ελλάδας, σύμφωνα με τον ορισμό κράτους και όχι είτε χώρας υπό κατάκτηση ή επαρχίας / αποικίας.<br /><br />Στον οικονομικό τομέα, το παράλογο έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και από την μία λέγεται αβάσιμα ότι χρειαζόμαστε συνεχώς να δανειζόμαστε και από την άλλη ότι δεν το χρειαζόμαστε και / ή ότι δεν είμαστε ζητιάνοι και άλλα συναφή περί της υγείας ή μη υγείας της οικονομίας. Ο κάθε δανεισμός που γίνεται αστραπιαία με συνοπτικές διαδικασίες και ανύπαρκτη ή άκρως ελλειμματική ενημέρωση του Λαού που θα πληρώσει αυτά, δεν φαίνεται να καλύπτει έστω και προσωρινά ούτε μία ανάγκη του κράτους αλλά απλώς και όντως ‘μαγικά’ να κάνει δυσχερέστερη την θέση της Ελλάδας. Κάθε ένας από εμάς που κάποτε ή και τώρα έχει δάνεια γνωρίζει ότι ένα δάνειο στην πρώτη του φάση ( δηλαδή όταν εκταμιεύεται ) δίνει μία ανάσα είτε στην αποπληρωμή άλλων δανείων είτε στην απόκτηση υπηρεσιών / αγαθών που είναι αναγκαία. Είναι πρωτοφανές που στην Ελλάδα, τα κρατικά δάνεια πάνε κατ’ ευθείαν στην φάση τρία ( ούτε καν την δεύτερη φάση όπου υπάρχει κάποια αποπληρωμή και κάποια περίοδος χάριτος ) από την ώρα που εκταμιεύονται : στον αμείλικτο πόλεμο από την τράπεζα με κατασχέσεις και αγριότητες και προσωπικές προσβολές.<br /><br />Και σε τι έγκειται η κατάσχεση σε ένα κρατικό δάνειο, κάτι δηλαδή που ποτέ δεν μας λέγεται ότι είναι υπό διακύβευση διότι εάν μας λεγόταν η Λαϊκή απάντηση θα ήταν άκρως διαφορετική ;<br /><br />Τι σημαίνει το Ελληνικό ομόλογο το οποίο μάλιστα γίνεται ως « ενέχυρο » από ξένους και δη ιδιώτες ;<br /><br />Όταν κάτι δίνεται ως ενέχυρο, σημαίνει ότι ανήκει στον ενεχυροδανειστή εκτός εάν καταφέρεις να αποπληρώσεις το δάνειο <u>στο χρονικό διάστημα που ο ενεχυροδανειστής σου έχει θέσει</u>. Διότι εάν παρέλθει το χρονικό αυτό διάστημα ακόμα και εάν το αποπληρώσεις, είναι στην ευχέρεια του ενεχυροδανειστή εάν θα κρατήσει ή θα πουλήσει για δικό του όφελος όσο- όσο το ενέχυρο σου.<br /><br />Και όταν λοιπόν το ενέχυρο είναι κρατικό, τι πρέπει να υποθέσουμε ότι κάνει ο πολιτικός κόσμος στην χώρα μας, την οποία εμείς σηκώσαμε και σηκώνουμε στους ώμους μας από ανέκαθεν και την οποία στην ουσία εμείς και μόνο εμείς μπορούμε να διασώσουμε ;<br /><br />Αυτό το οποίο κάνουν οι πολιτικοί όλων των παρατάξεων είναι να εκποιούν την χώρα βάζοντας την κομμάτι – κομμάτι ενέχυρο ενώ τα χρήματα δεν φτάνουν ποτέ στον προορισμό τους, αφού τα τρώνε σε διάφορες μορφές από την σύσταση επιτροπών για να αποδώσουν ποινικές ευθύνες εκ του ασφαλούς σε θέματα που έχουν φροντίσει να παραγράψουν και οπότε μόνο στα χαρτιά θα έχει γίνει η ‘ απόδοση δικαιοσύνης’, σε εκδηλώσεις, ‘επενδύσεις’, επιχορηγήσεις ιδρυμάτων και την παροχή ‘επιδομάτων’ που τα παίρνουν πίσω με τους έμμεσους φόρους το λιγότερο, καθώς και την οικονομική στήριξη άλλων κρατών ( από την Αλβανία έως τα Σκόπια ) ενώ ο Λαός και μαραζώνει και ζημιώνεται σε όλα τα επίπεδα, χάνοντας και την χώρα τους χωρίς να το καταλαβαίνουν.<br /><br />Ήδη, έχουν ξεκινήσει τα ΜΜΕ να το προαναγγέλλουν αυτό, όχι μόνο μέσω της εξοικείωσης του Λαού από την όποια ιδιωτική ή εξωτερική βούληση <strong>ακριβώς λόγω των δανείων που μας έχουν ενεχυριάσει</strong> αλλά και από τις πολύ σύντομες και εν τάχει ανακοινώσεις ότι ο έλεγχος της οικονομικής πολιτικής της Ελλάδας θα περάσει και επίσημα σε ξένους ή μάλιστα ξένες χώρες όπως η Γερμανία ή όποια άλλη.<br /><br />Όποιος ελέγχει την οικονομία μίας χώρας, κατέχει την χώρα αυτή. Τι δηλαδή μας λένε να δεχθούμε υπακούοντας και μη ζητώντας να ασκήσουμε τα Δικαιώματα μας ;<br /><br /><strong>Μας ζητούν να δεχθούμε την κατάκτηση της χώρας μας από άλλους, την εκχώρηση του ελέγχου των ζωών μας καθημερινά σε όλους τους τομείς ( αφού η οικονομία διέπει κάθε τομέα ) από κάποιον εκτός των συνόρων μας, κάποιον ιδιώτη <u>ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΩΣ ΛΑΟΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΑΜΕ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΑΜΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ</u>.<br /></strong><br />Δηλαδή, μας ζητούν να δεχθούμε και να γίνουμε συμμέτοχοι στην εσχάτη προδοσία που σύσσωμη η Βουλή διαπράττει, καταλύοντας τα βασικότερα άρθρα του Συντάγματος και επιστρέφοντας μας στις ‘ κυβερνήσεις’ της κατοχής του 1941- 1944.<br /><br />Αυτό βέβαια, μόνο εάν υπακούσουμε όπως ζητάει ο αποστάτης και προδότης Μητσοτάκης εκ μέρους όλων αυτών που λυμαίνονται την Δημοκρατία μας από τότε που χύσαμε το αίμα μας για να την επαναφέρουμε, όπως το σύννεφο των ακριδών στην σοδειά που εμείς καλλιεργήσαμε.<br /><br />Όλο όμως το σχέδιο το οποίο αποτυπώσαμε και το οποίο προσπαθούν να εφαρμόσουν για την Ελλάδα, και για αυτό δίνονται και τόσο περίεργες και παράλογες δηλώσεις προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν τον Λαό από την μία ( με φοροεπιδρομές και ακόμα αναδρομικές χρεώσεις που απαγορεύεται να επιβάλλουν όσο ισχύει το Σύνταγμα, και μόνο εάν καταλυθεί το Σύνταγμα θα μπορέσουν να υλοποιήσουν ) και να τον ‘νουθετήσουν’ από την άλλη χωρίς να του παρέχουν λογική αιτιολόγηση, δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς την ανοχή του Λαού ή την συναίνεση του.<br /><br />Για αυτό και υπάρχει ακόμα και η δυνατότητα να θυσιάσουν κάποιους πολιτικούς ( εν είδη « Δίκης των έξη» ) ως εξιλαστήρια θύματα που φταίνε όντως αλλά δεν θα είναι επ ουδενί τα μόνα ή τα πιο σημαντικά από τους φταίχτες για να δεχθεί ο Λαός την όποια κατάκτηση / υποδούλωση του από τρίτους με την ‘παρηγοριά’ μιάς γεύσης απόδοσης δικαιοσύνης που ούτε και αυτή θα είναι επαρκής ουσιαστικά ( ακόμα και θάνατος δεν έχει ουσία για τον Λαό εάν δεν συνοδεύεται τουλάχιστον από υλική αποζημίωση και αποκατάσταση της ζημίας σε όλα τα επίπεδα, πέραν του γεγονότος ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί τέτοιου είδους θάνατος και ενάντια στον Λαό τον ίδιο ). Ιστορικά αυτό έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα, τόσο με το θέμα της Μικρασιατικής καταστροφής που ουδέποτε αποκαταστάθηκε η τάξη όσο και με το θέμα της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο, παρ’ όλες τις δίκες τόσο των Έξη όσο και των Συνταγματαρχών.<br /><br />Τι οφείλουμε να κάνουμε εμείς ως Λαός :<br /><br />όταν κάτι δεν μας ‘κολλάει’ ή δεν μας ‘βγαίνει’ λογικά από αυτά που μας ανακοινώνονται, αμέσως να σκεφτόμαστε ότι κάτι από αυτά που μόλις εκθέσαμε συμβαίνει. Συνεπώς, να μην δεχόμαστε και να μην σκεφτόμαστε καν να δεχθούμε κάτι που να μην είναι σύμφωνο με το Σύνταγμα και με την απλή κοινή λογική.<br />όταν μας ανακοινώνεται οικονομική ανεπάρκεια αμέσως να απαιτούμε επιστροφή κλοπιμαίων και αναδρομικά, αφού μιλάμε για εγκλήματα που θεωρούνται εγκλήματα από την σύσταση του Ποινικού Κώδικα και ως εκ τούτου δεν είναι αντισυνταγματικό να ζητήσουμε ευθύνες αναδρομικά.<br />εφ’ όσον δέχονται να μας επιβάλλουν αντισυνταγματικά μέτρα ή πολιτικές, οι προσυπογράφοντες τέτοιου είδους εξαγγελίες τελούν εν καταλύσει του Συντάγματος και ως εκ τούτου δεν υπόκεινται στις διατάξεις της όποιας παραγραφής παρά μόνο από την αποκατάσταση του Συντάγματος και μετά, δηλαδή σε ημερομηνία μελλοντική από τώρα. Άρα, ευθύνες θα ζητηθούν αναδρομικά για όλη τους την θητεία / θητείες.<br />απαιτούμε συνεχώς Δημοψήφισμα για κάθε μία πολιτική που θα επηρεάσει σύσσωμο τον Λαό και το Έθνος ( οικονομικό, μεταναστευτικό, εκλογικό, διεθνικό, ασφαλιστικό, εκπαιδευτικό, κλπ ) ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ ΜΟΝΟ ΟΣΟΝ ΕΧΟΥΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.<br />υπακούουμε πρώτα στο Σύνταγμα καθημερινά : αυτό σημαίνει συνεχής αντίσταση / καθυστέρηση / ένσταση / αγωγή ενάντια σε κάθε τι που δεν τηρεί το Σύνταγμα είτε όσον αφορά τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που εγγυάται ( π.χ. αρχή της αναλογικότητος ή της ισότητος ανάμεσα στους Έλληνες ),συνεχείς κινητοποιήσεις ενάντια σε αντίστοιχες πράξεις επιβολών και συνεχής έκκληση για εφαρμογή του Συντάγματος νομικά όχι μόνο από το ΣτΕ ( Συμβούλιο της Επικρατείας ) αλλά και από το ΑΕΔ ( Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο ) και το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ( στο εξωτερικό ).<br /><br /><br />Έχοντας δείξει πόσο εύκολα και γρήγορα υποχωρούν ατάκτως σε μία απλή σφυγμομέτρηση της αποφασιστικότητας του Λαού στο να καταδικάσει εμπράκτως την όποια τους πολιτική, είναι σαφές ότι ο Λαός μπορεί να επιβάλλει αυτό που θέλει σχετικά ανώδυνα.<br /><br />Έχοντας επίσης υπ’ όψη πόσο συνεχώς και ακούραστα επανέρχονται με τα ίδια συμφέροντα και στόχους τα οποία τα αποκαλούν είτε ως ‘πρόοδο’ είτε ως ‘αναδόμηση’ είτε ως ‘μεταρρύθμιση’ είτε ως ‘σχέδιο σωτηρίας’ είτε ως ‘ είτε αυτό ή το χάος / τανκς / χρεοκοπία / βούλιαγμα / καταστροφή’, είναι εμφανές πόσο επίσης ακούραστοι θα πρέπει αν είμαστε εμείς ως Λαός στο να επιδεικνύουμε και εμείς την ίδια αντίστοιχη αποδοκιμασία και ετοιμότητα και απαξίωση τους.<br /><br />Ας συνεχίσουμε να κάνουμε πραγματικότητα τον εφιάλτη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και όλων ασχέτως χρώματος των πολιτικών που προσπάθησε να προστατεύσει, για να εξασφαλίσουμε την δική μας ευημερία και όχι την δική τους.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-78354510027245548132009-11-26T05:55:00.000-08:002009-11-26T05:57:16.143-08:00Η ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΜΕΣΑΟι νομικοί γνωρίζουν ότι υπάρχουν δύο είδη μεθόδων για να εκτελεσθεί ένα έγκλημα και για αυτό ο νόμος έχει προβλέψει : ο ενεργός τρόπος και ο παθητικός / αρνητικός τρόπος όπως λέγεται. Δηλαδή, ένα έγκλημα μπορεί να διαπραχθεί κάνοντας κάποιες πράξεις, δηλαδή ενεργά ή μην κάνοντας καμμία πράξη, μη ανταποκρινόμενος σε κάποιο ερέθισμα ή έκκληση. Έτσι λοιπόν θα κριθεί ένοχος ενός είδους ανθρωποκτονίας αυτός ο οποίος άκουσε έκκληση σε βοήθεια από κάποιο άτομο και δεν ανταποκρίθηκε να το βοηθήσει και να το σώσει και συνεπώς επειδή αυτός δεν έδρασε το θύμα πέθανε. Αυτό είναι το αρνητικό έγκλημα διότι αρνείται κάποιος να πράξει κάτι όταν του γίνεται έκκληση.<br /><br />Αυτού του είδους το έγκλημα είναι και το πιο αόρατο διότι δεν εκπαιδευόμαστε να το διακρίνουμε τόσο καλά όσο το πρώτο και πιο κλασσικό είδος. Και με αυτού του είδους το έγκλημα διαπράττονται τα πιο σοβαρά πολιτικά κακουργήματα σε επίπεδο κατάλυσης του ίδιου του Πολιτεύματος, όπως θα αναλύσουμε παρακάτω. Και επειδή δεν έχουμε μάθει να διακρίνουμε εύκολα το αρνητικό έγκλημα, παραμένουμε τυφλοί προς αυτό ακόμα και όταν γευόμαστε τις σκληρότατες και βαρύτατες συνέπειες αυτού.<br /><br />Για να δούμε όμως πώς, όπως στον πνιγμένο που πρέπει να τιμωρηθεί ο κάθε ένας που του αρνήθηκε βοήθεια για να τον σώσει ενώ μπορούσε να την προσφέρει ή ήταν υποχρεωμένος να το κάνει, δολοφονείται η Δημοκρατία όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και οπουδήποτε θεωρητικά υπάρχει, θα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι στο τι σημαίνει Δημοκρατία και πώς μεταφράζεται στην καθημερινότητα.<br /><br />Δημοκρατία σημαίνει ότι η πλειοψηφία, δηλαδή η γνώμη των πολλών επικρατεί ΑΣΧΕΤΑ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΣΤΗ Ή ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΗ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ. Δηλαδή, στην πράξη σημαίνει ότι κανένα μέτρο, μέθοδος ή πολιτική δεν μπορεί να επιβληθεί στον Λαό : θα πρέπει να την έχει ο ίδιος επιλέξει τουλάχιστον σε ποσοστό πλειοψηφίας. Πλειοψηφία σημαίνει, με τον μαθηματικό όρο 50 + 1. Δηλαδή, για να υπάρξει οποιαδήποτε απόφαση για οποιοδήποτε θέμα θα πρέπει να συμφωνεί με αυτή την απόφαση το 51% του πληθυσμού αυστηρώς αναλογικά.<br /><br />Όταν λέμε πληθυσμός εννοούμε όλους τους ενήλικες οι οποίοι είναι μέλη του Δήμου και κανέναν άλλο.<br /><br />Μέλος του Δήμου είναι όποιος συνεισφέρει στα κοινά, στις εισφορές και στους φόρους και όποιος από αυτούς που κάνουν αυτά δεσμεύεται από το σύνολο της Νομοθεσίας / Συντάγματος ως Πολίτης - Υπήκοος, και βεβαίως τα εξαρτώμενα μέλη των οικογενειών αυτών που ακόμα είναι ανήλικα και σε αυτή τη συζήτηση δεν μας αφορούν. Βεβαίως θα πρέπει να έχει σώας τας φρένας και να μην είναι ένοχος κακουργήματος ή εγκλήματος κατά της Πολιτείας και / ή του Πολιτεύματος.<br /><br />Στην Δημοκρατία ο Λαός είναι αυτός που με την πλειοψηφία του δίνει συγκεκριμένες εντολές στους υποτελείς του / υπηρέτες του / εντολοδόχους του τις οποίες αυτοί οφείλουν να ακολουθούν κατά γράμμα ή να απολύονται πάραυτα με ό,τι αυτό συνεπάγεται από κυρώσεις, αποζημιώσεις, κλπ. Αυτό δεν θα πρέπει να ξενίζει διότι είναι το σύστημα που επικρατεί σε κάθε επιχείρηση / εταιρεία που διαθέτει μετόχους οι οποίοι ελέγχουν και διατάζουν τον γενικό διευθυντή αφού τον διορίσουν με την ψήφο τους.<br /><br />Σε μια τέτοια εταιρεία δεν υπάρχει δυνατότητα επιλογής από την μεριά του γενικού διευθυντή : τα χέρια του είναι δεμένα να κάνει ό,τι του πουν και μόνο ακόμα και εάν ο ίδιος διαφωνεί για οποιονδήποτε λόγο. Η μόνη του επιλογή είναι να αποχωρήσει αυτοβούλως εάν διαφωνεί αφού βεβαίως παρουσιάσει το έργο του μέχρι τότε και το υποβάλλει σε έλεγχο. Εάν διαλέξει να μείνει όχι μόνο πρέπει να κάνει αυτό που του λένε αλλά να το κάνει στην εντέλεια επί ποινή απόλυσης και κυρώσεων / διώξεων καθώς και γενικής αποπομπής με υποτιμητικό τρόπο που θα του επιτρέψει να δουλέψει σε άλλη εταιρεία με αυτό τον βαθμό ή όποιον βαθμό.<br /><br />Επίσης είναι υπόλογος ο γενικός διευθυντής στο σύνολο των μετόχων για κάθε έναν υφιστάμενο του και την απόδοση του στην δουλειά. Και πάλι με τις ίδιες συνθήκες εργασίας και κυρώσεων.<br /><br />Αυτό ακριβώς οφείλει να συμβαίνει και σε ένα Κράτος Δημοκρατικό : ο Λαός παραγγέλλει, διατάσσει και επιτάσσει και οι εκλεγμένοι υπό τω έργω πληρωτές των θέσεων διοίκησης του Κράτους υπακούουν ασχέτως από την δική τους προσωπική άποψη εάν είναι μειοψηφική, βεβαίως με την δυνατότητα ανά πάσα στιγμή να αποχωρήσουν χωρίς πρόβλημα με την προϋπόθεση ότι μέχρι την ημερομηνία αποχωρήσεως τους μπορούν να αποδείξουν ότι υπηρέτησαν σωστά το σύνολο. Οποτεδήποτε ο Λαός αλλάζει γνώμη, τροποποιεί ή εκφράζει κάποια διαφοροποίηση στις εντολές του, οι κρατικοί υπάλληλοι ( δηλαδή ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και η Βουλή ) οφείλουν να υπακούσουν πάραυτα.<br /><br />Και τώρα μπορούμε να δούμε πώς καταλύεται η Δημοκρατία με μέσα δημοκρατικά : μέσω της ελλείψεως / άρνησης ανταπόκρισης στα δημοκρατικά αυτά μέσα – εκκλήσεις.<br /><br />Η Δημοκρατία έχει προβλέψει τρόπους αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας ανάμεσα στον Λαό και τους εντολοδόχους του ανάμεσα στις εκλογικές αναμετρήσεις, όπως είναι φυσικό αφού κάθε εντολή μπορεί να χρειάζεται τροποποίηση ή υπενθύμιση ή έλεγχο ανά πάσα στιγμή και πάντα σε σχέση με τις τρέχουσες καταστάσεις. Τέτοιοι τρόποι είναι η ατομική ή ομαδική πρόσβαση στους υπουργούς και τον πρωθυπουργό με ψηφίσματα, αιτήματα, καταγγελίες και άλλα μηνύματα, οι διαδηλώσεις, οι προτάσεις μομφής και εν τέλει ένδικα μέσα.<br /><br />Δηλαδή, ο υπουργός ή πρωθυπουργός οφείλει να υπακούει σε κάθε μία απαίτηση του Λαού που είναι πλειοψηφική, και όταν άπτεται θεμάτων που αφορούν συγκεκριμένα κοινωνικά σύνολα μόνο να είναι πλειοψηφική εντός των συνόλων αυτών με την προϋπόθεση ότι το σύνολο του Λαού το επιτρέπει ή αποδειχθεί ατράνταχτα ότι το συγκεκριμένο αίτημα δεν θα επηρεάσει παρά μόνο το κοινωνικό σύνολο που το αιτείται.<br /><br />Σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί ο πρωθυπουργός ή ο οποιοσδήποτε υπουργός να παρακούσει εντολή από σύσσωμη την κοινωνία των ψηφοφόρων. Αυτό δηλαδή το οποίο όλοι ανεξαιρέτως πράττουν ενώ υπακούν σε πολύ μικρά κοινωνικά σύνολα που διατάσσουν πολιτικές που επηρεάζουν όλους. Αυτό όμως το κοινωνικό σύστημα / πολίτευμα δεν λέγεται Δημοκρατία αλλά ολιγαρχία.<br />Αντίθετα από την Δημοκρατία η ολιγαρχία μπορεί αν πάρει πολλές μορφές αναλόγως με το ποιοι είναι οι ολίγοι που κρατούν τους πολλούς : εάν είναι οι οικονομικά ανώτατη τάξη έχουμε καπιταλισμό. Εάν είναι μόνο οι πλούσιοι γαιοκτήμονες έχουμε φεουδαρχία. Εάν είναι ένα ευρύ κόμμα έχουμε κομμουνισμό του τύπου των σοβιέτ ασχέτως πώς ονομάζεται τυπικά. Εάν το σύνολο των ολίγων είναι τα διάφορα τζάκια / πλούσιες δυναστείες / νεποτιστικές φατρίες τότε έχουμε αριστοκρατία, κ.ο.κ. . Βεβαίως ο κάθε ένας μπορεί να δει και συνδυασμούς αυτών των παραδειγμάτων, και όσοι είναι συνειδητοποιημένοι θα δουν και το προφίλ της καθημερινότητας μας.<br /><br />Εάν σκεφτήκατε μέχρι τώρα ότι κάθε μία από τις ολιγαρχικές μορφές εξουσίας κάπως έχουν εμφανισθεί στην πραγματικότητα του δήθεν ‘δημοκρατικού’ πολιτεύματος που τυπικά επικρατεί, ορθώς σκεφτήκατε : οι εκφάνσεις αυτές της ολιγαρχίας εντός του υπό έκπτωση δημοκρατικού πολιτεύματος μας είναι αποτέλεσμα του αρνητικού εγκλήματος :<br /><br />Όταν ο ΣΕΒ εισακούεται ως αρχή πάνω από το σύνολο της κοινωνίας τουλάχιστον από την πλήρη μεσαία τάξη και κάτω, τότε έχουμε παράβαση των Δημοκρατικών αρχών και επιβολή βιομηχανοκρατίας ( δηλαδή καπιταλισμού χωρίς δημοκρατικότητα ).<br /><br />Όταν εισακούεται το κάθε μονοπωλιακό καρτέλ σε πείσμα των απαιτήσεων του Λαού, τότε έχουμε ολιγαρχία των εταιρειών.<br /><br />Όταν εισακούεται το σύνολο των τραπεζών ιδιωτικών και μη σε πείσμα και βάρος και καταστροφή του Λαού τότε σπάει η Δημοκρατία και έχουμε τραπεζοκρατία.<br /><br />Όταν εισακούεται ο κάθε ξένος επίτροπος σε πείσμα του συνόλου του Ελληνικού Λαού έχουμε κατάλυση της Δημοκρατίας και υποδούλωση σε ξένα συμφέροντα όπως π.χ. η υπόθεση COSCO αλλά και η πλήρης υποταγή στην Ε.Ε. ενώ ούτε ο λαός το θέλει ούτε ο Νόμος το επιβάλλει.<br /><br />Όταν εξαπολύεται η αστυνομία ( ένστολοι και κουκουλοφόροι ) για να πατάξει διαδηλώσεις, τότε έχουμε Δικτατορία και Χούντα.<br /><br />Όταν τα αιτήματα του λαού αγνοούνται ή εμπαίζονται με την απουσία Δημοψηφισμάτων και την επιβολή μειοψηφικών δηλώσεων από άτομα που δεν χαίρουν της εμπιστοσύνης του Λαού ( είτε διότι δεν έχουν συγκεντρώσει πλειοψηφία όπως την ορίσαμε ή την συγκέντρωσαν με νοθεία ή μη αναλογικές διαδικασίες ή προεκλογική παραπλάνηση / απάτη του Λαού μέσω ψευδών δηλώσεων και δεσμεύσεων με τον ίδιο τρόπο που ένας υποψήφιος υπάλληλος δίνει πλαστό βιογραφικό ή κάποιος δίνει ακάλυπτη επιταγή ) τότε έχουμε απάτη του Λαού και Δικτατορία, ακόμα και εάν τα δεσμευμένα ΜΜΕ κηρύσσουν την ύπαρξη δημοκρατίας ή ισχυρών κυβερνήσεων.<br /><br />Στην Δημοκρατία ισχυρή κυβέρνηση δεν είναι αυτή που επιβάλλεται και πάει κόντρα στην Λαϊκή θέληση. Αυτό το κάνουν οι ολιγάρχες και οι δικτάτορες. Ισχυρή κυβέρνηση μιάς πραγματικής Δημοκρατίας είναι αυτή που άμεσα ανταποκρίνεται και επιβάλλει στους υπόλοιπους γύρω της εντός και εκτός των συνόρων αυτό που ο Λαός θέλει.<br /><br />Κατ’ ομολογίαν όλων των πολιτικών όχι μόνο είναι η κυβέρνηση ανίσχυρη αλλά και η Βουλή, διότι όπως όλοι ομολογούν δεν πρόκειται για άτομα που μεταφέρουν και επιβάλλουν την Λαϊκή εντολή τουλάχιστον του Λαού της περιοχής από όπου εξελέγησαν ως αντιπρόσωποι / εκπρόσωποι του αλλά άτομα που όπως κάθε μέλος του σοβιετικού κομμουνιστικού κόμματος της τότε ΕΣΣΔ, πάνω απ’ όλα είναι η πίστη στο κόμμα και τον αρχηγό και όχι η υπηρεσία του Λαού, του Έθνους ή του Κράτους. Πάνω απ’ όλα είναι το γόητρο, τα συμφέροντα και τα οφέλη του κόμματος και όχι της Ελλάδας, του Λαού ή του Έθνους. Πολίτες για αυτούς είναι μόνο τα μέλη του κόμματος τους που έχουν αρκετά αναρριχηθεί με ολιγαρχικές διαδικασίες ενώ τόσο η βάση τους όσο και οι υπόλοιποι Πολίτες δεν είναι τίποτε άλλο παρά αγελάδες για άρμεγμα ή σφάξιμο.<br /><br />Η Βουλή δεν εξυπηρετεί τον Λαό αλλά τα κόμματα που αντιπροσωπεύονται σε αυτήν, και βεβαίως κάθε έναν σπόνσορα – χρηματοδότη – αφεντικό του κόμματος ακριβώς όπως οι ποδοσφαιριστές στις ποδοσφαιρικές ομάδες.<br /><br />Στην ουσία ο λαός έχει πάψει να εκπροσωπείται από την εποχή που τον αφόπλισαν και ξεκινάει να εκπροσωπείται και πάλι κάθε φορά που αποφασίζει να οπλισθεί, κυρίως με τα Δικαιώματα του και τον Νόμο καθώς και την αποφασιστικότητα να τα επιβάλλει.<br /><br />Βλέπουμε λοιπόν ότι τα δημοκρατικά μέσα που δημιουργήθηκαν για να εξυπηρετούν την Δημοκρατία και την άμεση επικοινωνία της βούλησης του λαού προς τους δεσμευμένους να την υπακούουν αιρετούς είναι αυτά τα οποία, κατεκλυσμένα από φανατικούς κομματικούς τυχοδιώκτες τύπου κομματικών στελεχών κομμουνιστικών στυγνών πολιτευμάτων, καταλύουν την Δημοκρατία αφού όπως το λουρί στο κολάρο του σκύλου που κόβεται και ο σκύλος είναι ανεξέλεγκτος, έχουν πλήρως κόψει την κάθε επαφή του Λαού με σκοπό τον έλεγχο προς τους κυβερνητικούς.<br /><br />Το ευτυχές είναι ότι ο ανεξέλεγκτος σκύλος εύκολα πιάνεται και αφού το λουρί που ήδη υπήρχε δεν τον κρατάει ( δηλαδή το δημοκρατικό σύστημα όπως το γνωρίζουμε έχει εκπέσει ) μπορούμε να φτιάξουμε ένα άλλο παρόμοιο και καλύτερο.<br /><br />Το πώς θα το αναλύσουμε εν εκτάσει αυτό το μήνα.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-72883317285497220372009-10-24T11:20:00.000-07:002009-10-24T11:27:02.112-07:00Η ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΛΟΥΤΟΣ, ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ Η Ν. Δ. ΚΑΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΑΈνα μεγάλο κόλπο που εφαρμόζεται στους Έλληνες ώστε να μην μπορούν να σχηματίσουν συγκεντρωτική εικόνα για αυτούς που παρουσιάζονται ως ‘ηγέτες’ ή ‘σωτήρες’ ή ‘εθνάρχες’ και συνεπώς να μπορούν να εκτιμήσουν το ρίσκο του να ποντάρουν την ποιότητα ζωής τους, το βιός τους και τα παιδιά τους σε αυτούς είναι η κατακερμάτιση της γενικής πολιτικής όχι μόνο χρονικά αλλά και σε επίπεδο παρατάξεων.<br /><br />Δηλαδή, για να μην μπορεί ο Έλληνας Πολίτης να δει την μεγάλη εικόνα του πού οδεύουμε, του λέγεται ότι η πολιτική ‘αλλάζει’ από κυβέρνηση σε κυβέρνηση και από κόμμα σε κόμμα, άσχετα εάν πρόκειται για ακριβώς τα δύο συγκεκριμένα κόμματα που εναλλάσσονται.<br /><br />Στην πραγματικότητα όμως, κάθε ένας σοβαρός πολιτικός ή κοινωνικός επιστήμονας θα πεί ότι η κρατική πολιτική / στρατηγική δημιουργείται πάντα με ένα χρονικό διάστημα εφαρμογής τουλάχιστον 50 ή 100 χρόνων ( τα πιο βραχύβια 30 χρόνια ) και δεν αλλάζει με την εναλλαγή της κάθε κυβέρνησης ΕΚΤΟΣ εάν υπάρξει επανάσταση ή ανατροπή που προέρχεται άμεσα από τον Λαό χωρίς ενδιάμεσους ή αντιπροσώπους που προέρχονται από προηγούμενες καταστάσεις ή καθεστώτα. Δηλαδή, ακόμα και μία ανατροπή που υποστηρίζεται από τον Λαό αλλά ελέγχεται ή έχει ηγεσία από αντιπροσώπους ή μέλη της προηγούμενης καθεστηκυίας τάξης ( π.χ. ‘αλλαγή’ του 1981 ή ‘κομμουνιστική’ αντιπροσώπευση μέσω του βουλευτικού ΚΚΕ ) δεν είναι πραγματική Λαϊκή ανατροπή και συνεπώς δεν αλλάζει την προδιαγεγραμμένη κρατική πολιτική.<br /><br />Αυτό το οποίο αλλάζει με τις εκλογικές αναμετρήσεις και πολιτικές ανατροπές ( ακόμα και στις περιπτώσεις χούντας ) είναι η προπαγάνδα και οι δικαιολογίες που δίνονται στον Λαό κατά την διαδικασία επιβολής της προδιαγεγραμμένης στρατηγικής.<br /><br />Για αυτό και είναι πολύ εύκολο να νομίζει κανείς ότι η προπαγάνδα είναι η στρατηγική και συνεπώς ότι αυτή αλλάζει ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Π.χ., για να αναφέρουμε ένα ακραίο αλλά κλασικό παράδειγμα, τόσο ο εκφυλισμός της έννοιας « Ελλήνων Χριστιανών» που η Χούντα προπαγάνδιζε ότι υποστήριζε όσο και η απαξίωση τόσο της Εθνικής υπερηφάνειας ( Ελλήνων ) όσο και του κύρους της Εκκλησίας με τα σκάνδαλα των παπάδων ( Χριστιανών ) που έλαβαν χώρα στην μεταπολίτευση ήταν προπαγάνδα που στόχευε στην εφαρμογή της στρατηγικής που έχει χαραχθεί για την Ελλάδα : να υπονομευθούν οι δύο αξίες / σημεία αναφοράς που κοινωνιολογικά ευθύνονται για την ενότητα των Ελλήνων και την διαιώνιση του Έθνους. Η στρατηγική δεν άλλαξε. Άλλαξε μόνο ο τρόπος ώθησης του Λαού στο να την ακολουθήσει [ μέσω αντίδρασης στην καταπιεστική επιβολή της Χούντας γελοίων ‘εκφράσεων’ εθνικοφροσύνης και θρησκευτικότητας ενώ αργότερα με κομφορμισμό στην μόδα και τον ορισμό του ‘έξυπνου, συνειδητοποιημένου, πολιτισμένου’ ανθρώπου στην κοινωνία με φορείς / παραδείγματα τύπου Ν. Δήμου ( « η δυστυχία του να είσαι Έλληνας» ) και αργότερα Μ. Ανδρουλάκη ( « το Μ εις την Ν» ) και πλήθος άλλων τέτοιων λίβελων ].<br /><br />Συνεπώς, θα πρέπει να δούμε σαν σύνολο και όχι σαν σειρά άσχετων μεταξύ τους και ανεξάρτητων εφαρμογών την πολιτική που ακολουθείται από το ΠΑΣΟΚ και την Ν. Δημοκρατία με την υποστήριξη / συνεργία των υπολοίπων κομμάτων, την πολιτική που έχει χαραχθεί για την Ελλάδα για τουλάχιστον 50 αν όχι 100 χρόνια, δηλαδή από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά.<br /><br />Εμμέσως πλήν σαφώς ομολογείται από πολιτικούς αναλυτές που ειδικεύονται στην Παγκόσμια Πολιτική Ιστορία ότι η Ελλάδα υπήρξε ένα ‘αναγκαίο κακό’, δηλαδή δεν ήταν εντός προγράμματος η δημιουργία ενός Κράτους με απόσχιση από την τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία που θα ανέτρεπε όλες τις οικονομικές ισορροπίες σε μία άκρως στρατηγική και πλουτοπαραγωγική περιοχή.<br /><br />Δημιουργήθηκε διότι η αστάθεια μέσω συνεχών επαναστάσεων από τους γηγενείς Έλληνες που πνιγόταν στο αίμα δεν επέτρεπε την ύπαρξη επιχειρησιακής ή άλλης ανάπτυξης χωρίς υπερβολικό ρίσκο. Επίσης, οι απόπειρες αποτίναξης του Τουρκικού ζυγού γινόταν όλο και πιο σοβαρές καθώς οι Έλληνες μάθαιναν από τα λάθη τους. Θα ήταν λοιπόν στρατηγικό λάθος να μην αλλάξει η πολιτική με ένα ‘αυθόρμητο’ φιλελληνικό κίνημα που έδωσε την ώθηση για πατρονάρισμα της επανάστασης του 1821 ( αφού κρίθηκε βιώσιμη και απειλητική ) και έλεγχο ενός ασφυχτικά μικρού Κράτους το οποίο έκαναν τα αδύνατα δυνατά να κρατήσουν όσο πιο μικροσκοπικό γινόταν και υπό τον έλεγχο ενός μονάρχη που ήταν υπάλληλος και υπόλογος σε άλλους ( για αυτό και όποιος θέλησε να σηκώσει κεφάλι, όπως ο Καποδίστριας, εξοντώθηκε ).<br /><br />Όμως, έγινε σαφές από τις απανωτές αναταραχές στο Νεοελληνικό πολιτικό σκηνικό ότι όχι μόνο τα σύνορα του μικροσκοπικού αυτού κρατιδίου εξαπλώνονταν απειλητικά αλλά και η διακυβέρνηση του δεν μπορούσε να σταθεροποιηθεί εάν δεν εφαρμοζόταν ανήκουστες για την εποχή εκείνη ( με πολύ λίγες εξαιρέσεις άλλων Κρατών ) Δημοκρατικές διαδικασίες αντί για απροκάλυπτη μοναρχία, γεγονός που εισήγαγε πολλούς αστάθμητους παράγοντες και κακά προηγούμενα και για άλλους Λαούς. Έως την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είχε εξακριβωθεί ότι άκρατη μοναρχία για μεγάλα χρονικά διαστήματα και αντιλαϊκές πολιτικές χωρίς ειδική προπαγάνδα δημοκρατικότητας δεν θα μπορούσε να εγκαθιδρυθεί.<br /><br />Ιδιαιτέρως κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της κατοχής η πολιτική επίδοση του Ελληνικού Λαού ήταν τρομαχτική για την τάξη πραγμάτων και την κατάσταση των κρατούντων αφού πολλές καινοτομίες ( παρ’ όλη την παλινδρόμηση και αναταραχή ανάμεσα σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, ακραίες κοινωνικές διαφορές και αρχές νομολογίας ) είχαν ήδη εγκαθιδρυθεί ή ήταν στην συνείδηση του Λαού απαραίτητες, ενώ η αυτοδιάθεση και αυτοκυβέρνηση χωρίς επίσημη αρχή είχε αρχίσει να είναι πραγματικότητα.<br /><br />Ήταν σαφές λοιπόν ότι η στρατηγική ένταξης της Ελλάδας στο γενικό καθεστώς παγκόσμιας μοναρχίας ( είτε από επίσημες τάξεις βασιλείας / ευγενείας είτε από ανεπίσημες προς τον Λαό τάξεις οικονομικής βασιλείας ) έπρεπε να σχεδιασθεί και να εφαρμοσθεί.<br /><br />Το πρώτο βασικό στοιχείο αυτής της μακροχρόνιας στρατηγικής που εφαρμόζεται είναι να υπάρχει κεκαλυμμένη μοναρχία, δηλαδή να ξεγελιέται ο Λαός ότι επιλέγει δημοκρατικές κυβερνήσεις ενώ στην ουσία εκλέγει συνεχώς την ίδια κυβέρνηση, το ίδιο κόμμα και την ίδια πολιτική με μόνη επιλογή αυτή του αντιπροσώπου. Ο κάθε πρωθυπουργός της περιόδου που διανύουμε υπήρξε απλώς ένας περισσότερο ή λιγότερο ικανός αντιπρόσωπος αυτής της σταθερής και επιβαλλόμενης κυβέρνησης όπως και ο κάθε δικτάτορας που επιστρατεύθηκε για να αποδείξει στον Λαό ότι αυτό το οποίο κατά καιρούς άρχιζε να συνειδητοποιεί ( δηλαδή ότι επρόκειτο για την ίδια κυβέρνηση της οποίας οι διάφοροι ηθοποιοί έπαιζαν το θέατρο των εκλογών και της Δημοκρατίας ) δεν ήταν αλήθεια αφού υπήρχε και ο δικτάτορας.<br /><br />Ο λόγος για αυτή την ιστορική αναδρομή είναι ότι οφείλουμε να επανακτήσουμε την συλλογική μας μνήμη για να είμαστε πλέον σε θέση να εκτιμήσουμε ακριβώς τι κάνει και σε ποιο σημείο της γενικής στρατηγικής βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή.<br /><br />Η γενική στρατηγική για την Ελλάδα βασίζεται στην λογική του διαίρει και βασίλευε και της αποκοπής των ριζών για πλήρη κατακερματισμό και υποδούλωση ενός κοινωνικού συνόλου / Έθνους που ιστορικά έχει αποδείξει τεράστια δυσανέχεια στην έννοια της ανισότητας σε κάθε πτυχή και επίπεδο της κοινωνίας και της ζωής, παρ’ όλη την τεράστια υπομονή που κατά καιρούς έχει επιδείξει παράλληλα με την επίσης τεράστια αντοχή.<br /><br />Σε ειδικό τομέα θα αναλύσουμε όλα τα στάδια της στρατηγικής από το 1940 και πέρα αλλά για τους σκοπούς της συζητήσεως μας τώρα αρκεί μία ανάλυση της πορείας του ΠΑΣΟΚ από το 1981 και μετά έχοντας υπ’ όψη ότι η Ν. Δημοκρατία υποστήριξε ή επηύξησε κάθε στρατηγική του ΠΑΣΟΚ στις παρεμβαλλόμενες κυβερνήσεις της.<br /><br />Η κοπή των ριζών επιτυγχάνεται με εκφυλισμό της εκπαίδευσης όπου οι νέες γενιές μαθαίνουν ιστορία, σωστή χρήση της γλώσσας και βασικές αρχές κουλτούρας. Από την περίοδο της μεγάλης ‘αλλαγής’ η εκπαίδευση στην Ελλάδα ισοπεδώθηκε και έχασε κάθε ουσία αφού οι μαθητές ‘εξισώθηκαν προς τα κάτω’ στο όνομα της ισότητας και σταμάτησαν να μαθαίνουν ή να βάζουν αξία στην εκπαίδευση. Εισήχθηκε ο συνδικαλισμός των μαθητών και η αποστήθιση – παπαγαλία ως ευθαρσές κριτήριο έτσι ώστε ο σκοπός του σχολείου να είναι η δημιουργία κατ’ ουσίαν αναλφάβητων κομματικών ακολούθων αντί για εκπαιδευμένους Πολίτες και η κριτική σκέψη εξέλιπε τελείως.<br /><br />Ταυτόχρονα, ευτελίσθηκε η αξία του ήθους με κακώς εννοούμενη χειραφέτηση των ανηλίκων και διάλυση της οικογένειας, ενώ η απόκτηση οικονομικής ανεξαρτησίας ταυτίσθηκε με πίστη στο κόμμα ( βλ. πρασινοφρουρούς / κομματικούς ).<br /><br />Επίσης, καλλιεργήθηκε τελεία απαξίωση της πορείας και του χαρακτήρα των Νεοελλήνων, κάτι που πέτυχε πολύ αφού επί σειρές γενιών κανείς Έλληνας δεν διδάχθηκε συστηματικά πολύ μοντέρνα ιστορία. Ταυτόχρονα με την απαξίωση της ταυτότητας των Νεοελλήνων καλλιεργήθηκε και η ξενολατρεία όπου ο,τιδήποτε μη Ελληνικό ήταν de facto ανώτερο.<br /><br />Σε αυτή την βάση της ‘αλλαγής’ μπόρεσε να στηριχθεί και να υπάρξει τόσο η ένταξη μας σε κάθε λογής οικονομικό σχήμα ( όπως στην ΟΝΕ ) όσο και η υποταγή μας σε οποιονδήποτε δήλωνε μη Έλληνας.<br /><br />Επειδή όμως οι επιζήμιες συνέπειες αυτών των επιλογών ( επιζήμιες για τον Λαό αλλά άκρως κερδοφόρες για τους σχεδιαστές της πολύχρονης στρατηγικής ) άρχισαν να είναι αισθητές κατά την αρχή του 21ου αιώνα και συνειδητοποίηση / πολιτική συνείδηση είχε αρχίσει να επανεμφανίζεται περί το 2004 με την μορφή της δυσανέχειας και της άρνησης υπακοής ανέλαβε ο Κ. Καραμανλής να υπενθυμίσει όχι μόνο τι σημαίνει δεξιά ( όπως είχε ξαναγίνει την προηγούμενη αντίστοιχη κατάσταση με την κυβέρνηση Μητσοτάκη ) αλλά και να πείσει ότι δεν υπάρχει κάτι πιο δημοκρατικό και καλύτερο από το ΠΑΣΟΚ, ταυτόχρονα εξασθενώντας τους Έλληνες οικονομικά και ηθικά ώστε να είναι ευκολότερο να υποκύψουν.<br /><br />Αφού λοιπόν ναι μεν καταψηφίστηκε η Ν. Δημοκρατία στις εκλογές 2009 αλλά ΔΕΝ υπερψηφίσθηκε το ΠΑΣΟΚ που απλώς διατήρησε με διάφορους μηχανισμούς και αλχημείες τους ψήφους των κομματικών του ακολούθων και μόνο ( ενώ η Ν.Δ. έχασε μέρος και αυτών ) ολοταχώς τώρα όχι μόνο αλλάζει ο εκλογικός νόμος και πάλι ώστε ό,τι και να κάνει ο Λαός να βγεί ένα από τα δύο κόμματα ( διότι κατέστη εμφανές ότι στις επόμενες εκλογές το μαύρισμα θα είναι τέτοιου επιπέδου που δεν θα κρύβεται ούτε με απλή νοθεία ) αλλά εφαρμόζεται πολύ πιο δραστική πολιτική στροφής του ενός Έλληνα ενάντια στον άλλον.<br /><br />Έτσι, με τον χειρισμό του θέματος των stage, οι εργαζόμενοι διαιρούνται σε αλληλο-αντικρουόμενες ομάδες. Με το θέμα της αστυνομίας οι Έλληνες χωρίζονται σε Πολίτες και αστυνόμους που αλληλο-μισούνται ( κάτι που συνεχίζεται να καλλιεργείται από τον εμφύλιο και μετά ), με την ιδιαίτερη μεταχείριση των αγροτών οι Έλληνες χωρίζονται σε αγρότες και πρωτευουσιάνους / κατοίκους της πόλης που αλληλο-φθονούνται, οι φοιτητές χωρίζονται σε Ελληνικών πανεπιστημίων και μη και αλληλο-μισιούνται με το θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων ενώ εντέλει οι ομάδες των Δημοσίων Υπαλλήλων και των υπολοίπων Πολιτών γίνονται οι πιο μεγάλες και επικίνδυνες αλληλο-μαχόμενες κατηγορίες.<br /><br />Όσο η μία κοινωνική ομάδα ανταγωνίζεται την άλλη ( και δεν έχουμε καν αναφέρει τις ομάδες των μεταναστών, ομογενών, παλινοστούντων, κλπ. ) για θέματα άμεσης διαβίωσης και επιβίωσης, χωρίς να ενώνονται όλοι προς αντιμετώπιση των πραγματικών εχθρών ( αυτών που καταπιέζουν, κλέβουν και εκποιούν ζωές και περιουσίες σε κρατικό και διακρατικό επίπεδο ), άλλα θέματα επίσης άρρηκτα δεμένα με την επιβίωση της Ελλάδας και των Ελλήνων περνούν απαρατήρητα, όπως εδαφικά – συνοριακά, Συνταγματικές καταπατήσεις / φθορές, απώλεια κρατικών προνομίων που μεταφράζονται σε προστασία του Πολίτη καθώς και άλλης φύσεως ζωτικά θέματα όπως η σωστή εκτίμηση μαζικής ιατρικής αγωγής όπως τα εμβόλια της γρίπης και του καρκίνου της μήτρας.<br /><br />Όσο αυτό ισχύει, όσο οι Έλληνες μάχονται ο ένας τον άλλον για μισθούς πείνας και το δικαίωμα στην υπερχρέωση ενώ παραμένουν αδιάφοροι για τα υπόλοιπα και δεν αποφασίζουν να ενωθούν για να απαιτήσουν αυτά που τους ανήκουν ( σωστός μισθός για όλους, δηλαδή κατώτατο όριο στα 2.500 ευρώ με σημερινά δεδομένα, σωστή περίθαλψη και σωστή παιδεία δωρεάν για όλους χωρίς φροντιστήρια ) τότε δεν θα συνειδητοποιήσετε καν ότι αυτή την στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, η διακυβέρνηση της χώρας δεν είναι στο ΠΑΣΟΚ αλλά σε μία ή περισσότερες εταιρείες οι οποίες διατάζουν και ορίζουν τύχες, όπως η Fitch ή η Moody’s και άρχων δεν είναι ούτε ο Ελληνικός Λαός ούτε καν ο Γ. Παπανδρέου αλλά κάποιος άγνωστος που ορίζει το ίδρυμα δανεισμού όλων των Κρατών μαζί με άλλους αγνώστους που ορίζουν κεντρικές τράπεζες και συναφή συμβούλια.<br /><br />Κεντρικές τράπεζες, συναφή συμβούλια και ιδρύματα δανεισμού που δημιουργήθηκαν με το χρυσάφι και τα χρήματα των Λαών των Κρατών συμπεριλαμβανομένης και του Λαού της Ελλάδας από την εποχή που το χρυσάφι έφυγε με την δικαιολογία των ναζί και δεν ξαναγύρισε ποτέ.<br /><br />Δηλαδή, μας δανείζουν ακριβά τα δικά μας λεφτά και μας δίνουν τα ποσά που ( εάν υπολογίσουμε κομπίνες τύπου off shore και επιχειρήσεις που θέριεψαν σε τερατώδες επίπεδο μόνο με κρατική επιχορήγηση ή αυθαίρετη εγκαθίδρυση των ως μεσάζοντες ή διαχειριστές εκεί που δεν χρειάζονται ) ιστορικά και επιχειρησιακά μας χρωστάνε και ποτέ δεν μας έδωσαν – ή μάλλον απλώς κάποιους από τους τόκους των ποσών αυτών.<br /><br />Εάν πραγματικά εισπράτταμε αυτά που μας χρωστάνε και / ή μας ανήκουν όχι μόνο δεν θα είχαμε έλλειμμα και δημοσιονομικό χρέος αλλά και την δυνατότητα εισοδήματος από το Κράτος. Αυτό βέβαια προϋποθέτει την είσπραξη / απαίτηση όλων των χρωστούμενων, από αποζημιώσεις πολέμου έως πρόστιμα διακρατικών παραβιάσεων, αναδρομικές φορολογικές εισφορές από εκκλησία, μεγάλους κεφαλαιούχους, κρατικούς αξιωματούχους και των οικογενειών τους καθώς και πλήρη επιστροφή όλων των κλοπιμαίων κεφαλαίων και περιουσίας του Δημοσίου.<br /><br />Τα λεφτά υπάρχουν. Απλώς τα νέμονται άλλοι και όχι ο Ελληνικός Λαός που τα δικαιούται.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-13949137647408383122009-09-09T10:26:00.000-07:002009-09-27T06:32:39.768-07:00Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ, Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝΕν όψει των εκλογών που διεξάγονται στην Ελλάδα και που διαδοχικά φαίνονται να διεξάγονται σε όλα τα κράτη εντός του τρέχοντος και προσεχούς έτους, ετοιμάσαμε μία ομάδα συντόμων αλλά άκρως σημαντικών άρθρων τα οποία στόχο έχουν να προσφέρουν ξεκάθαρη αντίληψη και άποψη πραγμάτων και καταστάσεων που κορυφαίοι κοινωνικοί ερευνητές εδώ και περίπου 100 χρόνια εφαρμόζουν ευφυείς τακτικές αποπροσανατολισμού και σύγχυσης για να τις αποκρύψουν από το κάθε άτομο που είναι εκτός αυτού του διεθνούς κύκλου.<br /><br />Αυτό δεν έχει προκύψει ούτε αυθαίρετα ούτε χωρίς πολύ λεπτομερή σχεδιασμό πλέον των 50 χρόνων πρίν της καθολικής εφαρμογής του και δεν είναι κάτι μη εξακριβώσιμο όπως οι εκάστοτε θεωρίες συνομωσίας που στην καλύτερη περίπτωση βασίζονται σε επιφανειακά και εύκολα καταρριπτέα επιχειρήματα. Αυτό που θα σας παρουσιάσουμε στα επόμενα άρθρα είναι σχεδιασμός από ομάδες έρευνας ( think tanks ) οι οποίες και επισήμως επιβεβαιώνουν ότι ο σκοπός τους είναι να ελέγξουν την πορεία των Λαών κάθε Έθνους παγκοσμίως στα πλαίσια της Νέας Τάξης Πραγμάτων.<br /><br />Αυτός είναι ένας μάλλον ασαφής όρος για την μεταπολεμική περίοδο που αυτή την στιγμή βιώνουμε ( από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ) και που έχει δεχθεί διάφορους ορισμούς καλούς και κακούς. Το σαφές όμως είναι ότι η Νέα Τάξη Πραγμάτων στόχο έχει, ως σχέδιο και τακτική και φιλοσοφία, να ανατρέψει και αναμορφώσει τις βασικές έννοιες και ιδέες που διακατέχουν ιδεολογικά κάθε Άνθρωπο που επιθυμεί και επιδιώκει να αισθάνεται ελεύθερος, σκεπτόμενος, ικανός και οριστής / αρμοστής της μοίρας του : οι έννοιες αυτές είναι η πολιτική ( και μέσω αυτής η έννοια της ανατροπής, της αλλαγής και της αντίστασης ) και η ‘αριστερά’ όχι μόνο πολιτικά προ εκλογών αλλά και ως τρόπος σκέψης και δράσης.<br /><br />Το πιο βασικό και επικίνδυνο στοιχείο της Νέας Τάξης Πραγμάτων είναι ότι καθοδηγεί την ψήφο και την σκέψη του Ανθρώπου χωρίς ο Άνθρωπος αυτός να το καταλαβαίνει και τον εξαπατά βάζοντας τον να υποστηρίξει ό,τι απεχθάνεται και θέλει αν αποφύγει / αποσοβήσει ενώ ο ίδιος πιστεύει ότι κάνει αντίσταση ή έξυπνη επιλογή προς τον στόχο του. Το πιο δυνατό και στην ουσία το μόνο όπλο που επί δεκαετίες επέτρεψε και επιτρέπει στους πολύ λίγους τυράννους να μεσουρανούν και να άρχουν επί μίας θάλασσας δημοκρατών και επαναστατών είναι ακριβώς η δυνατότητα που οι κοινωνικοί επιστήμονες τους έχουν δώσει ( με το να τους μάθουν πώς να χρησιμοποιούν βασικά κλειδιά του τρόπου σκέψης του Ανθρώπου ) να βάζουν λάθος ταμπέλες σε έννοιες και λάθος ορισμούς σε κλασσικούς όρους της αριστερίζουσας φιλοσοφίας.<br /><br />Εν όψει λοιπόν όλων των εκλογών που έρχονται παγκοσμίως και των επικείμενων Εθνικών της 4ης Οκτωβρίου στην Ελλάδα, δημοσιεύουμε την παρακάτω δέσμη συντόμων άρθρων που θα επιτρέψουν πραγματικά ενημερωμένη σε βάθος σπάνιο για την εποχή άποψη και συνεπώς και κρίση.<br /><br />Εμείς που τα δημοσιεύουμε αυτά έχουμε την δυνατότητα να το κάνουμε διότι είμαστε ακριβώς από αυτό το είδος κοινωνικού επιστήμονα που σχεδίασε την Νέα Τάξη Πραγμάτων, εκπαιδευθήκαμε για να μπορούμε να το κάνουμε και μία από εμάς διδάχθηκε από αυτούς που το κάνουν. Επιλέξαμε όμως, από την εποχή της κατάρτισης μας και λόγω της κληρονομιάς μας, αντί να βοηθήσουμε και εμείς στην γενική υπονόμευση όχι μόνο των μαζών αλλά και των διανοουμένων, να βοηθήσουμε στην αναστροφή της καταστροφικής αυτής κοινωνικής εφαρμογής προς απελευθέρωση της διανόησης και των τεραστίων δυνατοτήτων του Ανθρώπου παγκοσμίως. Για αυτό βεβαίως καθ’ όλη την διάρκεια της σταδιοδρομίας μας πολεμούμαστε από τους σαφείς αντιπάλους όλων μας.<br /><br />Ενώ διαβάζετε τα παρακάτω άρθρα και για την μέγιστη ωφέλεια σας, σας προτρέπουμε να τα διαβάσετε με την σειρά που τα παραθέτουμε παρακάτω και να έχετε πάντα υπ’ όψιν ότι όσο σοκαριστικό και εάν είναι αυτό που περιγράφεται, είναι πλήρως αναστρέψιμο άμεσα διότι η βάσεις του είναι κατ’ ουσίαν σαθρές : στηρίζεται μόνο στην εξασφάλιση ότι κανείς δεν θα γνωρίζει όλο το πλαίσιο και πρόγραμμα που εφαρμόζεται.<br /><br />Βέλτιστη Σειρά Ανάγνωσης Άρθρων:<br /><br /><strong>Α' ΜΕΡΟΣ ΑΡΘΡΩΝ</strong><br /><br /><a href="http://www.humansupport.gr/gr_news_more.php?nid=126">ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ – ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ </a><br /><br /><a href="http://www.humansupport.gr/gr_news_more.php?nid=125">Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ </a><br /><br /><a href="http://www.humansupport.gr/gr_news_more.php?nid=124">ΠΩΣ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ</a><br /><br /><a href="http://www.humansupport.gr/gr_news_more.php?nid=123">ΠΩΣ Η ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ</a><br /><br /><br /><strong>Β' ΜΕΡΟΣ ΑΡΘΡΩΝ</strong><br /><br /><a href="http://www.humansupport.gr/gr_news_more.php?nid=133">ΠΩΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ<br /></a><br /><a href="http://www.humansupport.gr/gr_news_more.php?nid=132">ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ</a><br /><br /><a href="http://www.humansupport.gr/gr_news_more.php?nid=131">Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ</a><br /><br /><a href="http://www.humansupport.gr/gr_news_more.php?nid=130">ΜΜΕ, ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΕΜΜΕΣΗ ΓΑΛΟΥΧΗΣΗ</a>Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-16403010391211595862009-09-02T13:15:00.000-07:002009-09-02T13:20:32.130-07:00ΕΝ ΟΨΗ ΤΗΣ ΔΕΘΑυτό το τρικυμιώδες καλοκαίρι όπου πολύ περισσότερα χαρίσματα της χώρας μας χάθηκαν από ό,τι αυτή τη στιγμή μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε και ακόμα περισσότερα διακυβεύονται σε επίπεδο πλέον όχι μόνο εσχάτης προδοσίας από όσους κατάφεραν να αναρριχηθούν ή να παραμείνουν λόγω δυναστείας στις θέσεις που έχουν υποκλέψει από το Ελληνικό Έθνος αλλά σε επίπεδο εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας, χαρακτηρίζεται από ένα νεφελώδες και χαοτικό πολιτικό σκηνικό. Αυτό το σκηνικό όμως είναι απλό προπέτασμα καπνού ώστε όταν διαλυθεί να βρεθούμε προ μίας εφιαλτικής εικόνας για την χώρα και το Έθνος μας με πολύ λίγες επιλογές. Επίσης, το σκηνικό αυτό είναι μία τερατώδης απόπειρα επανάληψης της απάτης και υφαρπαγής που κατήντησε το κράτος μας σε κατάσταση διάλυσης περίπου 30 χρόνια πρίν.<br /><br />Όλο τον 20ο αιώνα με εξαίρεση τα χρόνια από το 1981 και μετά, σε πείσμα κάθε απολυταρχικής, δεξιάς, δικτατορικής, βασιλικής, εκ του εξωτερικού, εξαγορασμένης / στημένης κυβερνήσεως και συναφών συμφερόντων, οι Έλληνες όχι μόνο προάσπιζαν κεκτημένα αλλά και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποκτήσουν και άλλα τα οποία μετά υφαρπάζονταν με τεχνάσματα ( βλ. Μικρασιατική καταστροφή, Εμφύλιος – μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συνθήκες οριοθέτησης συνόρων, εργασιακά, ασφαλιστικό, κλπ ). Αρκετές υπήρξαν οι στιγμές κατά την διάρκεια του αιώνος αυτού όπου οι πράξεις του Ελληνικού Λαού ( ΟΧΙ της ‘Ελληνικής’ επίσημης ηγεσίας ) αποτέλεσαν σημείο αναφοράς και παραδείγματος προς μίμηση για άλλους Λαούς, και μάλιστα ιδιαιτέρως όταν η εκάστοτε ηγεσία ήταν είτε απούσα είτε απαξιωμένη εμπράκτως από τον Λαό.<br /><br />Από την δολοφονία των τελευταίων Ελλήνων ηγετών που πραγματικά είχαν απήχηση στον Λαό, όχι τεχνητά, κατά τη διάρκεια της ελεύσεως της μεταπολίτευσης, επήλθε ένας από τους πιο επιτυχημένους απατεώνες της πολιτικής ζωής της Ελλάδος ( όχι βεβαίως ο μόνος ) : ένας άνθρωπος ο οποίος ενώ είχε εξόφθαλμα όλα τα χαρακτηριστικά ενός γόνου δυναστείας / αριστοκρατίας με όλα τα εχέγγυα της εχθρότητας του προς τα συμφέροντα του Λαού και σαφείς ενδείξεις ελλείψεως πατριωτισμού λόγω γέννησης και λόγω του βίου των γονέων του καθώς και του δικού του βίου, μπόρεσε και έπεισε τους διψασμένους για κοινωνική δικαιοσύνη Έλληνες ότι θα μπορούσε να τους την προσφέρει και να τους εξασφαλίσει αυτό για το οποίο αγωνίσθηκαν και πολεμήθηκαν από τις αριστοκρατικές τάξεις ( και από τον πατέρα του ) : την σωστή παιδεία, την δυνατότητα οικονομικής ευημερίας, την σωστή περίθαλψη, και την αξιοπρεπή σύμφωνα με τα Ελληνικά Ιδανικά παρουσία στην διεθνή κοινωνία των κρατών. Ο λόγος φυσικά για τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος στην θητεία του και μέχρι να τον καταλάβουν οι Έλληνες κατέφαγε τον πλούτο του Δημοσίου, διέλυσε την παιδεία, επέβαλε πολιτική τρομοκρατία σε επίπεδο ναζιστικό ( βλ. πρασινοφρουρούς ), διέλυσε την οικονομία στις μεσαίες τάξεις, επέβαλε τον αμοραλισμό και την ανηθικότητα, άνοιξε τον δρόμο για το τεράστιο μεταναστευτικό κύμα που ως χώρα η Ελλάδα δεν μπορούσε εύκολα να αφομοιώσει και τώρα είναι σχεδόν αδύνατον με τις τρέχουσες πολιτικές, υποδούλωσε οικονομικά το κράτος σε μη φίλιες χώρες, κατακερμάτισε το αίσθημα αυτοεκτίμησης των Ελλήνων και συστηματικά έκανε όλα τα αντίθετα από αυτά που είχε αναγκασθεί να πεί ώστε να πείσει τους Έλληνες ότι αντί για δικτατορίσκος όπως πραγματικά ήταν, ήταν η προσωποποίηση της ελευθερίας.<br /><br />Από την αηδία που προκάλεσε στους Έλληνες αυτός και η παράταξη του μέχρι και το 2004, από την γελοιώδη ξύλινη γλώσσα του ΚΚΕ που έδειχνε την έλλειψη κινήτρου να κάνει αυτό που τα πραγματικά μέλη του είχαν αποπειραθεί να εξασφαλίσουν στους Έλληνες ακόμα και εν μέσω πολέμων, ο Ελληνικός Λαός ξέχασε τι σήμαινε δεξιά γιατί θυμόταν τι σήμαινε ΠΑΣΟΚ. Και με την κατάσταση αυτή επέτρεψε να επιταχυνθεί η κατάσταση σήψης και διάλυσης σε όλους τους προαναφερόμενους τομείς με την διοίκηση του Καραμανλή του νεώτερου, ενός σαφούς δείγματος της απελπισίας των Ελλήνων και της αίσθησης ‘ο οποιοσδήποτε είναι καλύτερος από Παπανδρέου και Σημίτη’, ακόμα και κάποιος σαν αυτόν.<br /><br />Έτσι φτάνουμε στην τωρινή κατάσταση όπου υπάρχει έκπτωση σε όλους τους τομείς αλλά και επίσης μία έκρυθμη κατάσταση υψηλότατου κινδύνου για τους Έλληνες και την Ελλάδα με εχθρούς οι οποίοι καλλιεργήθηκαν να παραμείνουν εχθροί και μάλιστα επικίνδυνοι εχθροί από όλες αυτές τις κυβερνήσεις που αναφέραμε χωρίς να εξαιρούμε όλες ανεξαιρέτως τις προηγούμενες. Ο λόγος που εστιάζουμε στις μεταπολιτευτικές είναι διότι κατάφεραν αυτό το οποίο τους είχε διατάξει ο εντολέας που μοιράζονταν με τον Χ. Κίσσινγκερ ο οποίος είχε κάνει την πολύ οξυδερκή ανάλυση του πώς να εξαφανίσει την ουσιαστική Ελλάδα από τον χάρτη : το να σπάσουν την πίστη που ο Έλληνας είχε στην προσωπική του ικανότητα και την ικανότητα του Λαού, κλέβοντας βασικά στοιχεία της ταυτότητας του τα οποία τον βοήθησαν να επιβιώσει μέσα από μύριες κακουχίες και κατακτητές.<br /><br />Έχοντας λοιπόν υπ’ όψη όλα αυτά τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα που όλοι μας βιώνουμε και που οι πρόγονοι μας έχουν επίσης καταγράψει, παρακολουθώντας την παράσταση που θα προσπαθήσουν να δώσουν όλοι οι φερόμενοι ως πολιτικοί αρχηγοί ( οι οποίοι απλώς συμμετέχουν στην παράσταση ώστε να την κάνουν πιστευτή για να επιτραπεί να συνεχισθεί η εκτέλεση του ανθελληνικού σχεδίου που επιβάλλεται πλέον απροκάλυπτα, ανοιχτά και επίσημα από ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ, ΟΗΕ και οποιονδήποτε άλλον παρόμοιο οργανισμό ), θα πρέπει να περιμένουμε από αυτούς να αναφερθούν και να δώσουν ουσιώδεις απαντήσεις ( ΟΧΙ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ ) στα θέματα που θα απαριθμήσουμε παρακάτω ΟΧΙ ΜΕ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ Ή ΑΛΛΩΝ ΤΕΤΟΙΩΝ ΑΝΟΗΣΙΩΝ <strong>ΑΛΛΑ ΜΕ ΕΓΓΥΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΤΟΣΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ / ΝΟΜΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΤΟΥΣ, ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΔΙΑΚΥΒΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ / ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ / ΝΟΜΙΚΕΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ / ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, <u>ΚΑΙ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΟΠΟΥ ΔΙΑΚΥΒΕΥΟΝΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ, Η ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΝΑ ΕΓΓΥΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΖΩΕΣ ΑΦΟΥ ΣΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.<br /></u></strong><br />Σε κανένα πραγματικό Κράτος Δικαίου δεν μπορούν να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, και όπως κρίνεται ο Πολίτης και όπως διακυβεύεται έτσι ακριβώς οφείλει και ο πραγματικός αγνός ηγέτης να κρίνεται και να διακυβεύεται.<br /><br />Όποιος δεν το επιζητεί οικειοθελώς αυτό, δεν είναι φτιαγμένος για ηγέτης.<br /><br />Όποιος το αποφεύγει ενώ διεκδικεί ηγετικό θώκο είναι προδότης.<br /><br />Έτσι φτιάχνονται τα πραγματικά συμβόλαια με τον Λαό και οι πραγματικές δεσμεύσεις. Και έτσι δεν χρειάζονται να τους προστατεύουν από τον Λαό όπως χρειάζονται και κάνουν οι προδότες διότι ο Λαός είναι η προστασία ενός τέτοιου ηγέτη.<br /><br />Τι λοιπόν θα πρέπει να μας πεί ο κάθε υποψήφιος που θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι δεν είναι προδότης ;<br /><br />Πάντα με τη δέσμευση προς τον Λαό όπως την ορίσαμε ( αλλιώς δεν υπάρχει καμμία δέσμευση και δεν θα υπάρξει και καμμία συνέπεια τουλάχιστον προβλεπόμενη σε βάρος των ) θα πρέπει να αναφερθούν στα εξής θέματα με τις εξής εγγυήσεις και τον τρόπο επίτευξης τους :<br /><br />Α. στον τομέα εξωτερικής πολιτικής : στα πλαίσια της όλο και κλιμακούμενης λόγω ατιμωρησίας και αδράνειας εκ μέρους του Ελληνικού ΥΠΕΞ υπό την συναίνεση και συνυπαιτιότητα του πρωθυπουργού, κατάστασης τόσο με την Τουρκία όσο και με τα Σκόπια, Αλβανία και τις απορρέουσες καταστάσεις στην Κύπρο και αλλού, πρέπει να εγγυηθεί ότι δεν θα χαθεί ούτε εκατοστό από τα εδάφη της Ελλάδος, ούτε το ελάχιστο από τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε αυτά και ούτε η παραμικρή συναίνεση και συνυπογραφή παραχάραξης της ιστορίας όχι μόνο της Ελλάδος αλλά και των Βαλκανίων τουλάχιστον.<br /><br />Β. στον τομέα οικονομικών : πλήρης ενημέρωση όλων των δυνατοτήτων της Ελλάδος να αναγνωρίσει ή όχι την κάθε διαταγή εκ των έξω, εκ της ΕΕ και των συναφών οργανισμών σύμφωνα με το Σύνταγμα μας, εγγύηση της οικονομικής ευρωστίας όλων των Ελλήνων ( με σαφή αναφορά ότι οι λόγοι τους ΔΕΝ αφορούν τις λεγόμενες παραγωγικές τάξεις, δηλαδή, τους υπερπλούσιους μεγάλους ιδιοκτήτες πολυεθνικών, καναλιών, ομάδων, κατασκευαστικών εταιρειών, βιομηχάνων, εφοπλιστών, εκδοτών, και συναφών κύκλων ) και λεπτομερή οικονομικό λογαριασμό με πραγματικά ποσά και όχι ποσοστά.<br /><br />Γ. στον τομέα ασφαλιστικών και κοινωνικών παροχών : πλήρης ενημέρωση περί των ενόχων για την σύληση των ταμείων με ονόματα, ποσά, αποδείξεις και τρόπο εκτέλεσης του εγκλήματος καθώς και πρόβλεψη διώξεως τους και επαναφοράς των κλοπιμαίων στους δικαιούχους. Επίσης, αναφορά των κυρώσεων – δεσμεύσεων του Δημοσίου στους Πολίτες από τους οποίους απαιτούνται εισφορές και έμπρακτη εγγύηση για την διατήρηση της κοινωνικής τους υπόστασης και κατόπιν συνταξιοδοτήσεως.<br /><br />Δ. στον τομέα των τραπεζών : δημοσιοποίηση των ονομάτων που ευθύνονται για την αντικοινωνική πολιτική των τραπεζών και πρόβλεψη δίωξης των, λίστα βημάτων για την ένταξη των τραπεζών σε φιλολαϊκό πρόγραμμα με πλήρη επιστροφή των όποιων κερδών παρήχθησαν με τρόπους αντιλαϊκούς στους δικαιούχους και κρατικό έλεγχο των τραπεζών ώστε οι τράπεζες να μείνουν τράπεζες και να μην είναι οι ουσιαστικοί άρχοντες και δυνάστες των Λαών.<br /><br />Ε. στον τομέα της επιχειρηματικότητας και της σχέσεως κράτους – ιδιωτικού τομέα : άμεση αναθεώρηση της νομοθεσίας περί υπερακτίων εταιρειών ώστε να μην υπάρχει δυνατότητα να συσσωρεύεται πλούτος προερχόμενος από την Ελλάδα σε τέτοιου είδους μορφώματα. Άμεσος αποκλεισμός των ιδιωτικών εταιρειών αναλήψεως έργων για λογαριασμό του κράτους από την δυνατότητα να το πράττουν και αντ’ αυτού δημιουργία εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας στον Δημόσιο Τομέα άνευ μεσαζόντων και με αποκλειστική εκμετάλλευση των έργων από το Κράτος προς χρηματοδότηση των προσληφθέντων. Άμεση ανάκληση όλων των Κρατικών επιχειρήσεων σε πλήρη έλεγχο και εκμετάλλευση του Δημοσίου χωρίς αποζημίωση. Σε περίπτωση διαπίστωσης αισχροκέρδειας και άλλων αδικημάτων λόγω του μονοπωλιακού χαρακτήρα και άλλων τεχνασμάτων, απαίτηση των κερδών από αυτές τις δραστηριότητες εντόκως καθώς και κάθε κίνητρου – διευκολύνσεως που είχε δοθεί από το κράτος στον κάθε επιχειρηματία για να παραλάβει κατ’ ουσίαν δωρεάν μέρος του κρατικού μηχανισμού προς ιδίαν χρήσιν.<br /><br />Στ. στον τομέα της προστασίας από το κράτος προς τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αυτοαπασχολούμενους και τους μη κρατικά προστατευόμενους επιχειρηματίες : άμεση απαρίθμηση των βημάτων προς πάταξη του αθέμιτου ανταγωνισμού και του μονοπωλίου καθώς και της υπάρξεως κάθε είδους μεσάζοντος που δρά ως αρμοστής της αγοράς με τεχνητούς τρόπους και όχι μέσω της αναγκαιότητας και της αξιοκρατίας. Ανάληψη κάθε απαραίτητου ενδιάμεσου σταδίου στην διαδικασία παραγωγής – διάθεσης προϊόντων από το κράτος για όλους ανεξαιρέτως τους επιχειρηματίες, θέσεις που αυτή την στιγμή λυμαίνονται και καταχρώνται επιχειρήσεις – μέλη ομίλων των μεγάλων πολυεθνικών και των προαναφερομένων παραγόντων. Έτσι και πάλι παράγονται ακόμα περισσότερες θέσεις εργασίας ταυτόχρονα με αύξηση κερδών για το Δημόσιο και συνεπώς το ΑΕΠ της χώρας, καθώς και κατακόρυφη πτώση των τιμών για τους καταναλωτές εγχωρίως ενώ στο εξωτερικό τα πιο φθηνά Ελληνικά προϊόντα θα αποκτήσουν γεωμετρικά μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα και απήχηση. Συνεπώς θα πρέπει να μας εγγυηθούν όχι μόνο κάλυψη του ελλείμματος αλλά πλεόνασμα και κέρδος για κάθε Πολίτη per capita που πρέπει να αποδίδεται σε μορφή κρατικής απόδοσης στον λογαριασμό κάθε Πολίτη ( σε μορφή κατάθεσης ή επιταγής ή οποιαδήποτε άλλη μορφή πληρωμής του μεριδίου απόδοσης ).<br /><br />Ζ. στον τομέα της εκπαίδευσης και της υγείας : άμεση ανακοίνωση των βημάτων προς επάνδρωση με παθολόγο -- παιδίατρο – οφθαλμίατρο – οδοντίατρο και χειρούργων εκτάκτων περιστατικών σε κάθε ένα μέρος με πληθυσμό που κατοικοεδρεύει μόνιμα εκεί, από οικισμό έως κωμόπολη, από το πλήθος των ανέργων επαγγελματιών υγείας, ιατρών που εξαναγκάζονται να είναι εξαρτημένοι από μεγαλογιατρούς ώστε να μην χάσουν την επαφή τους με το λειτούργημα τους. Πλήρης εξοπλισμός σε ασθενοφόρα παντός τύπου ( εδάφους, αέρος, θαλάσσης ) και παντός καιρού με ειδικό προσωπικό σε 24ωρη ετοιμότητα με βάρδιες που σέβονται τα Εργασιακά και τα Ανθρώπινα τους Δικαιώματα. Ομοίως, στην εκπαίδευση εξασφάλιση σωστά εκπαιδευμένου εκπαιδευτικού προσωπικού για όλες ανεξαιρέτως τις βαθμίδες, εξασφάλιση πραγματικά δωρεάν παιδείας σε όλες ανεξαιρέτως τις βαθμίδες με την ενσωμάτωση και αφομοίωση της παραπαιδείας ( τόσο του ανθρωπίνου δυναμικού όσο και της συσσωρευμένης εκπαιδευτικής πείρας / χρήσης ύλης ) ώστε να καλύπτονται όλες οι ανάγκες επιμόρφωσης καθώς και σχεδιασμός μαθημάτων / εκπαιδευτικών προγραμμάτων που να πετυχαίνουν την αφομοίωση της ύλης από όλο τον μαθητικό πληθυσμό εντός του σχολείου ( αντί για την πεποίθηση ότι η πραγματική διδαχή γίνεται εκτός σχολείου που επικρατεί τώρα ). Μετατροπή του συστήματος σε συναγωνιστικό ( που ωφελεί όλη την κοινωνία μαζί με το κάθε άτομο ) και όχι σε ανταγωνιστικό ( που οδηγεί σε απώλεια ανθρωπίνου δυναμικού και ψυχοπάθεια ). Θα πρέπει να μας τα εγγυηθούν όλα αυτά με την δική τους διακύβευση της περίθαλψης και εκπαίδευσης των δικών τους τέκνων με το να φοιτήσουν στα λαϊκά δημόσια σχολεία μαζί με τα τέκνα όλων των άλλων Πολιτών και να έχουν πρόσβαση μόνο στα λαϊκά νοσοκομεία με τις συνθήκες πρόσβασης όλων των άλλων Πολιτών και μόνο.<br /><br />Η. στον τομέα δικαιοσύνης – αστυνόμευσης : με αποδείξεις και λίστα βημάτων να γίνει εκκαθάριση του τομέα των δικαστικών λειτουργών και υπαλλήλων μέσω εκτίμησης της επίδοσης του κάθε ενός λειτουργού / υπαλλήλου από τις καταγγελίες που του έχουν γίνει, τις αποδείξεις που στηρίζουν τις καταγγελίες αυτές, το βάρος των κατηγοριών και την συχνότητα των καταγγελιών εις βάρος του. Επίσης, έλεγχος μέχρι και των ανώτατων βαθμίδων της δικαιοσύνης από το ποσοστό των Συνταγματικών παραβάσεων που δεν διώχθηκαν ή επισημάνθηκαν ή χρειάστηκε προσφυγή σε δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για δικαίωση Πολίτη ή Δημοσίου καθώς και όλες οι παραβάσεις του Συντάγματος / Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που δεν διώχθηκαν αυτεπαγγέλτως από την αρμόδια αρχή ( ΣτΕ και Ελεγκτικό Συμβούλιο του Κράτους ) ώστε να επιβληθούν κυρώσεις, πρόστιμα και αποζημιώσεις όπου απαιτούνται. Όσον αφορά δε το Υπουργείο Δικαιοσύνης και όλους όσους υπηρέτησαν σε αυτό αμέσως να χρειασθεί να υπερασπισθούν τον εαυτό τους για απιστία τουλάχιστον, αφού επέτρεψαν την σήψη του τομέα δικαιοσύνης. Έλεγχος του Δικηγορικού Συλλόγου και όλων των μελών του για πίστη ή απείθεια στην Συνταγματική και Νομική εντολή περί καταγγελίας κάθε νομικής παράβασης / εγκλήματος αυτεπαγγέλτως. Για κάθε περίπτωση που διαπιστώνεται κακοδικία σε βάρος του Δημοσίου δίωξη για ευθύνες των νομικών Συμβούλων του Κράτους ( είτε ανά υπηρεσία είτε και αυτού του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ). Στην αστυνόμευση, αντίστοιχος έλεγχος και επιβολή κυρώσεων σε όλη την κλίμακα καθέτως και οριζοντίως σε κάθε περίπτωση που διαπιστώνεται μη συμμόρφωση με το Σύνταγμα και τους Νόμους, έλλειψη της προβλεπόμενης εκπαιδεύσεως, φτωχή ή ελλειμματική ή λάθος εφαρμοσμένη εκπαίδευση / επιμόρφωση, παράνομη εκπαίδευση ( δηλαδή, γαλούχηση στην ανοχή της μη συμμορφώσεως με το Σύνταγμα και τους Νόμους καθώς και επιβολή παραβατικής συμπεριφοράς ) με αυστηρότατες ποινές αφού οι υπεύθυνοι διακύβευσαν το Ανθρώπινο Δικαίωμα στην προστασία και ασφάλεια των Πολιτών.<br /><br /><br />Το επίπεδο που θέτουμε δεν είναι ούτε ουτοπικό ούτε άπιαστο αφού τα κονδύλια υπάρχουν, απλώς δίνονται είτε για άχρηστες παροχές [ βλ. € 68.000.000 για αγορά φορητών υπολογιστών ( lap top ) σε όλη την Α΄ Γυμνασίου ] που μόνο τις πολυεθνικές και τους μεσάζοντες πρόκειται να ωφελήσουν, είτε για υπέρογκες μισθοδοσίες συγκεκριμένων στελεχών αμφίβολης ικανότητας προερχόμενων από τα ίδια τζάκια / δυναστείες / κύκλους όπως αυτοί που θα τολμήσουν να απευθυνθούν στον Ελληνικό Λαό στην ΔΕΘ, είτε για χοροεσπερίδες και άλλες εκδηλώσεις ( αμφιβόλου χρησιμότητος για τον Λαό, ποιότητος και κουλτούρας στην πλειονότητα τους ιδίως όταν η είσοδος είναι ελεύθερη, δηλαδή για τον Λαό ) είτε σε επιχορηγήσεις ιδρυμάτων που απλώς μνημονεύουν ( και τρέφουν ) τα μέλη μιάς δυναστείας, είτε σε οργανισμούς μη κερδοσκοπικούς για να κάνουν ενέργειες και υπηρεσίες που θα έπρεπε να κάνει το κράτος για κλάσμα του κόστους.<br /><br />Ο κάθε ένας Πολίτης που πραγματικά θέλει να φτιάξει το Κράτος και το Έθνος του είναι ικανός να δράσει με τον τόνο και την αποτελεσματικότητα που διαφαίνεται στο παρόν κείμενο αφού οι πρόγονοι μας έχουν φροντίσει να θέσουν τις προϋποθέσεις μέσω της Νομοθεσίας ( τους βασικούς Κώδικες, όχι το νέφος των αντικρουομένων εγκυκλίων, διατάξεων και τροποποιήσεων νόμων ), της κοινής λογικής που διαθέτει κάθε νοικοκυρά και οικογενειάρχης στην διοίκηση ενός σπιτιού και τέλος τις βασικές αρχές της απλής, με χαρτί και μολύβι και πραγματικά ποσά εκτίμησης των δυνατοτήτων μας.<br /><br />Φυσικά, προϋποθέτει να μην είσαι προδότης, να μην θέλεις να κλέψεις και να είσαι αρκετά έξυπνος για να καταλάβεις ότι εάν κλέψεις και εάν προδώσεις εκτός του ότι ομολογείς ανοιχτά ότι είσαι ανίκανος να εργαστείς με τους έξυπνους, ανοίγεις και τρύπες στο πλοίο που σε κρατάει να μην πνιγείς.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-1757322843954228722009-08-06T08:45:00.000-07:002009-08-06T09:52:55.894-07:00ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΝΗΣτα πλαίσια της επιταγής του Συντάγματος της Ελλάδας στην τρέχουσα μορφή του, και συγκεκριμένα στην επιταγή προς κάθε Έλληνα Πολίτη να υπηρετεί τα ατομικά και Ανθρώπινα Δικαιώματα, τις αρχές της Δημοκρατίας και το ίδιο το Σύνταγμα, συντάσσουμε την παρακάτω πολιτική και Ανθρωπιστική Δήλωση – Κατάθεση, έχουσες σώας τας φρένας και δέουσες έγγραφες αποδείξεις για ό,τι παρουσιάζεται παρακάτω συμπεριλαμβανομένων και όλων των ενδείξεων και δηλώσεων πρόθεσης.<br /><br /><b>Α. Ιστορικό </b><br /><br />Από την ενεργοποίηση μου ως Πολίτη της Ελλάδος το 1973 μετά την δολοφονία του πατέρα μου Γεωργίου Α. Γεριτσίδη, στόχος μου υπήρξε η προάσπιση του Κράτους και του Έθνους μας στα πλαίσια και μόνο των ορίων που ορίζουν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα παγκοσμίως και η προάσπιση της Αλήθειας και της Δικαιοσύνης ως στηλοβάτες της όποιας Δημοκρατικής κοινωνίας.<br /><br />Οι σπουδές μου στον τομέα της ψυχολογίας και της επιστημονικής έρευνας επιλέχθηκαν ακριβώς για αυτόν τον σκοπό, τον οποίο ακολουθώ και θα ακολουθώ για πάντα αφ’ ενός για να κρατηθεί ζωντανή η αποστολή και το κίνητρο που εμφύσησε σε εμένα ο πατέρας μου για την προάσπιση όλων των Ανθρώπων πάση θυσία και πάντα με όπλα την Αλήθεια, την Ειρήνη και την Αντικειμενικότητα, αφ’ ετέρου διότι δεν νοείται ζωή και Ανθρώπινη εξέλιξη σε περιβάλλον όπου αυτές οι αξίες δεν βασιλεύουν στην καθημερινότητα και αρνούμαι να ανέχομαι και να συνυπογράφω μετά της σιωπής μου και της απραξίας μου στα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και την καλλιέργεια της απανταχού δυστυχίας και απελπισίας σε όλα τα επίπεδα ώστε να ωθείται ο Άνθρωπος σε ζωώδη, παρά φύση, άγρια συμπεριφορά.<br /><br />Ξεκίνησα τον αγώνα μου να πολεμήσω όλες αυτές τις κοινωνικές συνθήκες που πλήττουν την Ανθρωπότητα από την Ελλάδα, που θεωρώ σπίτι μου και ως εκ τούτου αφετηρία όποιας προσπάθειας κάθαρσης και βελτίωσης του περιβάλλοντος. Πάντα, είχα και έχω πίστη στην καλή φύση του Ανθρώπου όταν ο Άνθρωπος επιτρέπεται να δράσει ως μονάδα ανεξαρτήτως υποχρέωσης ανήκειν σε κάποιο κοινωνικό σύνολο. Αυτό το οποίο όμως διαπίστωσα είναι ότι η ανάγκη του ανήκειν σε εγκαθιδρυμένα κοινωνικά σύνολα τα οποία λυμαίνονται συγκεκριμένοι αρμοστές της καταπίεσης και ακρωτηριασμού τόσο της προσωπικότητας όσο και της καθημερινής ζωής του Ανθρώπου, έχει εμφυσήσει υπέρτατο φόβο στην κοινωνία και έχει στρεβλώσει πλήρως την ορθή και καλή φύση του Ανθρώπου.<br /><br />Η Ιστορία παγκοσμίως έχει δείξει πολλάκις ότι η διαδικασία καταπίεσης και βιασμού της καλής φύσης, της ευφυΐας και της προσωπικότητας του Ανθρώπου σε μαζικό επίπεδο ( δηλαδή, σε ολόκληρα κοινωνικά σύνολα όπως κοινωνικές τάξεις, κοινωνικές ομάδες ανεξαρτήτου τάξης, ηλικιακές τάξεις ή έθνη – κράτη ) έχει πάντα οδηγήσει σε έκρηξη αποτίναξης της νοσηρής και επιβεβλημένης παραβίασης της φύσης και της φυσιολογικής εξέλιξης του Ανθρώπου προσωπικά και κοινωνικά, με τεράστιες απώλειες ανθρώπινου δυναμικού, τρομακτική βιαιότητα και αποτρόπαια βάναυση εξάλειψη ολόκληρων μαζών, για να επανέλθει μία επιφανειακή αίσθηση παλινόρθωσης του Δικαίου και της Ελευθερίας και να ξαναρχίσει ο ίδιος φαύλος κύκλος, μέχρι την επόμενη ακόμα πιο αιματηρή, πιο βάναυση και τρομαχτική έκρηξη.<br /><br />Ως κοινωνική επιστήμων στις μελέτες μου είδα αυτή την τακτική να ανανεώνεται με μαθηματική ακρίβεια και οι απώλειες να αυξάνονται επίσης με μαθηματική ακρίβεια καθ’ όλη την διάρκεια της λεγόμενης ‘μοντέρνας κοινωνίας’ ( modernity ) με αποκορύφωμα τους τελευταίους αιώνες και μάλιστα τον 20ο με τις μεγαλύτερες και μαζικότερες κινητοποιήσεις και ακολουθούμενες τρομαχτικά μεγάλες σε αριθμό απώλειες για την επίσης τρομαχτικά βραχύβια και επιφανειακή αίσθηση της επικράτησης του Δικαίου επί του αδίκου της κοινωνίας. Ο λόγος τόσο για τα πρωτοποριακά φιλοσοφικά κινήματα τα οποία μετά την έκπτωση της Εκκλησίας ( ανεξαρτήτου θρησκεύματος αλλά κυρίως των μονοθεϊστικών Εκκλησιών ) μπόρεσαν να εκφραστούν εκ νέου ( αφού η θρησκευτική έκφραση των γελοιοποιήθηκε ή εκφυλίστηκε ή στρεβλώθηκε στα εντελώς αντίθετα μορφώματα από τις κύριες και θετικές θέσεις ) μέσω της επιστήμης και της δεοντολογίας : η άνθηση αυτών, δηλαδή η κατ’ ουσίαν προσπάθεια αποτίναξης της νοσηρής στρεβλωτικής καταπίεσης, άμεσα διαβρώθηκε και αποπνίχτηκε με την έξαρση της βιαιότητας και της αχαλίνωτης έκφρασης κάθε αρνητικού στοιχείου γεγονός το οποίο οδήγησε τόσο στην πρώτη μεγάλη καταγεγραμμένη μαζική πολεμική σύρραξη ( Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ), ακολουθούμενη από την πρώτη μεγάλη καταγεγραμμένη οικονομική καταστροφή ( το λεγόμενο κράχ ) και με παγκόσμιο αποκορύφωμα τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο οποίος όπως ήταν αναμενόμενο σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία ξεπέρασε κατά πολύ τις απώλειες και το αιματοκύλισμα του Α΄.<br /><br />Κατόπιν επήλθε η αναμενόμενη επιφανειακή επικράτηση του Δικαίου, όλο και πιο επιφανειακή αφού, μετά από αυτό το απέραντο μακελειό η αιματοχυσία συνεχίσθηκε άτυπα και κατακερματισμένα με διάφορους τρόπους ( τέλεση όλων των προγραμματισμένων εκτελέσεων και καθείρξεων που είχαν προγραμματίσει οι ναζί από τους συμμάχους, φυγάδευση και συνέχιση των πειραμάτων των ναζί επιστημόνων, υποδαυλισμός των κοινωνιών οικονομικά με πολλές τοπικές αιματοχυσίες ιδίως σε χώρες φύσει Δημοκρατικές, απαλλαγή των ηττημένων κρατών του Άξονα από πραγματική καταβολή των πολεμικών αποζημιώσεων και τυχόν αποζημιώσεων για τα εκτενή εγκλήματα πολέμων, επιβολή δικτατοριών με μαζικές διώξεις αντιφρονούντων και, στις μέρες μας επιβολή σιωπηλών δικτατοριών στο όνομα της ασφάλειας ή και του Δικαίου με την επισήμως ομολογούμενη καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τα οποία τόσο αίμα έχει χυθεί και χύνεται ).<br /><br />Μελετώντας λοιπόν και βλέποντας όλο αυτό το αίμα που έχει χυθεί και χύνεται και όλο αυτό το δυναμικό που έχει σπαταληθεί και σπαταλείται, θεώρησα από εκείνη ακόμα την νεαρή μου ηλικία ότι το δένδρο της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει πιει αρκετό αίμα δικαίων και αδίκων. Είναι η ώρα να καλλιεργηθεί με τα σύμβολα της Ειρήνης ώστε να μπορέσουμε επιτέλους ως Ανθρωπότητα να γευτούμε τον καρπό που μας επιφυλάσσει, αλλιώς το παραπάνω αίμα, ο παραπάνω πόνος και η παραπάνω θυσία θα το μετατρέψει στον βωμό του Αδίκου και της Ολιγαρχίας στο οποίο όλοι θα αναγκάζονται να πετάνε τα παιδιά τους και τον εαυτό τους.<br />Χρειάσθηκε όλος αυτός ο καιρός και όλοι οι αγώνες που μέχρι τώρα έχω κάνει σε διάφορα επίπεδα για να συνειδητοποιήσω πώς πρακτικά μπορεί να μεταφραστεί το παραπάνω ώστε με μορφή τύπου / φόρμουλας να μπορούμε να το εφαρμόσουμε και να μην υπάρχει η δικαιολογία ότι η θεωρία δεν έχει πρακτική εφαρμογή.<br /><br />Όπως κάθε πραγματικός και υπεύθυνος επιστήμονας, δεν πρόκειται να παρουσιάσω ούτε θεωρεία ούτε πρακτική χωρίς απόδειξη της πραγματικότητας αυτής τόσο στην υπάρχουσα κατάσταση όσο και στην δυνατότητα / προγνωστικό της προτεινόμενης αγωγής.<br /><br /><b>Β. Αποδεικτικό υπάρχουσας κατάστασης </b><br /><br /><u>1. Θεωρία </u><br /><br />Στην παράθεση της θεωρίας θα φροντίσω να είμαι και σύντομη και ταυτόχρονα να συμπεριλάβω τόσο την Ελληνική όσο και την Παγκόσμια πραγματικότητα τουλάχιστον για τις Δυτικού τύπου / Δυτικού κοινωνικού συστήματος κοινωνίες.<br /><br />Κάθε χώρα βασίζει την ειρήνη και αρμονία της καθημερινότητας σε ένα σύστημα αξιών βάσει του οποίου δημιουργείται και το διοικητικό και το νομικό / νομοθετικό πλαίσιο της. Σε όλες σχεδόν τις χώρες επισήμως το σύστημα αυτό αξιών είναι τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ακόμα και στις χώρες όπου δεν έχουν υπογραφεί, το σύστημα αξιών παραμένει ανθρωποκεντρικό με ισχυρισμό της προτεραιότητας του Ανθρώπου τουλάχιστον για την διαφύλαξη του.<br /><br />Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα από το 1948 και μετά έχουν και εμπλουτισθεί και διευρυνθεί ( όχι πάντα με στόχο την βελτίωση της προάσπισης ) αλλά μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι όλες οι μορφές / εκφάνσεις βασίζονται στα εξής ζωτικά και βασικά Δικαιώματα :<br /><br />Δικαίωμα στην Ζωή<br />Δικαίωμα στην Ελευθερία<br />Δικαίωμα στην οικονομική και κοινωνική Αξιοπρέπεια<br />Όλοι οι Άνθρωποι απολαμβάνουν Ίσα Δικαιώματα και Υποχρεώσεις.<br /><br />Με μια εύκολη και γρήγορη επισκόπηση των συνταγμάτων ή άλλων αναλόγων εγγράφων των χωρών που δεν έχουν υπογράψει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα θα δούμε ότι αυτές οι τέσσερις αρχές αναφέρονται ευθαρσώς με εξαίρεση ίσως έως ένα βαθμό στις κοινωνίες που δέχονται βασιλεία και τιτλοφόρηση ( π.χ. η Διακήρυξη Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ εμπεριέχει τις αρχές αυτές παρ’ όλο που το κράτος αυτό δεν έχει υπογράψει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ).<br /><br />Συνεπεία αυτού, και το Ελληνικό Σύνταγμα έχει βασισθεί πλήρως σε αυτές τις αρχές και εάν εξαιρέσουμε τροποποιήσεις αμφίβολης νομιμότητος που έλαβαν χώρα με αμφίβολες διαδικασίες και εμφανή ένδολα κίνητρα ( βλ. διατάξεις του Συντάγματος ψηφισθείσες κατά την διάρκεια της εκάστοτε χούντας και / ή άνευ την διενέργεια δημοψηφίσματος ή άλλης διασφάλισης της Λαϊκής Βούλησης ), γενικώς το Σύνταγμα επιζητεί να διασφαλίσει την βασική εξουσία στον Λαό και την δυνατότητα έννομης ανατροπής αντιλαϊκών νόμων, κυβερνήσεων και άλλων εκφράσεων καταπίεσης.<br /><br />Δηλαδή και εν ολίγοις :<br /><br />Η θεωρία μας λέει ότι<br />α. ο Λαός έχει Δικαίωμα κατ’ ουσίαν υπερ-νομικής βούλησης και υποχρέωση περιχαράκωσης / διασφάλισης του Δικαιώματος του αυτού.<br />β. τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένα και η επίσημη δήλωση πρόθεσης περιχαράκωσης αυτών δίνει κύρος και δυνατότητα ίδρυσης ολόκληρης κρατικής μηχανής / διεθνών οργανισμών / διεθνών συνασπισμών.<br />γ. κανένας δεν δρά χωρίς με κάποιο τρόπο να προβάλλει πρόθεση περιχαράκωσης ενός ή περισσοτέρων από τα Δικαιώματα αυτά.<br /><br /><br />Ιστορικά παραδείγματα ( όπως η προπαγάνδα του ναζισμού ή η προπαγάνδα οποιασδήποτε πειραματικής δραστηριότητας σε μεγάλους πληθυσμούς ) υπάρχουν πολλαπλά και όλα δείχνουν ότι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΚΙΝΗΤΡΟΥ ΠΑΝΤΑ ΚΑΘΕ ΠΡΑΞΗ / ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΜΕΤΡΩΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΩΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗΣ ΕΝΟΣ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ.<br /><br /><u>2. εφαρμογή – πράξη </u><br /><br />Πέρα από κάθε ιστορική ανάλυση που θα μπορούσαμε να παραθέσουμε εδώ, θα αναφέρουμε και μέρος της αποδεικτικής έρευνας μου όσο και μέρος της δράσης μου.<br /><br />Τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ζωγραφίζουν μία εικόνα πολύ θετική και πολύ εποικοδομητική η οποία όμως απέχει παρασσάγκας από την εικόνα που παρουσιάζει η κοινωνία ( τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως ) στην πραγματικότητα.<br /><br />Απόδειξη αυτού είναι πολύ εύκολο να παρατεθεί κατ’ αρχάς με απαρίθμηση των αναρίθμητων ατόμων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, την απαρίθμηση των αμέτρητων περιπτώσεων όπου ο Νόμος δεν εφαρμόσθηκε ισότιμα, ή των περιπτώσεων που η νομοθεσία επιβάλλει καθεστώς ανισότητας, αναγκαστικής πενίας προς υπερ-πλουτισμό λίγων ή των περιπτώσεων όπου η ανθρώπινη αξιοπρέπεια αναλώνεται και παραβιάζεται στον βωμό του κέρδους των λίγων χωρίς εφαρμογή του Νόμου περί πορνείας / πορνογραφίας / εκμεταλλεύσεως ανηλίκων / ειλωτείας / τοκογλυφίας / κλπ. . Επίσης, όταν εφαρμόζεται κάποιος τέτοιος νόμος, εφαρμόζεται άνισα, άδικα ή καταχρηστικά καταπατώντας τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο όνομα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.<br /><br />Επίσης, στον ατομικό τομέα ( δηλαδή, στην περίπτωση εφαρμογής του νόμου μεμονωμένα σε κάθε Πολίτη ) έχουμε πλήρη ανισότητα, ανομία και παράβαση στοιχειωδών Δικαιωμάτων ή Υποχρεώσεων προς υποστήριξη τρίτων σε βάρος των ενδιαφερομένων. Το Κράτος είναι εχθρικό και καταχράται την εξουσία που του έχει δοθεί προς εφαρμογή των νόμων, περιφρονώντας και αγνοώντας την Λαϊκή Βούληση είτε αυτή εκφράζεται μέσω διαδηλώσεων είτε μέσω εκλογών όπου η πλειονότητα απέχει ή φιμώνεται λόγω των περίπλοκων και μη αντικειμενικών εκλογικών νόμων που υπονομεύουν την βασική αρχή της Δημοκρατίας ( δηλαδή, την εξουσία της πλειοψηφίας και όχι την εξουσία της πλειοψηφίας της μειονότητας ).<br /><br />Απόδειξη αυτού είναι εύκολο να παρατεθεί από αναλύσεις εκλογών / εκλογικών περιφερειών, κλπ. , από την κατάσταση των Πολιτών εάν κάνουμε έρευνα της οικονομικής τους δυνατότητας σε σχέση με την ‘δικτύωση’ τους με άτομα που κατέχουν κρατικά αξιώματα ( δηλαδή, προτίμηση όχι αξιοκρατική αλλά άνιση και ολοκληρωτική, δηλαδή καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ).<br /><br />Επίσης, απόδειξη είναι η νομικές εκφάνσεις των δικαστικών λειτουργών οι οποίοι εμφανώς παραβαίνουν την νομοθεσία που υποτίθεται ότι εφαρμόζουν τόσο σε επίπεδο προάσπισης της Εθνικής περιουσίας ( εκχώρηση τεραστίων εθνικών γαιών βασισμένοι και σεβόμενοι έγγραφα καθεστώτων που έχουν ανατραπεί ή κατακτητών ή αυτοκρατοριών που έχουν αποτιναχθεί, όπως η περίπτωση των δασών της Αττικής σε οικογένειες – δυναστείες ιδιωτών όπως η οικογένεια Ηλιοπούλου βάσει ανύπαρκτων ή υπαρκτών χοτζετιών από Τούρκους : του ίδιους αυτούς Τούρκους που οι Έλληνες πολέμησαν για να εκδιώξουν και για να αποτινάξουν, δηλαδή να μη πλέον λαμβάνουν υπ’ όψη τουρκικούς τίτλους και δικαιώματα κατοχής επί Ελληνικών γαιών ).<br /><br />Άλλη απόδειξη από τις αναρίθμητες που υπάρχουν είναι η δυνατότητα ύπαρξης ατόμων εντός νευραλγικών σημείων της κοινωνίας και μάλιστα του κρατικού – δημόσιου μηχανισμού τα οποία έχουν καταδικαστεί σε φυλάκιση που δεν εκτίουν ποτέ ούτε την εξαγοράζουν αλλιώς και που η φυλάκιση τους αυτή κανονικά τους απαγορεύει πρόσβαση σε ορισμένες θέσεις νομικά.<br /><br />Η πιο μεγάλη απόδειξη της έκπτωσης της κοινωνίας και της επίσημης καταπάτησης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπάρχει εντός του ίδιου του Συντάγματος μετά από αλλοίωση του κατά την διάρκεια της χούντας και την διατήρηση της αλλοίωσης αυτής στην ‘μεταπολίτευση’, ακριβώς όπως διατηρήθηκαν οι διώξεις που ασκήθηκαν από τους ναζί και από τους ‘απελευθερωτές’ αρχηγούς των συμμάχων : ο λόγος στον νόμο περί « ευθύνης υπουργών» ο οποίος στην πραγματικότητα είναι μια επίσημη ομολογία ότι τον κρατικό μηχανισμό λυμαίνονται ληστές, συνωμότες και δολοφόνοι οι οποίοι συνειδητά είναι τέτοιοι και για αυτό έχουν φροντίσει να θέσουν τους εαυτούς τους πέραν του νόμου, δηλαδή να καταπατήσουν το Δικαίωμα όχι μόνο της ισότητας αλλά και όλα τα άλλα συμπεριλαμβανομένου και του Δικαιώματος της ασφάλειας του Ανθρώπου / Πολίτη αφού είναι ανεξέλεγκτοι να πλήττουν τον Άνθρωπο / Πολίτη ατιμώρητα.<br /><br />Απλή επισκόπηση ακόμα και της επικαιρότητας ( παρ’ όλη την έλλειψη αντικειμενικότητας και περιεκτικότητας όλων των γεγονότων ) θα εμπλουτίσει τρομακτικά τα παραδείγματα.<br /><br />Όμως, προς αντιμετώπιση επιχειρημάτων του τύπου ότι κατά βάσιν ο Πολίτης στις προσωπικές του υποθέσεις προστατεύεται ή υπάρχει τρόπος να εκπροσωπηθεί και να βρει Δικαιοσύνη / να προασπίσει τα Δικαιώματα του, εγώ προσωπικά έχω συλλέξει σωρεία αποδείξεων προς το αντίθετο, είναι επίσημες ( δηλαδή, επίσημα έγγραφα του Κράτους, δικογραφίες, καταθέσεις, ισχυρισμοί από κρατικούς παράγοντες / λειτουργούς, δηλώσεις / πράξεις πολιτικών μέχρι και ζωντανές καταγραφές ) και εν γνώσει των ατόμων τα ονόματα των οποίων υπάρχουν σε αυτές.<br /><br />Συγκεκριμένα, έχω αποδείξεις ότι οι δικηγόροι στο σύνολο τους δεν μαθαίνουν να εφαρμόζουν τον Νόμο αλλά να εκφοβίζουν τους Πολίτες ότι ο Νόμος είναι ανίσχυρος να τους προστατέψει μπροστά στην παντοδυναμία ενός προέδρου αμφίβολης διαφάνειας και επιπέδου διαφθοράς ο οποίος προεδρεύει σε μία δίκη ή αποφαίνεται για μια απόφαση. Έχω αποδείξεις της έκνομης αλληλεγγύης δικαστικών, αστυνομικών και δημοσίων υπαλλήλων στην παρανομία, μέχρι και μαρτυρίες της γαλούχησης των εκπαιδευόμενων δημοσίων υπαλλήλων – λειτουργών στο να μην γνωρίζουν αφ’ ενός τον Νόμο και να μη διστάζουν να παρανομούν για να καλύψουν παρανομία – έγκλημα συναδέλφου / ανωτέρου, αφ’ ετέρου.<br /><br />Επίσης έχω αποδείξεις ανοιχτής περιφρόνησης / παράβασης του Συντάγματος και πρόθεσης να πράξουν αυτό από όλους ανεξαιρέτως τους υπουργούς ασχέτως κυβέρνησης αλλά ειδικά των τωρινών.<br /><br />Τα πάντα μπορούν να παρατεθούν άμεσα με αριθμούς πρωτοκόλλου, επιδόσεων δικογράφου και άλλες διαβεβαιώσεις για όποιον ενδιαφέρεται ή δεν έχει και ο ίδιος παρόμοιος αποδείξεις από την καθημερινή ζωή του στο Κράτος μας ή οποιοδήποτε άλλο ( πράγμα φύσει αδύνατο εάν έστω και λίγο ο Άνθρωπος επιδιώκει να μην αποτελεί μέρος των προαναφερομένων ατόμων – συμμοριών και είναι μεγαλύτερος των 15 ετών ).<br /><br />Συμπεραίνουμε λοιπόν, συγκρίνοντας την θεωρία της ύπαρξης / θέσπισης και προβαλλόμενου σεβασμού στα Ανθρώπινα Δικαιώματα με την πράξη / εφαρμογή των αξιών αυτών παγκοσμίως ότι κατ’ ουσίαν ουδέποτε οι αξίες αυτές εφαρμόσθηκαν, όχι διότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο ή ουτοπικό αλλά απλούστατα διότι οι Λαοί που έχυσαν το αίμα τους για αυτά κατά ένα τεράστιο βαθμό εξαλείφθηκαν και οι υπόλοιποι εξαπατήθηκαν από αυτήν την παγκοσμίου μεγέθους συμμορία καταπατητών.<br /><br />Ευθαρσώς και επιστημονικά μπορούμε να υποστηρίξουμε επιτυχώς με τις παραπάνω αποδείξεις ότι<br /><br />ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕ ΝΟΜΟΘΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΒΑΣΙΖΟΜΕΝΑ ΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΕΛΟΥΝ ΥΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΙΑΣ ΣΙΩΠΗΡΗΣ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΟΥΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΔΡΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ / ΤΟΜΕΑ ΑΝΑ ΚΡΑΤΟΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΟΣ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΓΙΑ ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΝΑ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΤΙΚΕΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.<br /><br />Κάθε ένας ο οποίος πραγματικά επιδιώκει εφαρμογή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τον εαυτό του κατ’ αρχάς αλλά και τους υπολοίπους οφείλει ανεξαρτήτως και μεμονωμένα να διαχωρίσει την θέση του και να δράσει υπέρ αυτών.<br /><br /><br /><b>Γ. Προτεινόμενη αγωγή ( δηλαδή, τρόπος αντιμετώπισης και πάταξης της νοσηρής κατάστασης ) </b><br /><br /><u>1. Θεωρία </u><br /><br />Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι η τυπική αντίδραση ( δηλαδή, η βίαιη επίθεση στα άτομα που κυβερνούν, με διάφορες καταλήξεις από θανάτωση των έως πιο ανώδυνα εξορία ) δεν αποδίδει και σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό ευτελίζει ή διαβρώνει την επίδραση της Λαϊκής Βούλησης με την αντικατάσταση των προηγούμενων εγκληματιών με καινούργιους ή, σε περιπτώσεις επιφανειακής ειρήνης όπως αυτή που διανύουμε τώρα, η εναλλαγή συγκεκριμένων ομάδων στις θέσεις εξουσίας χωρίς καμμία ουσιώδη αλλαγή προς το καλύτερο και πολλές προς το χειρότερο για τον Λαό και το άτομο προσωπικά.<br /><br />Η διαδικασία του εκλέγειν και εκλέγεσθαι είναι πλέον πλήρως διαβρωμένη και βεβαρημένη με πλήθος δικλείδες ασφαλείας ώστε να μην εισέρχεται σε αυτήν κανένα άτομο που να μην είναι διατεθειμένο να καλλιεργήσει και προστατεύσει την σιωπηρή δικτατορία που περιέγραψα. Συνεπώς, ούτε αυτή μπορεί με ασφάλεια να χρησιμοποιηθεί αφού με μηχανισμούς αποδείξιμους με απλή επισκόπηση τόσο των εκλογικών νόμων όσο και των κανονισμών για υποψηφίους – κόμματα είναι αδύνατο να διασφαλισθεί πραγματική αντιπροσώπευση της Λαϊκής Βούλησης. Εξ άλλου, αυτό είναι εμφανές με την απόλυτη αποφυγή διεξαγωγής δημοψηφίσματος, έστω και στα καθεστώτα νοθείας που βιώνουμε αυτή την εποχή, τουλάχιστον στον Ελληνικό Λαό.<br /><br />Εάν λοιπόν ούτε τα όπλα ούτε η ψήφος είναι πλέον αποφασιστικά σημεία ελέγχου, το μόνο το οποίο έχει μείνει το οποίο δεν έχει διαβρωθεί είναι η νομοθεσία και το Σύνταγμα :<br /><br />το Σύνταγμα, έστω και στην αλλοιωμένη μορφή που έχει τώρα, νομιμοποιεί τον κάθε Πολίτη να αγνοήσει και να αντιδράσει, αντιμετωπίζοντας ως εχθρούς του Λαού και του Πολιτεύματος κάθε έναν που τολμάει να καταπατήσει αυτό ή τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.<br />το Σύνταγμα δεν προϋποθέτει ανάγκη ερμηνείας των βασικών διατάξεων αφού στηρίζεται στον κάθε Πολίτη να το προστατέψει σε περίπτωση που κινδυνεύει τόσο από εξωτερική όσο και από εσωτερική απειλή.<br />το Σύνταγμα νομιμοποιεί και επιβάλλει ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟ / ΠΟΛΙΤΙΚΟ / ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΑΤΑΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.<br />το Σύνταγμα κατ’ ουσίαν εμπεριέχει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αλλά εκτός αυτού για όλες τις χώρες που έχουν υπογράψει αυτά έχουν υπερ-νομική και υπέρ-συνταγματική ισχύ. Συνεπώς, ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΥΨΗΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΙΟ ΙΕΡΟΣ ΝΟΜΟΣ, Ο ΜΟΝΟΣ ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.<br /><br /><br />Αυτό σημαίνει ότι Δικαιοσύνη και αντίσταση στην σιωπηρή δικτατορία ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΝΟΜΩΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ, ΕΑΝ Ο ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ, ΝΑ ΤΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΙ / ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ.<br /><br /><u>2. Πράξη – Εφαρμογή </u><br /><br />Το παραπάνω έχω εφαρμόσει και εφαρμόζω προσωπικά προς απόδειξη της δύναμης που ενυπάρχει στην εφαρμογή της παραπάνω θεωρίας η οποία στοχεύει στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας χωρίς την επιφανειακή εφαρμογή της και χωρίς, ει δυνατόν, αιματηρή έκρηξη. Στην ουσία πρόκειται για τον μόνο τρόπο να σπάσει ο φαύλος κύκλος που συντηρεί τις οικογενειακές αυτές δυναστείες που παγκοσμίως παρασιτούν και διαστρεβλώνουν – καταπιέζουν – εγκληματούν για να διατηρηθούν στις θέσεις που πραγματικά ανήκουν σε Δημοκρατικά, Ανθρωποκεντρικά και Θετικά άτομα.<br /><br />Με την περάτωση της έρευνας μου στο δικηγορικό σώμα, ακολούθησα την παραπάνω θεωρία με τα παρακάτω βήματα :<br /><br />καλή γνώση του Συντάγματος<br />καλή γνώση της βασικής ποινικής και αστικής νομοθεσίας ( όχι απ’ έξω )<br />συστηματική καταγραφή της πορείας μου προς προάσπιση των συμφερόντων / Δικαιωμάτων μου με συνεχείς πρωτοκολλήσεις ώστε κάθε απόπειρα παρανομίας να είναι επισήμως κατεγραμμένη<br />αποφασιστικότητα και πείσμα και επιμονή.<br /><br /><br />Αυτό το οποίο διαπίστωσα ως μεμονωμένη Πολίτης, χωρίς την συνοδεία όχλου υποστηρικτικού, χωρίς τον τίτλο του πολιτικού / αξιωματούχου αλλά μόνο με τον τίτλο του Πολίτη είναι το εξής :<br /><br />κανένας δημόσιος υπάλληλος, δικαστικός υπάλληλος / λειτουργός, πολιτικός ή αξιωματούχος δεν τολμάει να γράψει ότι καταπατάει το Σύνταγμα ή τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ΕΝΩ ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.<br />όλοι οι προαναφερόμενοι στο 1 θα παρερμηνεύσουν ή απλώς αναφέρουν εσφαλμένα / αποσπασματικά νόμους, κανονισμούς, διατάξεις, νομοθεσίες ή το ίδιο το Σύνταγμα για να αρνηθούν να κάνουν αυτό το οποίο η θέση απαιτεί από αυτούς και αυτό για το οποίο πληρώνονται υπέρογκα.<br />όλοι οι προαναφερόμενοι θα επιμείνουν με την τακτική του σπασμένου δίσκου σε ήδη καταρριπτέα επιχειρήματα με την ελπίδα ότι ο Πολίτης θα αποκαρδιωθεί ή θα φοβηθεί ή δεν θα έχει πλέον χρόνο να ασχοληθεί ή δεν θα υπάρχει για οποιονδήποτε λόγο. ΕΑΝ ΟΜΩΣ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΕΠΙΜΕΙΝΕΙ ΠΑΡ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΥΡΙΩΣ ΠΑΓΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ Ή ΙΚΑΝΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΕΡΙΚΩΣ.<br />όλοι οι προαναφερόμενοι ενεργούν ακριβώς όπως οι συμμορίες, συντονισμένα και εναρμονισμένα. Μόνο όταν πλέον δεν υπάρχει περιθώριο υποστήριξης αυτή η αλληλεγγύη σπάει.<br />όλοι οι προαναφερόμενοι εξαφανίζονται ή μετατίθονται όταν πλέον η αλληλεγγύη πρόκειται να σπάσει.<br />όλοι βασίζονται στο να κερδίσουν χρόνο ως το μόνο κατ’ ουσίαν όπλο άμυνας στον Πολίτη που δικαίως επιδιώκει δικαίωση.<br />ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΜΜΙΑΣ ΠΡΑΞΗΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΑΝ ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΩΣ ΕΧΕΙ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΑΥΤΗΝ.<br /><br /><br />Ακολουθώντας την διαδικασία με όση επιμονή και υπομονή χρειάσθηκε σε κάθε περίπτωση που τα Δικαιώματα μου καταπατήθηκαν ( σε σημείο που να είναι καταγράψιμο και αποδεικτέο με στοιχεία και μαρτυρίες ) μπόρεσα να αποσοβήσω προσωπικές καταστροφές τόσο οικονομικές ( από εφορία και άλλους φορείς ) όσο και γενικότερες καταστροφές σε επίπεδο επαγγελματικό και κοινωνικό όταν λόγω της δράσης μου ως επιστήμονα – επιμορφώτρια υπονομεύτηκα συντονισμένα με την συνεργία άλλων πολιτών, δημοσίων υπηρεσιών, του πολιτικού και δικαστικού σώματος.<br /><br />Αυτή την στιγμή, χωρίς φόβο και με το συμφέρον της Ελλάδας κατά νου ( δηλαδή, το συμφέρον του κάθε Έλληνα Πολίτη όπως εγώ και μεμονωμένα και σε σύνολο ) επιδίδομαι σε σειρά βημάτων που σκοπεύουν στην αποκατάσταση της πραγματικής Δημοκρατίας τουλάχιστον όπως περιγράφεται στο Σύνταγμα, στις βασικές του Διατάξεις που αφορούν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στις ακροτελεύτιες ( ΟΧΙ στις διατάξεις που ενσωματώθηκαν υπό κυβερνήσεις είτε πλήρως αντιλαϊκές είτε εμφανώς μη Δημοκρατικές – μειοδοτικές ).<br /><br />Συγκεκριμένα, σε κάθε ένα υπουργείο έχει σταλεί μέσω του Προέδρου της Βουλής συγκεκριμένη διακήρυξη που υποδεικνύει σε μορφή γενικής συμπεριφοράς μοτίβου τον τρόπο καταπάτησης του Συντάγματος και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανά αρμοδιότητα, με την απαίτηση απάντησης και τοποθέτησης ως προς αυτά βάσει Νόμου.<br /><br />Σε δεύτερη φάση στέλνεται ανά υπουργείο επίσημη ερώτηση / καταγγελία / αναφορά ( αναλόγως με το τι επιτρέπει ο Νόμος ως έννομο συμφέρον και με την ιδιότητα του Πολίτη αυτό εμπεριέχει πολλά ) με συγκεκριμένες παρανομίες – καταπατήσεις του Συντάγματος και / ή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πάλι με συγκεκριμένες απαιτήσεις.<br /><br />Η τρίτη φάση που πρόκειται να ακολουθηθεί είναι δίωξη από εμένα σε όσους, με την αντίδραση τους – απάντηση τους σε αυτές τις επιστολές δείξουν επισήμως την παρανομία τους.<br /><br />Η τέταρτη φάση μετά την εξόφθαλμη έκπτωση της Δικαιοσύνης που περιμένω να συμβεί τουλάχιστον σε κάποιους αν όχι όλους τους τομείς, είναι η καταγγελία αυτών ως πραξικοπηματιών – ανατροπέων του Δημοκρατικού Πολιτεύματος σε ολοκληρωτικό διεθνώς ( η Ελλάδα έχει δεσμευτεί να μην έχει επίσημο ολοκληρωτικό καθεστώς ).<br /><br />Η πέμπτη φάση αφορά την τοποθέτηση μαζικώς του Λαού καθ’ ότι ως πραγματικό φιλελεύθερο και δημοκρατικό άτομο αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο Λαός και ο κάθε Λαός να ζει με αυτό που πραγματικά θέλει ακόμα και εάν αυτό είναι να είναι υπηρέτης στον κάθε ένα που αποφασίζει να του επιβληθεί, ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΛΑΒΕΙ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΒΙΩΣΕΙ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΔΑΦΟΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΑΠΟ ΔΗΜΑΓΩΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΧΛΟΥ.<br /><br />____________________________________________<br /><br />Αυτή την στιγμή βρίσκομαι στη δεύτερη και τρίτη φάση, και έχω ήδη επιβιώσει από τις επιθέσεις του Κράτους στον επαγγελματικό, οικονομικό και κοινωνικό τομέα, με συνεχείς και σαφείς θρασύτατες και εξόφθαλμες απόπειρες να με αφαιρέσουν βιαίως από τα κοινά εμμέσως με παράνομες χρεώσεις, εξοντωτικές εισφορές, επαγγελματικό αθέμιτο ανταγωνισμό και ψευδείς καταμηνύσεις οι οποίες παρανόμως δεν απορρίπτονται βάσει στοιχείων ( οι δίκες δεν γίνονται ή καθυστερούν με αλλοιωμένα αποσπασματικά πρακτικά, οι υπουργοί αλλάζουν, οι εισαγγελείς παρανομούν και αλληλοκαλύπτονται, κλπ ).<br /><br />Ο λόγος που δημοσιοποιώ τώρα την δράση μου και τις προθέσεις μου είναι διότι δεν θέλω να έχω την ίδια κατάληξη όπως ο δολοφονηθείς από το ίδιο ακριβώς κράτος / παρακράτος πατέρας μου του οποίου η πραγματική αιτία θανάτου αποκρύφτηκε από κρατικές αναφορές μέχρι και σήμερα και παρουσιάστηκε ως παράπλευρη απώλεια αντί ως στοχοποιημένο θύμα το οποίο θανατώθηκε με βούληση και δόλο.<br /><br />Επιθυμώ να γίνει γνωστό σε περίπτωση που το όνομα το δικό μου ή της κόρης μου και συναγωνίστριας Πολίτιδος Τάνυας Μαρίας Γεριτσίδου βρεθεί σε λίστα παράπλευρων απωλειών, δυστυχημάτων, ‘τυχαίων’ εγκλημάτων κοινού ποινικού κώδικα, ασθενείας ( χαίρουμε πλήρους υγείας ), ότι η δράση μας δεν είναι δυνατόν να αποτύχει τουλάχιστον στο να προσφέρει σε όσους το επιθυμούν την ελεύθερη βούληση να επιλέξουν τι ζωή θέλουν να ζήσουν χωρίς να χρειασθεί να χύσουν το αίμα τους για αυτό.<br /><br />Εάν κάτι τέτοιο συμβεί απλώς θα σημάνει το εύρος της απελπισίας αυτών που λυμαίνονται την Ανθρωπότητα και την Ελλάδα ειδικότερα και το εύρος της επιτυχίας δύο μεμονωμένων Πολιτών άνευ άλλης υποστήριξης και άνευ επιζήτησης αυτής ενάντια σε όλους αυτούς που επιστρατεύουν στρατούς και όχλους για να εκφοβίσουν.<br /><br />Ο Αγώνας μας είναι ειδικά σχεδιασμένος για να μην έχει ούτε ακόλουθους ούτε αρχηγό αλλά να προέρχεται από πραγματικούς Ελεύθερους Ανθρώπους όπως είναι ίδιο του πραγματικού Ελληνικού και κάθε άλλου Ελεύθερου Έθνους.<br /><br />Ο Αγώνας μας δεν χρειάζεται αρχηγό ούτε συγκεκριμένη ομάδα / παρότρυνση ή οργάνωση. Χρειάζεται μόνο Ελεύθερους, Ενήλικους Ανθρώπους που δεν επιζητούν αρχηγούς αλλά άρχουν επί της δικής τους ζωής και ξέρουν να κρίνουν και να κάνουν επιλογές χωρίς να ακολουθούν αλλά να συμπορεύονται. Κάθε αγώνας των Ελλήνων που πέτυχε έτσι δόθηκε, και απέτυχε μόλις απέκτησε έναν μόνο αρχηγό αντί κάθε Έλληνας να είναι τέτοιος.<br /><br />Ο οποιοσδήποτε χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέρος της ιδεολογίας μας αυτής, του έργου μας και του αγώνα μας για να γίνει αρχηγός επί οποιουδήποτε θα είναι καπηλευτής όπως ο Ναπολέων της Γαλλικής Λαϊκής Επανάστασης και η οικογένεια Παπανδρέου της ζωής και δολοφονίας του Γρηγορίου Λαμπράκη.<br /><br /><br />Με πλήρη γνώση και συνείδηση των ανωτέρω, στην Αθήνα την 6η Αυγούστου 2009<br /><br /><b>Όλγα Γεωργίου Γεριτσίδου<br /><br />Τάνυα – Μαρία Γεριτσίδου </b>Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-28716743076335105722009-05-31T13:50:00.000-07:002009-06-01T06:36:07.785-07:00Ευρωεκλογές 2009Το editorial του Ιουνίου έχει τον τίτλο αυτό διότι παντός είδους εκλογές οφείλουν να είναι ευκαιρία και λόγος μιας ενδελεχούς ανασκόπησης και εκτίμησης τόσο της πολιτικής κατάστασης όσο και της κοινωνικοοικονομικής πορείας της κοινωνίας στην οποία ζεί ο Πολίτης που καλείται να συμμετάσχει σε αυτές.<br /><br />Κατ’ αρχάς πρίν κάνουμε οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια πρέπει να δούμε τι είναι πραγματικά οι εκλογές και τι έχουν καταντήσει να είναι : σε όλες τις δημοκρατικές κοινωνίες ο θεσμός των εκλογών και των δημοψηφισμάτων παντός είδους είναι το δυνατότερο και σοβαρότερο όπλο του Λαού για να εκφράσει ευθέως και αμέσως την βούληση του. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα αποτελέσματα των εκλογών θεωρούνται και πρέπει να είναι ιερά αφού είναι η πραγματική βούληση του Λαού / Δήμου.<br /><br />Όμως έχουμε πολλάκις αποδείξει ότι δεν υπάρχει Δημοκρατία στην Ελλάδα ( και σε άλλες χώρες που ισχυρίζονται ότι είναι δημοκρατικές, αλλά αυτή την στιγμή μας ενδιαφέρει η χώρα μας ). Αυτό είναι εμφανές στην καθημερινότητα μας και εκφράζεται πλήρως στην οικονομία μας όπου η στρωματοποίηση γίνεται όλο και πιο ακραία, με λίγους πλούσιους και πολλούς φτωχούς, όπως σε κάθε Ολιγοκρατία που έχει καταγράψει η Ιστορία.<br /><br />Τι λοιπόν είναι οι εκλογές όταν δεν υπάρχει πραγματική Δημοκρατία ;<br /><br />Σαφώς δεν μπορούμε να πούμε ότι εκφράζει την Λαϊκή βούληση, γεγονός που έχει αποδειχθεί εμπράκτως πολλές φορές στην πολιτική ιστορία των τελευταίων ετών όπου ακόμα και όταν το εκλογικό αποτέλεσμα ( σε πείσμα όλων των πιέσεων ) δεν αντικατοπτρίζει αυτό το οποίο θέλουν οι λίγοι κρατούντες, είτε αγνοείται θρασύτατα είτε οι εκλογές επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά μέχρι να αποκτηθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.<br /><br />Τι λοιπόν είναι πραγματικά οι εκλογές στην πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά και όχι στην θεωρεία την οποία θα έπρεπε να εφαρμόζεται ;<br /><br />Οι εκλογές είναι το όπιο του Λαού.<br /><br />Όπως κάποτε όπιο ήταν η θρασύτατη και απροκάλυπτη διαστροφή των θρησκευτικών θέσεων, προθέσεων και υποχρεώσεων σε σημείο πραγματικής κοινωνικής παθολογίας ( ιδίως σε ιστορικές περιπτώσεις όπως παλαιότερα οι Σταυροφορίες και πιο πρόσφατα η έννοια Τζιχάντ ) έτσι τώρα που η κοινωνία εναποθέτει την βαρύτητα του κοινωνικού γίγνεσθαι στον επιστημονικό και πολιτικό τομέα το όπιο από ‘θρησκεία’ έγινε ‘εκλογές’. ( Θα αναλύσουμε την πραγματική σημασία της θρησκείας και την δύναμη που μπορεί αν προσφέρει στον Λαό σε μελλοντικά άρθρα. Το μόνο που θα κρατήσουμε σήμερα είναι ότι όπιο γίνεται κάτι που στην σωστή του μορφή αποδίδει στον Λαό και στον Πολίτη μεμονωμένα τεράστια ελευθερία και δύναμη. )<br /><br />Γιατί όμως είναι όπιο οι εκλογές ;<br /><br />Όπως παλαιότερα ο κάθε διεφθαρμένος και παραδόπιστος, διψασμένος για εξουσία παπάς / καρδινάλιος / μουφτής / κλπ. παραμύθιαζε και εκφόβιζε τις μάζες μέσω της θρησκείας αφού παρουσιαζόταν ως ο κατ’ εξοχήν ενδεδειγμένος / αυθεντία εκπρόσωπος της, έτσι και τώρα ο κάθε διεφθαρμένος πολιτικός / οικονομολόγος / επιχειρηματίας / τραπεζίτης – βιομήχανος / πλοιοκτήτης παραμυθιάζει και εκφοβίζει τις μάζες μέσω των εξής οδών για τις οποίες θεωρείται εσφαλμένα κατ’ εξοχήν αντιπρόσωπος και αυθεντία :<br /><br />Α) Μέσω της πολιτικής ως τον μόνο τρόπο επιβίωσης της κοινωνίας ( πολιτική ή κοινωνικός θάνατος ),<br /><br />Β) Μέσω της οικονομικής επιστήμης ως τον μόνο τρόπο επιβίωσης της κοινωνίας ( οικονομικά μέτρα ή θάνατος ).<br /><br />Όπως παλαιότερα και ο παπάς ( ο οποίος το κάνει και τώρα απλώς δεν έχει το κοινωνικό βήμα που είχε σε παλαιότερες εποχές και επιτρέπεται κοινωνικά πολύ περισσότερο να αγνοηθεί, αντίθετα ο επιστήμονας ή ο πολιτικός πρέπει να υπακούεται με ευλάβεια ) έτσι τώρα ο πολιτικός εκφοβίζει τον Λαό με τα εξής άκρως λανθασμένα επιχειρήματα ‘συντέλειας’ :<br /><br />« Αν απορρίψετε αυτούς που λυμαίνονται την πολιτική σκηνή, άμεσα η ζωή σας θα γίνει φοβερά δύσκολη / καταστροφική / άγρια / ζούγκλα ».<br /><br />Αυτό είναι πλήρως λανθασμένο αφού αυτοί οι οποίοι λυμαίνονται τη πολιτική σκηνή δρούν μόνο με τέτοιους τρόπους ώστε να κρατούν τον Λαό σε απόσταση ασφαλείας από τους ίδιους ενόσω κατατρών και υπεξαιρούν τα του Λαού. Ο Λαός μόνος του αυτοσυντηρείται και στην ουσία αυτοδιοικείται. Πολύς κόσμος το έχει καταλάβει αυτό και εάν δεν υπήρχε η αλλοτρίωση και αναστολή της επικοινωνίας ανάμεσα στους Πολίτες ( οι οποίοι περιμένουν μέσω των ΜΜΕ να μάθουν τι πραγματικά πιστεύουν οι συμπολίτες τους και γι’ αυτό έχουν μια πλήρως λανθασμένη εικόνα ) θα είχαν συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι οι μόνοι που το πιστεύουν και το έχουν δει.<br /><br />Συνεπώς και με τρόπους που θα αναλύσουμε σε άρθρα μας, αφού λόγω χώρου δεν είναι δυνατόν να γίνει στο editorial, το να μην βγει κάποιο πολιτικό κόμμα στις εκλογές, Ευρωπαϊκές και Εθνικές, αντί να είναι η συντέλεια μπορεί να είναι η αναγέννηση της πραγματικής Δημοκρατίας. Συντέλεια θα σημάνει μόνο για αυτούς που χρειάζονται τις κρατικές αυτές θέσεις για να επιβιώσουν και να επιτύχουν μια παρασιτική ζωή σε βάρος των υπολοίπων.<br /><br />« Εάν δεν ακούσουμε τους οικονομολόγους / οικονομικούς επιστήμονες τυφλά, ακόμα και εάν η απλή αριθμητική και η κοινή λογική του κάθε Πολίτη δείχνει το μέγεθος της ανοησίας / διαφθοράς τους, θα καταρρεύσει η κοινωνία ».<br /><br />Αυτό το οποίο κανένας δεν συνειδητοποιεί είναι ότι η οικονομική επιστήμη δεν έχει δημιουργηθεί για την βελτίωση της οικονομικής κατάστασης όλων των κοινωνικών στρωμάτων. Ο λόγος της δημιουργίας της είναι ο έλεγχος της αγοράς’ όπως έχει γίνει σαφές από τους πατέρες της όπως o Άνταμ Σμίθ. Έλεγχος σημαίνει σε αυτή την περίπτωση το πώς θα υπεξαιρεθεί καλύτερα ο πλούτος που παράγουν οι πραγματικές πλουτοπαραγωγικές τάξεις, δηλαδή η εργατική και μεσαία τάξη. Η χρονική περίοδος της δημιουργίας της επιστήμης αυτής υποστηρίζει το παραπάνω, αφού δημιουργήθηκε όταν πλέον κατέστη δύσκολο ( και διαφαινόταν ότι θα γινόταν σύντομα αδύνατο ) να εφαρμοστεί ο νόμος του ‘δυνατού γαιοκτήμονα / φεουδάρχη / αριστοκράτη’ για να υφαρπαχθεί ο πλούτος του Λαού. Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε μία επιστήμη ( δηλαδή, κάτι που ο λαός είχε μάθει να σέβεται ως πραγματική γνώση που θα πρέπει να προσέξει και να ακούσει ) η οποία θα παρουσίαζε ‘δεδομένα’ στον Λαό για να τον πείσει να δώσει μόνος του τον πλούτο του και να γίνει μόνος του φτωχότερος ( π.χ. πληθωρισμός / λιτότητα / κρίση και συνεπώς καταστροφή σοδειών / καταστροφή κεφαλαιουχικών αγαθών / απεμπόληση δικαιωμάτων όπως το 8ωρο / κλπ ).<br /><br />Στην ουσία και όπως έχουμε δείξει σε προηγούμενα άρθρα ο κάθε ένας Πολίτης που έχει καταφέρει να επιβιώσει οικονομικά με χίλιες αναποδιές χωρίς ‘δίχτυ ασφαλείας’ όπως λέγεται ότι έχουν μεγάλες πολυεθνικές και μεγάλοι κεφαλαιούχοι επιχειρηματίες είναι πολύ πιο ικανός να αναλάβει τα οικονομικά της χώρας από αυτούς οι οποίοι αλληλοβραβεύονται κάθε χρόνο σε πολιτικό και επιχειρηματικό επίπεδο.<br /><br />Ο τελευταίος χρόνος απέδειξε το παραπάνω περίτρανα με την κατάντια των Λαών των χωρών της Ευρωζώνης, η οποία μάλιστα ονομάζεται έτσι λόγω της εγγύησης του Συμφώνου Σταθερότητος, για σταθερές και ευημερούσες οικονομίες που θα έκαναν την ζωή των Πολιτών πιο εύκολη οικονομικά. Ο αντιπρόσωπος Αλμούνια που ‘αποφασίζει και διατάσσει’ την οικονομική πολιτική τόσων χωρών έχει δείξει πόσο ακατάλληλος είναι αφού θρασύτατα έχει πει ότι απλώς πειραματίζεται και δεν είναι καθόλου σίγουρος για την επιτυχία των εκάστοτε σχεδίων του.<br /><br />Άρα, τόσο η κοινή όσο και η επιστημονική λογική δείχνουν ότι οι δυνάμεις αυτές που φοβερίζουν τον Λαό με τους παραπάνω τρόπους και τύπου καταστροφολογίας εκβιαστικών δηλώσεων δρούν μόνο εις βάρος του Λαού και όχι υπέρ του και άρα εάν εκλείψουν ο λαός θα ωφεληθεί.<br /><br />Εάν είχαμε πραγματικές εκλογές το εκλογικό αποτέλεσμα θα έπρεπε να αντικατοπτρίζει την γενική δυσαρέσκεια του Λαού προς όλα τα πολιτικά κόμματα και προς την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση ταυτόχρονα.<br /><br />Αυτό θα μπορούσε να γίνει με δύο τρόπους, οι οποίοι στην ουσία είναι ένας : είτε τεράστιο ποσοστό αποχής είτε πολύ χαμηλά εκλογικά αποτελέσματα που να απαγορεύουν την σύσταση οποιασδήποτε κυβέρνησης ( σε περίπτωση Εθνικών εκλογών ) ή την εκλογή οποιουδήποτε μη ανεξάρτητου Ευρωβουλευτή.<br /><br />Τι σημαίνει αυτό ;<br /><br />Όταν οι εκλογές δείχνουν ότι κανένας δεν είναι αρεστός στον Λαό, τότε οφείλεται να γίνεται Δημοψήφισμα για το τι θέλει ο λαός και πώς το θέλει. Δεν γίνεται φίμωση του με την εκλογή οποιουδήποτε βάση γελοίων ποσοστών που αντιπροσωπεύουν μειονότητα και που έχουν προκύψει μετά από πολύπλοκες και αδιαφανείς στην λογική τους διαδικασίες και υπολογισμούς.<br /><br />Οι εκλογές γίνονται όπιο όταν ενώ το παραπάνω ισχύει ( μεγάλη αποχή και μικρά ποσοστά σε κάθε κόμμα ) ο Λαός οδηγείται να πιστεύει ότι ο ίδιος έχει εκλέξει τον δικτατορίσκο που πανηγυρίζει στο μπαλκόνι του στο τέλος της καταμέτρησης. Έτσι αισθάνεται ότι ‘ αφού τον ψήφισα θα τον λουστώ και χωρίς να παραπονιέμαι’ ενώ στην πραγματικότητα ουδέποτε τον έχει επιλέξει. Έτσι πέφτει σε μία νάρκωση έλλειψης αντίδρασης όταν κακοποιείται και βιάζεται οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά από την κάθε ‘κυβέρνηση’.<br /><br />Έχει έρθει η στιγμή να καταλάβουμε ότι ο,τιδήποτε μας ζητεί να δεχτούμε παράλογα πράγματα ‘για χάρη αποφυγής χειρότερων’, ‘ γιατί έτσι πρέπει’, ‘ γιατί αυτό γίνεται παγκοσμίως’ είναι το πραγματικό όπιο του Λαού είτε είναι ‘θρησκεία’, είτε είναι ‘πολιτική’, είτε είναι ‘κοινωνική ζωή’.<br /><br />Η κοινή λογική με βάση το αποτέλεσμα είναι αυτό που βοήθησε τον άνθρωπο να επιβιώσει. Η υποταγή στην ‘κοινωνία’ είναι αυτή που ώθησε τον άνθρωπο στην αυτοκτονία.<br /><br />Η κοινωνία είναι το αποτέλεσμα της ανθρώπινης εξέλιξης και συνεπώς αλλάζει όπως η εξέλιξη αυτή συμβαίνει. Όποτε ο άνθρωπος ανακόπτει την δική του εξέλιξη ( δηλαδή, μπλοκάρει την σκέψη του, φιμώνει τον λόγο του, φοβάται την αντίδραση των γύρω του, διαλέγει το λιγότερο κακό και δεν αποφασίζει να δημιουργήσει το καλό αντί αν περιμένει να του το δώσει αυτός που έχει αποδείξει ότι είναι κακός ) για χάρη της διατήρησης της κοινωνίας ως έχει, ο άνθρωπος κυριολεκτικά παρήκμασε.<br /><br />Με την ευκαιρία των Ευρωεκλογών, ας αρχίσουμε να βλέπουμε κατά πόσον ζούμε σε περίοδο πλήρους παρακμής ώστε να μην χρειαστεί να βγούμε από αυτήν με τον βίαιο τρόπο που η Ιστορία έχει δείξει ότι συνήθως γίνεται.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-42387597714581335232009-02-26T07:00:00.001-08:002009-02-26T09:11:24.443-08:00ΚΛΙΝΙΚΑ ΝΕΚΡΗΟ ορισμός ανάμεσα στο τι είναι βιώσιμο και τι είναι νεκρό αν και εκ πρώτης όψεως φαντάζει ως μία εύκολη διαπίστωση για τον κάθε ένα, στην ουσία πολλές φορές παρουσιάζεται με μύρια γκρι τοπία όπου το τι είναι βιώσιμο και τι είναι νεκρό είναι δύσκολο ( θεωρητικά ) να διαπιστωθεί. Μάλιστα, πολλοί ‘ειδικοί’ και σαφώς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης υποστηρίζουν ότι σε αυτές τις περιπτώσεις τις γκρι ο κοινός νούς και / ή η απλή επισκόπηση βάσει κριτηρίων δεν επαρκεί για να καταλάβουμε εάν κάτι μπορεί να ζήσει ή έχει πεθάνει. Έτσι πολλές φορές έχουμε περιπτώσεις όπου κάτι το οποίο αποσυντίθεται κρατιέται ακόμα ώστε να φαίνεται ότι αναπνέει τεχνητά ( και άρα να δίνεται η δυνατότητα σε ορισμένους να υποστηρίζουν ότι αυτό το κάτι είναι ζωντανό ) ενώ κάτι άλλο που έχει ζωή υπόκειται αφαιμάξεις και επιθέσεις μέχρι να πεθάνει.<br /><br />Συνεπώς, σε αυτές τις νοσηρές περιπτώσεις έχουμε κλινικά νεκρούς που αργοσαπίζουν με την ψευδαίσθηση ότι ζούν αναπνέοντας την κλεμμένη ανάσα αυτών που έχουν ζωή και άρα παράγουν.<br /><br />Σαφώς, δεν αναφερόμαστε στις περιπτώσεις που άτομα βρίσκονται στην εντατική και παλεύουν οι ίδιοι χωρίς την δυνατότητα να πράξουν την κλοπή που περιγράφουμε παραπάνω. Αυτό το οποίο περιγράφουμε παραπάνω συμβαίνει μόνο σε κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο σε διάφορες εκδόσεις από την προσωπική ζωή εντός μίας οικογενείας έως το παγκόσμιο επίπεδο και την ‘οικογένεια’ των κρατών και του ανθρώπινου είδους.<br /><br />Συγκεκριμένα, η κατάσταση στην κοινωνία μας τουλάχιστον από τις παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα ( ερευνητές διαφόρων κοινωνικών επιστημών μπορούν να υποστηρίξουν ότι αυτό συμβαίνει για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα έως και πολλούς αιώνες ) είναι κλινικά νεκρή και τροφοδοτούμενη τεχνητά και βίαια από την προοπτική του ανθρώπινου είδους το οποίο έχει περάσει το στάδιο της ωρίμανσης για την εξέλιξη από αυτό το είδος της κοινωνίας που βιώνουμε στο επόμενο. Στην ουσία η κοινωνία μας σήμερα είναι όπως το ανθρώπινο έμβρυο που έχει παραμείνει στην μήτρα για πολύ παραπάνω από τους εννέα μήνες που απαιτούνται για την τελειοποίηση του σώματος και τώρα η μήτρα που το έθρεφε το απορροφάει ξανά κατατρώγοντας το, αφού το έμβρυο δεν γεννήθηκε και παραμένει εντός.<br /><br />Πώς μεταφράζεται αυτό στην κοινωνική μας πραγματικότητα ;<br /><br />Κατά την διάρκεια περίπου δύο αιώνων και των αρχών του 20ου, ανά τον κόσμο η κοινωνία μας είχε φτάσει μέσω διαδικασιών παράλληλων ανά χώρα και κουλτούρα και ειδικών συνθηκών στο σημείο του τοκετού που περιγράψαμε παραπάνω : η κοινωνική κατάσταση όπου λίγοι αμφιβόλου ποιότητος και ικανότητος και δύναμης ατόμων φυτοζωούσαν απομυζώντας τους κόπους των πολλών χωρίς κίνητρο για εξέλιξη αλλά κίνητρο για τελμάτωση κατέστη απαράδεκτη και μη ανεκτή ανά τον κόσμο.<br /><br />Με τελμάτωση εννοούμε την παθητική και άσκοπη κατανάλωση και ύπαρξη χωρίς συγκεκριμένο στόχο εκτός της διαιώνισης αυτής της άσκοπης κατανάλωσης συνοδευόμενης από μία κούφια και στείρα λατρεία των κοινωνικών συμβόλων επιβολής τα οποία όλοι γνώριζαν ότι ήταν προφάσεις και όχι ουσιαστικά ( π.χ. κανένα σκήπτρο κανενός βασιλιά ή αυτοκράτορα, κανένα χρηματικό κεφάλαιο ή πολυτελής βίλα μεγαλοκεφαλαιούχου δεν τον προστάτεψε όταν οι γύρω του αριστοκράτες / κεφαλαιούχοι / συγγενείς αποφάσισαν ότι δεν τον ήθελαν ή ότι επιθυμούσαν αλλαγή σκηνικού ).<br /><br />Με παθητική κατανάλωση εννοούμε την επιθυμία – ‘ φιλοδοξία’ να επιτύχει ο οποιοσδήποτε τα ‘πλούτη’ με τον μόνο σκοπό να διατηρεί το σώμα του και να το ντύνει ( πολλές φορές αστεία ) σε έναν συνεχή κύκλο ο οποίος όμως δεν έχει εξέλιξη αφού πέρα από διαφορετικούς τρόπους να κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα ( δηλαδή να τρώνε και ντύνονται ) δεν παρουσιάζουν κανένα άλλο στοιχείο διαφοροποίησης ή αλλαγής στην προσωπικότητα, τον τρόπο σκέψης ή την βελτίωση της ύπαρξης του Ανθρώπου γενικότερα.<br /><br />Για να είμαστε ξεκάθαροι θα ορίσουμε την ενεργητική κατανάλωση ως την επιμέλεια του ατόμου να διατηρείται σε καλή υγεία και ψυχική κατάσταση ταΐζοντας και ντύνοντας το σώμα του έτσι ώστε να μπορέσει να επιτύχει κάποιον άλλο στόχο που δεν έχει σχέση με την σαρκική του συντήρηση ή την συντήρηση του σε μία κατάσταση ( π.χ. κοινωνικό κύκλο ) αλλά έχει σχέση με την απάντηση ερωτημάτων, την έρευνα σε διάφορα επίπεδα ώστε να λυθούν προβλήματα, την βελτίωση της νέας γενιάς σε κάθε της πτυχή και την γενικότερη επίτευξη της καλυτέρευσης της ποιότητας τόσο του Ανθρώπου σαν ύπαρξη όσο και της ζωής του επί της γής. Όποιος Άνθρωπος το κάνει αυτό δεν το κάνει μόνο για τον εαυτό του αλλά πάντα το κάνει επενδύοντας και για τον Συνάνθρωπο ο οποίος και αυτός συμπράττει. Όποιος Άνθρωπος δεν το κάνει αυτό ανήκει στην προηγούμενη ομάδα η οποία προκαλεί την κατάσταση την οποία περιγράφουμε σήμερα για την κοινωνία μας.<br /><br />Γιατί τοποθετούμε χρονικά το κρίσιμο σημείο τόσο παλιά και όχι τώρα ;<br /><br />Σε γενικές γραμμές από την όποια εποχή σε κάθε χώρα επήλθε διαφωτισμός, το οποίο ήταν μία φυσική εξέλιξη- αντίδραση του κόσμου που επιτέλους δεν μπόρεσε να καλυφθεί από τα όσα του λεγόταν και με βάση την κοινή λογική απαίτησε απαντήσεις ( η αστική τάξη δεν είναι ανεξάρτητη από τις υπόλοιπες διαβαθμίσεις του Λαού αλλά μέρος του, όπως μπορούμε να υποστηρίξουμε κοινωνιολογικά ) και βεβαίως τις έλαβε, από αυτή την εποχή και μετά επήλθαν οι κοινωνικοί ‘πόνοι τοκετού’ με την μορφή διαφόρων τρόπων απαίτησης αλλαγής της κοινωνικής κατάστασης. Δεν είναι τυχαίο που όλες αυτές οι απαιτήσεις για αλλαγή είναι ομοιόμορφες όσον αφορά την δίψα για ελευθερία, εκπαίδευση και εξασφάλιση των βασικών σωματικών αναγκών του Ανθρώπου για όλους του Ανθρώπους. Οι διαδικασίες αυτές κορυφώθηκαν με την μαζική κατάλυση ( έστω και κατ’ όνομα ) της όποιας σχέσης αφέντη – δούλου όπου ένας Άνθρωπος δεχόταν να γίνει αντικείμενο ( για χρήση, αγορά και πώληση ) σε έναν άλλον και στην θέση της επιδιώχθηκε από όλον τον Λαό με προπύργιο την πραγματική αστική τάξη ( δηλαδή τον Λαό που εκπαιδεύτηκε ) να εγκαθιδρυθεί μία καινούργια σχέση ανεξάρτητων, ελεύθερων και ισότιμων, υπεύθυνων συνεργατών Ανθρώπων.<br /><br />Αυτό ήταν το σημείο του τοκετού : η κοινωνία είχε πλέον ωριμάσει από το προηγούμενο στάδιο και ήταν έτοιμη να περάσει στο επόμενο, το οποίο υπήρχε στα ‘σχέδια’ σαν στόχος από αμνημονεύτων χρόνων και επισήμως για ένα συντριπτικά μεγάλο κομμάτι της Ανθρωπότητας εδώ και 2000 χρόνια τουλάχιστον ( πέρα από το καθαρό Δόγμα του Χριστιανισμού χωρίς τις ερμηνείες και τις στρεβλώσεις, μύριοι πολιτισμοί των Ανθρώπων είχαν καταγράψει τον στόχο αυτό σε διάφορες μορφές και χρονικές στιγμές ).<br /><br />Και πώς από εκεί φτάσαμε στην κλινικά νεκρή κοινωνία ;<br /><br />Σε κάθε γέννα υπάρχει ένας μηχανισμός που διατηρεί την κατάσταση τοκετού μέχρι να γεννηθεί το μωρό. Είναι γνωστό ότι εάν το επιθυμεί ένας γιατρός ή μια μαμή ξέρει αντι- μηχανισμούς που μπορούν να σταματήσουν τον τοκετό και το μωρό να παραμείνει εντός της μήτρας.<br /><br />Με την ίδια ακριβώς λογική ο κοινωνικός τοκετός διακόπηκε με μία σειρά μηχανισμών που εφαρμόσθηκαν από όλους αυτούς που δεν ενδιαφέρονται παρά μόνο για την παθητική κατανάλωση και την διατήρηση της τελμάτωσης και που υπάρχουν σε όλες τις οικονομικές βαθμίδες με μία τάση μεγαλύτερης συγκέντρωσης όσο τις ανεβαίνουμε : ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ( τουλάχιστον καθότι και ο Α΄ μπορεί να υποστηριχθεί ότι εξυπηρέτησε εξ ίσου ανάλογα συμφέροντα ) ήταν ένα πρώτο μέτρο όπου τεράστιο ποσοστό της παγκόσμιας πραγματικής αστικής τάξης η οποία ευθυνόταν για την διαδικασία εξέλιξης και της φάσης αυτής της αλλαγής κοινωνικής οργάνωσης – κατάστασης εξαλείφθηκε. Έτσι εξηγούνται γεγονότα και ‘βλακώδεις’ οργανώσεις μαχών / βομβαρδισμών όπου εκατόμβες ατόμων έλαβαν χώρα όπως η απόβαση στην Νορμανδία ( D- day ), ο βομβαρδισμός του Βερολίνου και της Δρέσδης, οι μαζικές εκτελέσεις πληθυσμών από τους ναζί κατά την διάρκεια της υποχωρήσεως τους όταν ο πόλεμος είχε ήδη κριθεί, το ολοκαύτωμα ενάντια στους Εβραίους, τους κομμουνιστές, τους Ανθρώπους που εναντιώθηκαν σε απάνθρωπες εντολές και από τις δύο μεριές και η ευλαβής τήρηση όλων των θανατικών ποινών που είχαν επιβάλει οι ναζί από τους συμμάχους – ‘ελευθερωτές’ ακόμα και όταν αυτή η θανατική ποινή ήταν λόγω πράξεων ενάντια στον άξονα και υπέρ των συμμάχων.<br /><br />Σε όποιες περιοχές και χώρες το αιματοκύλισμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν εξάλειψε τον πληθυσμό αυτόν του Λαού που προωθούσε την εξέλιξη της κοινωνίας ( μάλιστα σε περιοχές όπως η Ελλάδα αντί να εξαλείψει το στοιχείο αυτό το ενδυνάμωσε και το εξάπλωσε ), επήλθαν άμεσα και με διάφορες αφορμές απανωτές και αδυσώπητες πολεμικές συρράξεις η μία πιο αιματηρή από την άλλη. Δεν έγιναν όμως ευρέως γνωστές ούτε ποτέ χαρακτηρίσθηκαν τόσο αιμοσταγείς όσο και ο τελευταίος παγκόσμιος πόλεμος διότι ήταν ( συγκριτικά ) μικρού μεγέθους, περιορισμένες μόνο στα σύνορα των χωρών που διέθεταν ακόμα τον υγιή ενεργό πληθυσμό και όσος και να ήταν ο αριθμός των ατόμων που χάθηκαν σε κάθε μία ήταν πάντα μικρότερος από τον μαζικό αριθμό της παγκόσμιας εκατόμβης του Β΄ Παγκοσμίου. Π.χ. η Ελλάδα υπέστη αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο τον εμφύλιο, ο οποίος ήταν και αυτός που εξάλειψε την κομμουνιστική κυβέρνηση που ο Λαός επιθυμούσε να έχει. Μη αρκούντως αυτού, επήλθαν δικτατορίες και άλλες μαζικές αφορμές εξάλειψης / διάσπασης των Ελλήνων μέσω των κατά κύματα μεταναστεύσεων σε συνδυασμό με τους διωγμούς / εξορίες ενάντια σε συγκεκριμένα φρονήματα.<br /><br />Μία απλή επισκόπηση του 90% τουλάχιστον των κρατών του κόσμου θα δείξει ακριβώς το ίδιο μοτίβο : μετά από μία λαϊκή – αστική κίνηση προς αλλαγή και εξέλιξη της κοινωνικής κατάστασης επέρχεται ένα ή σειρά επεισοδίων που προκαλούν μαζικούς θανάτους που κατά κανόνα πλήττουν ακριβώς αυτές τις κοινωνικές ομάδες που επιδιώκουν την εξέλιξη. Καμμία εξαίρεση δεν υπάρχει σε αυτόν τον κανόνα ούτε καν σε χώρες όπως η Αγγλία και οι Η.Π.Α. .<br /><br />Με την εξάλειψη στην ουσία των γενεών ολόκληρων της πραγματικής αστικής τάξης που είναι προπύργιο του Λαού, έχουμε την επικράτηση της άλλης κοινωνικής ομάδας που καταναλώνει παθητικά και επιθυμεί το τέλμα και έτσι ο τοκετός έχει ανακοπεί / ανασταλεί. Από τους πόνους του τοκετού έχει παραμείνει μόνο η ψευδαίσθηση ότι επειδή σταμάτησαν, μάλλον το μωρό γεννήθηκε : είναι η κούφια επανάληψη και αναμάσηση των εννοιών και λέξεων και η στρεβλωμένη χρήση / επίκληση σε επιτυχίες του εξοντωμένου αυτού μέρους της Ανθρωπότητας ενώ εφαρμόζεται πλήρως η παλαιά τάξη πραγμάτων που εσφαλμένα έχει ονομασθεί ‘ νέα τάξη πραγμάτων’. Δηλαδή, δίνοντας την ψευδαίσθηση της Δημοκρατίας, της Ισότητας, της Ελευθερίας και των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εφαρμόζεται στυγνά η σχέση αφέντη – δούλου όπου πολλοί άνθρωποι εξαρτώνται σε σημείο ζωής ή θανάτου από λίγους και σε σημείο που ο Άνθρωπος έχει επιστρέψει στο να είναι αντικείμενο που αγοράζεται και πωλείται και έχει την ίδια αξία ή και λιγότερη από ένα εξάρτημα σε μία μηχανή.<br /><br />Γιατί όμως ονομάζουμε την κατάσταση τώρα κλινικά νεκρή και όχι απλώς κακή, απαράδεκτη και απάνθρωπη ;<br /><br />Διότι η κατάσταση αυτή έχει πεθάνει και αυτή τη στιγμή αποσυντίθεται : ο άνθρωπος ωθείται να παράγει πράγματα που είναι άχρηστα ή υπέρ το δέον πολλά ενώ ταυτόχρονα στερείται καίρια στοιχεία / αγαθά για την επιβίωση του σωματική, πνευματική και ψυχική. Πολύ λογικά, αυτό το οποίο τροφοδοτούσε αυτή την κοινωνία, η παθητική κατανάλωση, πέφτει αφού αυτοί οι οποίοι μπορούν ή θέλουν να καταναλώσουν γίνονται όλο και λιγότεροι και όλο και πλουσιότεροι, κάνοντας τις υπόλοιπες πολυπληθείς ομάδες φτωχές και εκτός του συστήματος αυτού. Συνεπώς, όπως και σε κάθε σώμα που στερείται του αίματος του, το σύστημα αυτό που στηρίζεται στην παθητική κατανάλωση πέθανε. Αυτή την στιγμή, και εδώ και τουλάχιστον είκοσι χρόνια ( πολύ περισσότερα σε συγκεκριμένες χώρες ) απλώς γίνεται απόπειρα να πείσουν ότι αντί για νεκρή η κοινωνία αυτή είναι ζωντανή επειδή ακόμα φαίνεται να αναπνέει, όπως κάθε κλινικά νεκρός που διατηρείται τεχνητά και με τα χίλια ζόρια πάνω στο κρεβάτι της εντατικής.<br /><br />Στην περίπτωση αυτή, το σύστημα διατήρησης στην ζωή του κλινικά νεκρού κοινωνικού συστήματος είναι η συνεχής ‘τόνωση’ της οικονομίας με υπέρογκα ποσά που διοχετεύονται στις πλουτοκρατικές τάξεις που αφαίμαξαν τις υπόλοιπες και σε κλάδους παραγωγής αγαθών που δεν πρόκειται να απορροφηθούν από τον πληθυσμό και άρα απλώς προετοιμάζεται να επέλθει το αναπόφευκτο με μεγαλύτερο πάταγο ( όσο και αν χρηματοδοτηθεί η αυτοκινητοβιομηχανία δεν πρόκειται να μπορέσει να πουλήσει τα αυτοκίνητα που θα παράξει όταν το κοινό στο οποίο τα απευθύνει προσπαθεί να εξασφαλίσει το καθημερινό φαγητό ). Έτσι λοιπόν το σύμπτωμα που προκάλεσε τον θάνατο εντείνεται ακόμα περισσότερο και η πορεία προς τον θάνατο επιταχύνεται : δηλαδή, σε ένα σώμα που αιμορραγεί και πρόκειται να πεθάνει από αυτό χορηγείται τονωτικό καρδιάς που την κάνει να χτυπάει πιο γρήγορα ( και άρα το σώμα να φαίνεται πιο ζωντανό και πιο κοντά στο να ανακτήσει αισθήσεις ) γεγονός το οποίο κάνει ότι αίμα έχει απομείνει να χυθεί ακόμα πιο γρήγορα από την πληγή που κανείς δεν έχει σφραγίσει.<br /><br />Ακριβώς έτσι λειτουργεί η μέθοδος χρηματοδότησης τραπεζών και χρεοκοπημένων πολυεθνικών σε συνδυασμό με την υπερ-φορολόγηση και κατάφωρη δίωξη των ανθρώπων σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο καθώς τους σπρώχνουν προς την σερφοποίηση των λεγόμενων ‘ελαστικών σχέσεων εργασίας’. Όμως, το κοινωνικό σύστημα δεν πρόκειται να ανανήψει διότι ο Λαός, παρ’ όλη την συστηματική εξάλειψη των μελών του που προώθησαν τον πραγματικό τοκετό που τον σταμάτησαν, θυμάται και τους πόνους και αυτό το οποίο έπρεπε να γεννηθεί και ποτέ δεν γεννήθηκε.<br /><br />Ο τοκετός είναι μία από τις πιο δυνατές επιταγές της φύσης, σχεδόν τόσο δυνατός στην επιταγή του όσο και ο θάνατος : όσο και να τον σταματάν τεχνητά σε κάποια στιγμή θα λάβει χώρα. Το ίδιο συμβαίνει και με την κοινωνική κατάσταση. Ο φόβος μέσω του οποίου αυτή τη στιγμή διατηρούν την παλαιά τάξη πραγμάτων την οποία την ονομάζουν ‘νέα’ μπορεί να υπάρξει μόνο όσο δεν αισθάνεται κάποιος ότι πρόκειται άμεσα να εξαλειφθεί. Ο φόβος εξανεμίζεται όταν κάποιος καταλαβαίνει ότι δεν ‘πρόκειται’ να πνιγεί, πνίγεται και πρέπει να απλώσει το χέρι να πιάσει το σωσίβιο ή να κολυμπήσει. Από την στιγμή που ο Λαός θα αποφασίσει να κολυμπήσει μόνος του χωρίς πολιτικούς ηγέτες και ‘βοήθεια’ από το εξωτερικό, τους εταίρους και τους διεθνείς οργανισμούς που ευθαρσώς ομολογούν ότι καλλιέργησαν και προκάλεσαν όλο αυτό το βάσανο και πρόκειται να το επιτείνουν ( μέσω των δηλώσεων Ομπάμα, Χίλαρι Κλίντον, Α. Μέρκελ, Ν. Σαρκοζί, και κάθε άλλου πολιτικού ηγέτη κάθε χώρας οι οποίοι μιλούν για φορολογίες και πιέσεις του Λαού ακόμα και σε βάρος των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προς χρηματοδότηση των υπερ-πλούσιων ανθρώπων που ανήκουν στις ύψιστες πλουτοκρατικές τάξεις ) και να το παρατείνουν, τότε αυτό το οποίο μπλοκαρίστηκε στα μέσα του 20ου αιώνα θα λάβει χώρα ολοκληρωτικά.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-35873311212035230702008-12-11T08:09:00.000-08:002008-12-11T08:15:25.446-08:00Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣΑπό την σοκαριστική ωμότητα της εν ψυχρώ δολοφονίας του ανήλικου Αλέξανδρου, ακόμα πιο σοκαριστική είναι η ωμότητα της όλης επικοινωνιακής πολιτικής και παραφιλολογίας που εκφράζεται, προβάλλεται και γίνεται απόπειρα να επιβληθεί από όλα τα ΜΜΕ ανεξαιρέτως. Αυτό το οποίο πυρετωδώς δουλεύουν όλοι όσοι εποφθαλμιούν και επιδιώκουν να επωφεληθούν από το αίμα ενός Ανθρώπου και της οικογενείας του είναι να διαστρέψουν την πολύ σωστή και υγιή άποψη του Ελληνικού Λαού και να αποπειραθούν να επιβάλλουν ότι δικαίως σκοτώθηκε το παιδί αυτό από το χέρι του ειδικού φρουρού της αστυνομίας.<br /><br />Ορθώς ο Ελληνικός Λαός σύσσωμος, ανεξαιρέτου πολιτικής κατεύθυνσης, ηλικίας και κοινωνικοοικονομικού επιπέδου καταδίκασε και εξοργίστηκε με το ειδεχθές αυτό έγκλημα με την εξής τετράγωνη και άκρως υγιή λογική :<br /><br />Η αστυνομία και όλα της τα τμήματα είναι εκεί για να υπηρετεί και προστατεύει τους Πολίτες όπως ορίζει το Σύνταγμα και οι Νόμοι. Δεν είναι εκεί για να κάνει κρίσεις, ετυμηγορίες και εκτελέσεις. Στα πλαίσια αυτά το πρώτο το οποίο απαγορεύεται καθ’ ολοκληρίαν και σε κάθε περίπτωση να κάνει είναι να φονεύσει ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο προκαλέσει τον θάνατο οποιουδήποτε Πολίτη σε οποιαδήποτε περίπτωση. Η υποχρέωση της Αστυνομίας είναι να απομονώνει, περιορίζει και να θέτει υπό έλεγχο οποιαδήποτε συμπεριφορά Πολίτη καταπατεί τον Νόμο και / ή παραβιάζει τα όρια της Ελευθερίας των άλλων. Επίσης, η άσκηση της βίας πάντα είναι το τελευταίο στάδιο, είναι πάντα η ελάχιστη δυνατή έκφραση της και στόχο έχει το πολύ την ακινητοποίηση του Πολίτη ο οποίος την συγκεκριμένη χρονική στιγμή παρεκτρέπεται.<br /><br />Συνεπώς, ο φόνος από αστυνομικό είναι από τα έσχατα των εγκλημάτων κατά της Ζωής και του Ανθρώπου και πάντα εμπεριέχει δόλο καθ’ ότι ο αστυνομικός διαθέτει πάντα υψηλότερη κοινωνική ισχύ από το θύμα, είναι πάντα πιο προστατευμένος και πιο οπλισμένος από τους Πολίτες και διαχειρίζεται εκτελεστική εξουσία. Η καταπάτηση λοιπόν του Νόμου από τον ίδιο τον αστυνομικό δείχνει άμεσα πρόθεση και προμελέτη για παρανομία καθώς και συνειδητή επιλογή της κατάχρησης και εκμετάλλευσης της εξουσίας που η Πολιτεία και ο Λαός του έχει εμπιστευθεί.<br /><br />Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η παραπάνω ανάλυση γίνεται σε σχέση με την συμπεριφορά που αρμόζει σε αστυνομικούς προς Πολίτες και όχι προς σεσημασμένα κακοποιά στοιχεία τα οποία αποδεδειγμένα οπλοφορούν και δολοφονούν και κατακλέβουν τους Πολίτες αυτούς που ο αστυνομικός οφείλει να προστατεύει. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο αστυνομικός οφείλει να συμπεριφερθεί ως ο σωματοφύλακας των Πολιτών οι οποίοι τον μισθοδοτούν για αυτή του ακριβώς την υπηρεσία. Ακόμα όμως και σε αυτή την περίπτωση, ο αστυνομικός οφείλει να χρησιμοποιήσει την ελάχιστη δυνατή βία και εάν εξαναγκαστεί να αντιστρέψει πυρά από κακοποιό οπλοφόρο, τότε να εξαντλήσει τα όρια της ακινητοποίησης χωρίς την αφαίρεση ζωής.<br /><br />Αυτή είναι και η γενική γραμμή την οποία όλος ο Ελληνικός Λαός πληρώνει μέσω της φορολογίας για να εξοπλίσει και επανδρώσει την Αστυνομία με ειδικούς ψυχολόγους, ειδικούς εκπαιδευτές και καθηγητές και ειδικά προγράμματα ώστε να μπορούν να δρούν με τον παραπάνω τρόπο.<br /><br />Φτάνουμε λοιπόν στο επίπεδο τώρα της ηθικής αυτουργίας. Ο αστυνόμος / ειδικός φρουρός αυτός ο οποίος προέβη στο τράβηγμα του όπλου και το πάτημα της σκανδάλης καθώς και ο συνεργάτης που δεν τον εμπόδισε και μετά δεν τον συνέλαβε επετράπη να είναι οπλοφόροι ένστολοι από μία διαδοχική σειρά αξιωματούχων οι οποίοι ενέκριναν και το άτομο αυτό και την εκπαίδευση του ως επαρκή για να μπορέσει να εκτονώσει ή να χειρισθεί έντονες καταστάσεις με Πολίτες.<br /><br />Αυτοί οι οποίοι ώθησαν και διευκόλυναν την εκτέλεση του νεαρού Αλέξη, στην θέση του οποίου θα μπορούσε να ήταν και μπορεί να βρεθεί κάθε Πολίτης, είναι αυτοί οι οποίοι προσέλαβαν τα άτομα αυτά και τους όπλισαν το χέρι, αυτοί οι οποίοι νομοθέτησαν και θεώρησαν επαρκή και ασφαλή εκπαίδευση αυτή των τεσσάρων μηνών για ειδικούς φρουρούς, αυτοί οι οποίοι δεν επελήφθησαν ούτε επέβλεψαν τα άτομα αυτά ώστε να είναι έννομα και να τηρούν τον Νόμο συνεχώς και δεν θορυβήθηκαν όταν το παρατσούκλι ‘Ράμπο’ κυκλοφορούσε για έναν άνθρωπο, ο οποίος οπλοφορεί και αντιπροσωπεύει τον Νόμο και την Τάξη ( ονομάζουμε ‘Ράμπο’ όποιον είναι πολεμοχαρής, αδίστακτος και με τάση υπέρ χρήσης της ακραίας μηχανιστικής βίας και των όπλων. Σημειωτέον, ότι ο ‘Ράμπο’ δεν είναι ήρωας της πόλης αλλά των ειδικών καταδρομέων – δολοφόνων του Βιετνάμ ). Συνεπώς, αυτοί οι οποίοι επίσης πρέπει να προσαχθούν και να καταδικαστούν για την ηθική αυτουργία της δολοφονίας του Αλεξάνδρου – Ανδρέα Γρηγορόπουλου και όλων των άλλων θυμάτων της αστυνομίας είναι όλοι όσοι υπέγραψαν, προσυπέγραψαν και διατήρησαν την ύπαρξη τέτοιων ατόμων και τέτοιων συνοπτικών διαδικασιών εγκληματικής αμέλειας εντός του Σώματος το οποίο οφείλει να προστατεύει τους Πολίτες και όχι να τους σκοτώνει : αυτό σημαίνει ότι όλη η κλίμακα ιεραρχίας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που υπέγραψε το ΦΕΚ για τους ειδικούς φρουρούς, τον Πρωθυπουργό ως τον προϊστάμενο όλων των υπουργών, τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, και όλους τους αρχηγούς αστυνομίας, διευθυντές, προϊσταμένους, υπεύθυνους προσωπικού / ανθρωπίνου δυναμικού, εκπαιδευτές και συναδέλφους οι οποίοι δεν επέστησαν την προσοχή στην ακαταλληλότητα του συγκεκριμένου εγκληματία.<br /><br />Σαφώς, συνειδητοποιώντας το σύνολο αυτών που πρέπει να κατηγορηθούν και να διωχθούν για το ειδεχθές αυτό έγκλημα, καθώς και την προσβασιμότητα που όλοι αυτοί διαθέτουν προς τα ΜΜΕ καθώς και την συνεχή χρήση των ΜΜΕ για αποφυγή ευθυνών και αποπροσανατολισμού, είναι εύκολο να καταλάβουμε το κίνητρο ( δηλαδή την απάντηση στην ερώτηση ‘ μα γιατί να το κάνουν αυτό ;’ ) της προπαγανδιστικής και στρεβλωτικής δράσης των ΜΜΕ αυτές τις ημέρες.<br /><br />Συγκεκριμένα, οι γενικές γραμμές / θέματα που προβάλλονται μέσα από συζητήσεις και σχολιασμούς είναι οι εξείς :<br /><br />Ο αστυνομικός έχει ελαφρυντικά για τον φόνο ενός ανήλικου / άοπλου Πολίτη εάν :<br /><br />1. φοβηθεί για την ζωή του<br />2. το θύμα δεν έχει καλή ακαδημαϊκή πορεία στο σχολείο<br />3. το θύμα δεν έχει καλή κοινωνική ζωή με συνομηλίκους και φίλους<br />4. το θύμα είναι ζωηρό / κάνει φασαρία / δημιουργεί προβλήματα<br />5. το θύμα κατάγεται από εύπορη οικογένεια<br />6. το θύμα βρίσκεται σε περιοχές που δεν συχνάζουν εύπορες οικογένειες<br />7. το θύμα βρίσκεται σε περιοχή όπου δικαιολογείται η επιβολή της Τάξης δια των όπλων<br />8. το θύμα έχει ιστορικό παρακολούθησης αγώνων και άλλων μεγάλων συναθροίσεων<br />9. το θύμα έχει παραβατική συμπεριφορά και έχει υπάρξει κουκουλοφόρος<br />10. το θύμα έχει αλλάξει σχολείο και /ή έχει αποβληθεί<br /><br />Αυτό βέβαια σημαίνει τα εξείς :<br /><br />Εάν ο,τιδήποτε από τα παραπάνω 10 σημεία που προβάλλονται από τα ΜΜΕ με οποιαδήποτε δικαιολογία και<strong> αποτελούν σημείο επιχειρηματολογίας και συζήτησης είναι λόγος ελαφρυντικού ή δικαιολόγησης / απαλλαγής από τις κατηγορίες του φόνου εκ προμελέτης μετά δόλου,</strong> τότε αυτό σημαίνει με απλό λογικό συνειρμό ότι :<br /><br />Ο φόνος Πολίτη από αστυνομικό είναι δικαιολογημένος και πιθανός κατά την ευχέρεια του αστυνομικού εάν το θύμα έχει τα εξείς χαρακτηριστικά <strong>κατά την κρίση και αντίληψη του αστυνομικού που εκτελεί τον φόνο :<br /></strong><br />1. χαμηλή ακαδημαϊκή επίδοση / δυσλεξία / μαθησιακές δυσκολίες<br />2. συχνή ή μεμονωμένη αλλαγή σχολείου για οποιονδήποτε λόγο<br />3. μοναχικότητα / μη αρμονική αλληλεπίδραση / διαδρασιμότητα με ενηλίκους, συνομηλίκους, συμμαθητές<br />4. συμμετοχή σε εξόδους και αθλητικές συναθροίσεις με ομάδα συμμαθητών / συνομηλίκων<br />5. παραβατικότητα και / ή πιθανή παραβατικότητα κατά την κρίση του δράστη<br />6. χρήση λεκτικής αντίστασης / βίας / ανυπακοής / αντιδραστικότητας προς το δράστη<br />7. πρότερος βίος παραβατικότητας ασχέτως της τωρινής συμπεριφοράς<br />8. προσβασιμότητα / παρουσία σε περιοχές που ο δράστης κρίνει ότι χαρακτηρίζουν δίνουν το στίγμα του κοινωνικού παραβάτη / εγκληματία<br /><br />και βέβαια, θεωρείται ή θα θεωρείται δικαιολογημένος ή αναμενόμενος ο φόνος εάν ο δράστης δηλώσει ότι αισθάνθηκε φόβο, ότι ήταν κουρασμένος, ότι ήταν σε κακή ψυχική κατάσταση ή ότι χρειαζόταν να ξεσπάσει.<br /><br />Ο λόγος που η παραπάνω παράλογη και παράνομη και ανήθικη αιτιολόγηση που καλλιεργείται από τα ΜΜΕ είναι σημαντική είναι ότι κατ’ αρχάς απαλλάσσει πλήρως όλους τους ηθικούς αυτουργούς και πιθανώς θα αποπειραθεί να απαλλάξει και τον δράστη, δηλαδή τον φονιά.<br /><br />Εάν απαλλαγεί με οποιαδήποτε από τις παραπάνω δικαιολογίες ή του δοθούν ελαφρυντικά ώστε να μην του επιβληθεί η εσχάτη των ποινών τόσο σε αυτόν όσο και σε όλους τους ηθικούς αυτουργούς και συνεργούς συγκάλυψης, δημιουργείται νομολογία και νομικό προηγούμενο ότι ο φόνος γίνεται δεκτός όταν εκτελείται από εξουσία με τους παραπάνω έκνομους και ενάντια στα Ανθρώπινα Δικαιώματα ισχυρισμούς.<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς θα πρέπει να φοβούνται για την ζωή τους, και την ζωή των παιδιών τους καθημερινά ακριβώς όπως στην περίοδο κατοχής της Ελλάδας από τους Ναζί όπου το μόνο που χρειαζόταν για μία επί τόπου εκτέλεση ήταν η εκτίμηση του στρατιώτη και / ή η υπόδειξη του κουκουλοφόρου καταδότη με την μάσκα, σε μία τοποθεσία όπου ο οποιοσδήποτε από τους Έλληνες Πολίτες μπορούσε εν αγνοία του να βρεθεί την λάθος στιγμή.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-14998348678764334592008-10-19T09:27:00.000-07:002008-10-19T09:29:16.676-07:00Κράτος και Πολιτεία (μέρος 2)Η αποσύνθεση των Κρατών και η αναρχία που τα βάλλει δημιουργείται από το γεγονός ότι δεν τηρείται η βασική δικλείδα ασφαλείας που κάθε Κράτος οφείλει να έχει και λέει ότι έχει αλλά που στην ουσία είναι ανύπαρκτη ή ατροφική : τον Λαϊκό έλεγχο.<br /><br />Ο Λαϊκός έλεγχος ορίζεται ως η πλήρης συμμετοχή και αλληλεπίδραση / διαδραστικότητα του κάθε μεμονωμένου Πολίτη στην λειτουργία του Κράτους και την εφαρμογή των βασικών κανόνων και αξιών του έτσι ώστε να επιτυγχάνεται συντήρηση και διαρκής ανανέωση του ‘ συμβολαίου του Κράτους’ το οποίο καθορίζει την σύμπραξη και οργάνωση όλων των πολιτών με κοινό σκοπό την μεγιστοποίηση της ποιότητος διαβίωσης και ανάπτυξης / εξέλιξης αυτής.<br /><br />Θεωρητικά αυτό υφίσταται και σήμερα, στο άναρχο και αποσυντιθέμενο κράτος, όμως στην ουσία αυτό δεν γίνεται διότι έχει εισαχθεί μία μεταβλητή που εξουδετερώνει πλήρως την δύναμη του Λαϊκού ελέγχου : την αντιπροσώπευση.<br /><br />Η αντιπροσώπευση είναι ένα όπλο των αναρχικών υποομάδων που νέμονται τα κράτη ανά τον κόσμο το οποίο εξουδετερώνει δύο βασικές λειτουργίες του Πολίτη και έτσι τον μετατρέπει σε χειραγωγήσιμο παράγοντα. Οι λειτουργίες που αναστέλλονται / εξουδετερώνονται είναι η εγρήγορση του Πολίτη και η αποφασιστικότητα του. Δηλαδή, με τον αντιπρόσωπο ο Πολίτης επαφίεται και σταματά να ασχολείται με αυτά τα οποία έχει επιφορτίσει τον αντιπρόσωπο και έτσι μαθαίνει να μην αντιδράει και να μην λειτουργεί ρυθμιστικά στις περιπτώσεις που οι αρχές και οι κανόνες του Κράτους το οποίο έχει δημιουργήσει καταπατούνται. Όταν λοιπόν τελικά έρθει η στιγμή να χρειαστεί να επέμβει ο χρόνος αντίδρασης και η αποτελεσματικότητα της αντίδρασης είναι σημαντικά μειωμένες ως προς την επάρκεια. Επίσης, η έννοια του αντιπροσώπου όπως παρουσιάζεται υπονοεί ότι ο Πολίτης δεν έχει την δυνατότητα να είναι τόσο αποτελεσματικός όσο ο αντιπρόσωπος και συνεπώς εξαρτάται από αυτόν για την αίσθηση της εξουσίας του. Όταν λοιπόν χρειαστεί να ελέγξει τον αντιπρόσωπο αισθάνεται ότι δεν μπορεί, διστάζει, φοβάται και είναι γενικός αναποφάσιστος αφήνοντας έτσι τον αντιπρόσωπο ο οποίος στην ουσία δεν αντιπροσωπεύει αυτόν αλλά τις αναρχικές υποομάδες να συλήσει ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα του Πολίτη.<br /><br />Εάν δεν υπάρχει αντιπροσώπευση αλλά αντιθέτως ο Πολίτης καλείται να συμμετάσχει και να ελέγξει ο ίδιος ότι οι αρχές εφαρμόζουν και προασπίζουν τον νόμο και το Σύνταγμα επιτυγχάνεται η διατήρηση του Λαού ως δυνατό, δυναμικό και αποτελεσματικό ρυθμιστή και υπερασπιστή του Κράτος που ο ίδιος δημιούργησε. Ο Λαϊκός έλεγχος χωρίς αντιπροσώπευση είναι μία ανίκητη δύναμη η οποία είναι μη εξαγοράσιμη και μόνο πολύ βραχυπρόθεσμα και δύσκολα επηρεάσιμη για τον μόνο λόγο ότι ο Λαός είναι πολυπληθής και βάση των γενικών εκλογικών ποσοστών κατά 70% ανεπηρέαστος από πολιτικούς χειρισμούς. Αυτό το βλέπουμε διότι κατ’ αρχάς τα ποσοστά τα οποία εκλέγουν κυβερνήσεις στο κράτος όπως είναι τώρα δεν ξεπερνούν το 30 – 35 % ( και αυτό με μεγάλη εισροή ψηφοφόρων από πηγές όχι αμιγώς Λαϊκές όπως μετανάστες και ομοεθνείς της διασποράς ) μετά από άκρως πολύπλοκους και κατασκευασμένους εκλογικούς νόμους και εκλογικές περιφέρειες όπου ένας ψήφος στην ουσία και μέσα από όλες αυτές τις διαδικασίες πολλαπλασιάζεται επί χίλια.<br /><br />Έχει ειπωθεί ευθαρσώς από πολιτικούς και πολιτικούς αναλυτές ότι εάν χρησιμοποιείτο η απλή αναλογική, που είναι πραγματική αντιπροσώπευση της Λαϊκής βούλησης, δεν θα υπήρχε περίπτωση να βγεί κυβέρνηση με οποιονδήποτε τρόπο εκτός της οικουμενικής που σημαίνει ότι η Λαϊκή βούληση είναι αυτή που θα επηρεάζει τις καταστάσεις και όχι η κατάσταση ομηρίας του Λαού από λίγες ομάδες / οικογένειες οι οποίες αποτελούν την πολιτική αριστοκρατία ( συμπεριλαμβανομένου και του κληρονομικού δικαιώματος ) που περιβάλλει τον βασιλέα – πρωθυπουργό.<br /><br />Άρα, με βάση τους κανόνες της δημοκρατίας ο Λαός έχει ήδη απορρίψει και συνεχίζει να απορρίπτει συστηματικά όλους αυτούς που κομπάζουν ότι έχουν λάβει Λαϊκή εντολή και που στην ουσία αποτελούν απελπιστικά μικρή μειοψηφία της τάξεως της αμελητέας ποσότητος σε σύγκριση με τη συντριπτική πλειοψηφία όλων των ενεργών Πολιτών ασχέτως θρησκεύματος και πολιτικής κατεύθυνσης.<br /><br />Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Λαϊκός έλεγχος είναι πάρα πολύ υγιής και έχει πλήρως την δυνατότητα μέσω της πραγματικής δημοκρατίας να επιβλέψει και να εφαρμόσει τους κανόνες που ο ίδιος ο Λαός είχε επιβάλει μέσω αγώνων οι οποίοι με μαθηματική ακρίβεια ανέκαθεν σαμποταρίστηκαν ή τους καπηλευθήκανε οι αναρχικές αυτές ομάδες οι οποίες ειδικεύονται στην διάβρωση και διαστροφή κάθε συστήματος κανόνων και αξιών που από την φύση του τους αφαιρεί την δυνατότητα να είναι ανεξέλεγκτοι, αχαλίνωτοι, άναρχοι και ατιμώρητοι.<br /><br />Τι σημαίνει αυτό για το Κράτος και πώς μπορούμε ως Λαός όχι να επιφέρουμε αλλαγή, καθότι δεν χρειάζεται να αλλάξει το σύστημα αξιών που οι πρόγονοι μας θεμελίωσαν, αλλά εφαρμογή των Συνταγματικών αξιών όπως αυτές περιγράφονται στο πρώτο μέρος το οποίο είναι κοινό και με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ;<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσουμε να στηριζόμαστε σε αντιπροσώπους κάθε είδους και να μην τους θεωρούμε σωσίβιο σωτηρίας αλλά να καταλάβουμε ότι ξέρουμε κολύμπι και μάλιστα πολύ καλό αφού τις πραγματικές δυσκολίες τις απωθήσαμε χωρίς αντιπροσώπους και να τους χρησιμοποιήσουμε όπως αρμόζει, δηλαδή σαν τεχνικούς συμβούλους που θα μας βοηθήσουν να κολυμπήσουμε πιο γρήγορα και πιο ξεκούραστα. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε την δυνατότητα, ικανότητα και ευφυΐα / κριτική σκέψη για να καταλάβουμε πότε ένας αντιπρόσωπος δεν μας εξυπηρετεί αλλά μας υπονομεύει / καταστρέφει και συνεπώς είμαστε καλύτερα χωρίς αυτόν με την πείρα στο κολύμπι που έχουμε από τους προγόνους μας οι οποίοι μας το δίδαξαν.<br /><br />Ο Λαός έχει ήδη καταλάβει τα παραπάνω και για αυτό έχουν αδειάσει οι τράπεζες από το ρευστό του Λαού που δεν πρόλαβαν οι τραπεζίτες να υποκλέψουν, η αγορά δεν κινείται παρά μόνο με τρόπους που επωφελούν τον Λαό και όχι τον μεσάζοντα και το κλίμα δυσαρέσκειας και θυμού προς το σύνολο των πολιτικών και των μεγάλων κεφαλαιούχων είναι τόσο βαρύ που ο Κ. Καραμανλής αναγκάστηκε να μπεί και να βγεί στο Βελίδειο για να εκφωνήσει τον παραδοσιακό λόγο του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ τρέχοντας και περιστοιχισμένος από στρατιά σωματοφυλάκων όταν υπήρχε Λαός μαζεμένος και πολιτικά φερόμενος. <br /><br />Το επόμενο βήμα που πρέπει ο Λαός να κάνει ώστε αυτή η σωστή και ευφυέστατη, υγιής τοποθέτηση να μεταφραστεί σε πράξεις υπέρ όλου του Λαού είναι να αποφασίσει ότι ο κάθε ένας είναι απείρως πιο ικανός ( ασχέτως κοινωνικοοικονομικής κατάστασης ) από όλους αυτούς τους πολιτικούς που έχει απορρίψει και που καταχρηστικά υπάρχουν στην Βουλή, την κυβέρνηση και την Κοινωνία και συνεπώς μπορεί και οφείλει να ενεργοποιήσει την ακροτελευτιαία διάταξη του Συντάγματος και να απαιτήσει όλοι αυτοί οι αναρχικοί να αποχωρήσουν δια παντός αφού αποζημιώσουν παντοιοτρόπως για την παρακοή της Λαϊκής εντολής που συστηματικά δίνει από τις αρχές του 20ου αιώνα για τα διάφορα μείζονα θέματα της Ελληνικής Κοινωνίας και συστηματικά παρακούεται.<br /><br />Αυτό συνεπάγεται άρνηση να ληφθεί υπ’ όψη και να εισακουστεί οποιαδήποτε εντολή / νόμος / νομολογία / φορολογία / εισφορά / γενική απαίτηση που επιβάλλεται στον Λαό αντισυνταγματικά και καταχρηστικά, άρνηση χρηματοδότησης του αναρχικού αυτού κράτους ( δηλαδή παύση πληρωμής εισφορών, φόρων, προστίμων, διοδίων, δασμών ). Με αυτό τον τρόπο η μπλοκαρισμένη τεράστια πολιτική δύναμη του Λαϊκού ελέγχου θα απελευθερωθεί άμεσα αφού στην ουσία θα αρνηθούμε να συναινέσουμε, να υποστηρίξουμε και να υποταχθούμε όχι στο δημοκρατικό σύστημα το οποίο είναι δικό μας δημιούργημα, αλλά σε αυτήν την τυχάρπαστη μικρομανδαρινίστικη αναρχική ομάδα ‘ πολιτικών’ η οποία παρακούει την Δημοκρατία και την Λαϊκή Εντολή να φύγουν και επιβάλλει υποδορίως την βασιλεία και τους αριστοκράτες της στο πρόσωπο τους.<br /><br />Η επίδειξη της Λαϊκής δύναμης θα είναι τεράστια : το μόνο που χρειάζεται να σκεφτούμε είναι πώς κατέρρευσε η άκρατη καταδυνάστευση / ρατσισμός ενάντια στους Μαύρους των Η.Π.Α. όταν το μόνο που σταμάτησαν να κάνουν ήταν να πληρώνουν το εισιτήριο του λεωφορείου αξίας λίγων δεκάρων γεγονός που ήταν το έναυσμα και ο μοχλός με τον οποίον ξεκίνησαν τον αγώνα τους για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα τους τα οποία και τους δόθηκαν. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν επιμονή και αποφασιστικότητα για ένα χρόνο ( Δεκέμβριος 1955 – Νοέμβριος 1956 ).<br /><br />Σαφώς μία τέτοια πράξη τόσο επαναστατική και σύννομη με το Σύνταγμα ( αφού είναι ο τρόπος που ο Λαός θα επιβάλλει την Δημοκρατία αναγκάζοντας τους σφετεριστές αυτούς αναρχικούς να αποχωρήσουν με τους όρους και τον τρόπο που θα βάλλει ο Λαός ) θα επιφέρει μεγάλη αντίδραση από τους πολιτικούς, μεγαλοεπιχειρηματίες, τραπεζίτες, εφοπλιστές / βιομηχάνους / μεγαλοεμπόρους και τους υποτελείς τους που τρέφονται από αυτούς ( δηλαδή, φαινομενικά ‘ανθρώπους του Λαού’, δημοσιογράφους, σατυρικούς παρουσιαστές, ειδικούς σχολιαστές, κλπ, που όμως ανήκουν σε κόμμα και που μάχονται με νύχια και με δόντια να κατευθύνουν την κοινή γνώμη σύμφωνα με τις εντολές των αφεντικών τους που μόλις προαναφέραμε ) κυρίως επικοινωνιακής φύσεως. Θα προσπαθήσουν να φοβερίσουν και τρομοκρατήσουν τον Λαό ότι δεν θα έχει δουλειά, συντάξεις, μισθούς, πληρωμές, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο εάν δεν συνεχίσει αν πληρώνει τους διάφορους κεφαλικούς και άλλους κατάφωρους, παράνομους και άδικους φόρους. Θα τρομοκρατήσουν με απειλή κάθε είδους βιαιότητας από ληστείες μέχρι διεθνείς δυνάμεις για να εξαναγκάσουν τον Λαό να απαρνηθεί την δύναμη του και να συνεχίσει να πληρώνει. Χαρακτηριστικό είναι ότι με το που άρχισε ο Λαός να μην εμπιστεύεται τα χρήματα του στην τράπεζα ( με πλάγια λόγια παραδέχονται ότι οι τράπεζες έχουν αδειάσει από τις καταθέσεις του Λαού που τους έδιναν ρευστότητα ) αναφέρθηκαν κρούσματα πολλών ληστειών από την τηλεόραση λέγοντας εμμέσως πλην σαφώς στον Λαό ότι εάν δεν θέλει να του κλαπούν τα λεφτά του και να κινδυνέψει και ο ίδιος να επιστρέψει τα λεφτά του στην τράπεζα.<br /><br />Αυτό που θα πρέπει να έχουμε υπ’ όψη είναι ότι οι απειλές αυτές είναι κατά το 90% κούφιες και το 10% που θέλει την προσοχή μας είναι πλήρως αντιμετωπίσιμο με κοινωνική αλληλεγγύη και απόφαση να κινηθεί ο κάθε Πολίτης χωρίς να εξαρτάται από τα μέσα που του δίνει το κρατικό σύστημα όσο το κρατικό αυτό σύστημα είναι στον έλεγχο των αναρχικών υποομάδων που περιγράψαμε στο 1ο μέρος και που αυτή την στιγμή μας ‘κυβερνούν’. Επίσης θα πρέπει αν έχουμε υπ’ όψη ότι ενώ οι πιθανότητες είναι ότι ο κάθε ένας Πολίτης θα κερδίσει πολλές χιλιάδες ευρώ κάνοντας αυτή την αντίσταση ( αφού δεν θα καταβάλλει τους φόρους και τις εισφορές και τα πρόστιμα που του επιβάλλονται αλλά θα τα έχει ο ίδιος ώστε να μπορεί να κινηθεί ) οι τωρινοί ‘κρατούντες’ που περιγράψαμε θα χάνουν κάθε ώρα χιλιάδες ή και εκατομμύρια ευρώ χάνοντας έτσι δύναμη και άρα και υποτελείς.<br /><br />Συνεπώς, θα είναι θέμα χρόνου να εκδιωχθούν αυτοί που έχουν καταλύσει την κατ’ ουσίαν Δημοκρατία και εμπαίζουν το Σύνταγμα και τους νόμους που εμείς ως Λαός ψηφίσαμε με δημοψήφισμα και επιβάλαμε με ουσιαστικές κινητοποιήσεις ώστε να μπορέσουμε να επαναφέρουμε το Κράτος από αναρχικό κράτος σε έναρχο Κράτος απαλλάσσοντας το Σύνταγμα και την νομοθεσία από διατάξεις προδοτικές, κατάλοιπα των δικτατοριών του Παπαδόπουλου, του Μεταξά και άλλων παλαιοτέρων που καμμία σχέση δεν έχουν με το πραγματικό Δημοκρατικό Σύνταγμα που ο Λαός συναίνεσε να έχει ώστε να μπορεί να έχει έλεγχο της πολιτικής, κοινωνικής και φυσικής του ζωής σύμφωνα με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.<br /><br />Στο επόμενο editorial θα εξηγήσουμε βήμα προς βήμα την λειτουργία του σωστού Δημοκρατικού Κράτους και πώς η ενασχόληση του Λαού με αυτό μπορεί να του αποφέρει μηνιαία αμοιβή της τάξεως πλέον των 3.000 ευρώ με βάση το ΑΕΠ της χώρας και απλή προσθαφαίρεση.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-28704712596478964692008-10-19T09:23:00.000-07:002008-10-19T09:27:27.914-07:00Κράτος και Πολιτεία (μέρος 1)Η οργάνωση και η σύσταση ενός κράτους δεν διαφέρει πολύ από την οργάνωση και σύσταση μίας επιχείρησης ή μίας οικογένειας. Πρίν ξεκινήσουμε την ανάλυση μας, όπου θα εξετάσουμε εάν στην πραγματικότητα έχουμε κράτος και όχι αναρχία, καθώς και τι συνιστά η ύπαρξη ενός κράτους πραγματικά ανθρωποκεντρικού, θα πρέπει να ορίσουμε και διασαφηνίσουμε τις βασικές ορολογίες τις οποίες θα χρησιμοποιήσουμε.<br /><br />Κράτος ονομάζουμε ένα σύστημα αξιών και κανόνων που είναι κοινά αποδεκτοί από ένα πολυπληθές σύνολο ανθρώπων και που απώτερο σκοπό έχει την βελτίωση και εξέλιξη της ποιότητας ζωής των ανθρώπων αυτών και συνεχές μέλημα του είναι η προάσπιση του ‘καλώς έχειν’ όλων των υποσυνόλων που έχουν συναινέσει στην σύσταση του. Ένα κράτος δεν μπορεί ποτέ να είναι άναρχο διότι η επιβίωση του και η λειτουργικότητα του εξαρτάται από τις υπηρεσιακές αρχές που έχουν θεσπισθεί και γίνει αποδεκτές για την τήρηση των αξιών και των κανόνων.<br /><br />Λειτουργία κράτους ορίζουμε την συστηματική εφαρμογή κανόνων και αξιών καθώς και την τροποποίηση ή περαιτέρω θέσπιση νέων κανόνων όταν απαιτείται από την εξέλιξη του πολιτισμού και / ή της τεχνολογίας με μόνο σκοπό την προάσπιση των θεμελιωδών αξιών του κράτους και την συνεχή βελτίωση και αντιμετώπιση των εκάστοτε προβλημάτων χωρίς να πληγεί καμμία μονάδα από τα άτομα τα οποία έχουν συναινέσει στην συμμετοχή στο κράτος αυτό, δηλαδή τους Πολίτες.<br /><br />Κανόνες κράτους ορίζουμε τους νόμους οι οποίοι εξυπηρετούν και εφαρμόζουν τις βασικές αξίες και δόγμα που οι Πολίτες έχουν κοινά αποδεχθεί κατά την δημιουργία του κράτους τουλάχιστον και που περιέχονται στην βάση των κανονισμών αυτών που την ονομάζουμε Σύνταγμα ( ή οποιοδήποτε άλλο αντίστοιχο σύστημα / καταγραφή των βασικών αξιών ανάλογα με το Πολίτευμα ).<br /><br />Αναρχία ορίζουμε την κατάλυση και / ή την μη εφαρμογή των αξιών και των κανόνων που όλο το σύνολο των Πολιτών έχει αποδεχθεί : στην αναρχία οι υπηρεσιακές αρχές δεν τηρούν τους νόμους και το Σύνταγμα, εφαρμόζουν μονομερείς ή καταχρηστικούς ή αντισυνταγματικούς κανονισμούς και προασπίζουν την άναρχη, αχαλίνωτη δράση και εξουσία ενός υποσυνόλου ( ή περισσοτέρων ) των Πολιτών του κράτους. Επίσης καταλύεται η προστασία και η υπεράσπιση του κράτους από εξωγενείς παράγοντες και σύνολα ατόμων που δεν ανήκουν σε αυτό.<br /><br />Με τους παραπάνω ορισμούς προκύπτει ότι όσο πιο πολύ επιτρέπεται η μη ελεγχόμενη δράση ενός υποσυνόλου και όσο πιο πολύ καταπατείται η βασική απαίτηση / στόχος του κάθε κράτους τόσο πιο πολύ πλησιάζουμε ή έχουμε αναρχία. Άρα ένα κράτος το οποίο έχει δικτατορία όπου αποφασίζει και διατάσσει χωρίς να είναι ελέγξιμο ένα μικρό σύνολο δικτατόρων, το κράτος αυτό είναι άναρχο. Ένα κράτος το οποίο έχει καθαρή βασιλεία όπου ο βασιλιάς έχει υπερεξουσίες και καμμία ουσιαστική ελεγκτική αρχή, το κράτος αυτό είναι άκρως επιρρεπές στην αναρχία αφού ένας βασιλιάς μπορεί πάρα πού εύκολα να κάνει ό,τι θέλει άσχετα εάν είναι ενάντια στον όρκο / χρίσμα που έχει δώσει ή λάβει.<br /><br />Στην περίπτωση της Ελλάδας ( αλλά και πολλών άλλων κρατών που δεν είναι εξ’ αρχής ολοκληρωτικά ) μπορούμε να δούμε ότι τα βασικά συστατικά ενός κράτους υπάρχουν αλλά αυτό που επικρατεί και επικρατούσε για τουλάχιστον 80 χρόνια είναι αναρχία. Αυτό μπορούμε να το υποστηρίξουμε εύκολα βλέποντας ιστορικά την καταπάτηση των νόμων και του Συντάγματος από κάθε είδους αιρετή αρχή, κυβέρνηση, νομοθετική αρχή, δικαστική αρχή καθώς και βασιλείς και στρατιωτικούς και αστυνομικούς οι οποίοι προάσπιζαν την ατιμωρησία και αχαλίνωτη υπεράνω του νόμου δράση κοινωνικών συνόλων όπως επιχειρηματιών, δυναστειών οικογενειών από την εποχή της τουρκοκρατίας / φραγκοκρατίας, κομματικών, εφοπλιστών / βιομηχάνων, τραπεζιτών καθώς και την άκρως προδοτική και υπονομευτική εξωτερική πολιτική. Αντισυνταγματικοί νόμοι ψηφίζονται και τηρούνται ενώ συνταγματικοί νόμοι και συνταγματικές αρχές καταλύονται και περιφρονούνται.<br /><br />Ιστορικά έχουμε παραθέσει παραδείγματα για του λόγου το αληθές στα άρθρα μας για τις οικογένειες πολιτικών όπως Παπανδρέου και Καραμανλή και θα παραθέσουμε και άλλες που θα άπτονται εφοπλιστικών οικογενειών και μεγάλων δυναστειών που λυμαίνονται την Ελλάδα από πρίν το 1830. Παραδείγματα υπονόμευσης της Ελλάδας στην εξωτερική πολιτική θα αναφέρουμε ονομαστικά ( και θα αναλύσουμε στο μέλλον ) την μη τήρηση συνθηκών της λήξεως του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, την Μικρασιατική εκστρατεία του 1921-22, την αγνόηση της δράσης του Γιουγκοσλάβου δικτάτορα Τίτο, τον απαράδεκτο χειρισμό των Ελληνοτουρκικών αντιπαραθέσεων ( θέμα ανταλλαγής πληθυσμών στην Κωνσταντινούπολη και Θράκη, την κατάληψη και αιματοκύλισμα της Κύπρου, η περίπτωση των Ιμίων, το θέμα της υφαλοκρηπίδας, κ. ά. ) και την μη προάσπιση των Ελληνικών συμφερόντων από την υπονόμευση και την υποδόρια επίθεση Βουλγαρικών και Αλβανικών και άλλων συμφερόντων υποκινούμενων από τις Η.Π.Α. και την Αγγλία.<br /><br />Εσωτερικά μπορούμε να αποδείξουμε την χρόνια αναρχία του Ελληνικού κράτους βλέποντας την κατάσταση η οποία επικρατεί καθημερινά γύρω μας :<br /><br />1. νόμοι και νομολογίες που κατά κόρον και αφειδώς συντάσσονται και ψηφίζονται είναι αντισυνταγματικοί, από την οικονομική / φοροεισπραχτική πολιτική η οποία είναι άνιση από κοινωνική τάξη σε κοινωνική τάξη, με τους προνομιούχους να φοροαπαλλάσσονται και τους υπόλοιπους να υπερφορολογούνται ( παράβαση του άρθρου 4 του συντάγματος ) μέχρι την πλήρη ατιμωρησία δημοσίων λειτουργών οι οποίοι αποδεδειγμένα έχουν παραβεί όχι μόνο το καθήκον τους αλλά και τις βασικές αξίες / νόμους του ποινικού κώδικα ( π.χ. άτομα όπως ο Νικόλαος Γκαργκάνας και ο Γιώργος Προβόπουλος, ο Παναγής Βουρλούμης, Π. Αθανασόπουλος, Θεόδωρος Κατσανέβας, Φοίβος Ιωαννίδης, Γεώργιος Χιώτης, Γρηγόριος Σολωμός, Νεκτάριος Μιλτιάδης, Ι. Βαρθολομαίος, Γεώργιος Μέργος, Κωνσταντίνος Κοντός, κ.ά ).<br /><br />2. επιχειρηματίες, μέλη δυναστειών, εφοπλιστές και βιομήχανοι δεν διώκονται από τον νόμο και όταν και εάν τελικά διωχθούν η όποια καταδίκη δεν εφαρμόζεται ( π.χ. οικογένεια Λαναρά, Βαρδινογιάννη, Λάτση, Νιάρχου, Κυριακού, Κόκκαλη, Βγενόπουλου κ. ά. ) με αποτέλεσμα άτομα που έχουν διαπράξει εγκλήματα του κοινού ποινικού κώδικα και έχουν καταδικαστεί ή αποδεδειγμένα διαπράξει αυτά είναι ελεύθερα και νέμονται δημόσιο, χρήμα, θέσεις και εξουσία για τις οποίες θεωρητικά είναι απαραίτητο το λευκό ποινικό μητρώο. Η προστασία αυτή, μέσω των νομοθεσιών περί προσωπικών δεδομένων επεκτείνεται και σε άτομα που διαπράττουν συκοφαντία η οποία όμως συμφέρει τα υποσύνολα αυτά ενώ καταλύονται πλήρως σε κάθε άλλη περίπτωση.<br /><br /> 3. η αστυνόμευση είναι ανύπαρκτη, αφήνοντας τους Πολίτες απροστάτευτους ενάντια σε δολοφόνους, ληστές, διαρρήκτες, βιαστές, εκβιαστές με την συνήθη δικαιολογία της έλλειψης προσωπικού το οποίο όμως χρησιμοποιείται για να προστατεύει και απομονώνει από τον Λαό τα κοινωνικά υποσύνολα που προαναφέραμε. Στην ουσία δηλαδή η αστυνομία χρησιμοποιείται ως φρουρά που προστατεύει τα υποσύνολα αυτά από τον Λαό ο οποίος αφήνεται απροστάτευτος και εξαναγκάζεται να πάρει προφυλάξεις που δεν θα ήταν απαραίτητες εάν υπήρχε σωστή κατανομή του αστυνομικού προσωπικού ( π.χ. η καταφυγή σε τράπεζες για την φύλαξη χρημάτων, ακόμα και μικρών ποσών, γεγονός που δίνει περισσότερη δύναμη στους τραπεζίτες και αποδυναμώνει τους Πολίτες οι οποίοι παύουν να είναι ανεξάρτητοι ανά πάσα στιγμή αφού χρειάζονται άδεια για να χρησιμοποιήσουν τα κεφάλαια τους τα οποία μπορούν να κατακρατηθούν από την τράπεζα ανά πάσα στιγμή ).<br /><br />4. η προστασία των Πολιτών και της δημοσίας αιδούς η οποία είναι απαραίτητη για τον μη ψυχικό τραυματισμό των νεαρών ατόμων, αν και νομοθετημένη και άκρως αυστηρή δεν εφαρμόζεται ποτέ ούτε από το κράτος / εκτελεστική εξουσία ούτε από την εκκλησιαστική. Έτσι έχουμε πληθώρα πορνογραφικών εντύπων, εκπομπών και ταινιών χωρίς προστασία των μερίδων του πληθυσμού που δεν θέλουν να εκτίθενται σε αυτά αλλά αναγκάζονται ( από διαφημίσεις έως εξώφυλλα περιοδικών ), κρούσματα πορνείας και κυκλώματα / εμφανείς επιχειρήσεις εκμετάλλευσης πορνείας που είναι παράνομο καθώς και έκθεση σε ανεξέλεγκτη βία σε όλα τα επίπεδα σε βαθμό πολύ παραπάνω από το ψυχολογικά υγιές.<br /><br />5. ο Πολίτης, αν και σύμφωνα με το Σύνταγμα οφείλει να είναι και είναι ανεξάρτητος και ικανός ο ίδιος προσωπικά να φέρει εις πέρας πολλές λειτουργίες γύρω από το κράτος, την δικαιοσύνη και την πολιτική γαλουχείται και τρομοκρατείται στο ότι είναι απαραίτητο / υποχρεωτικό να χρησιμοποιήσει κάθε είδους αντιπρόσωπο / μεσάζοντα για να έχει ελπίδες να εισακουσθεί ή να είναι αποτελεσματικός. Αυτό συμπεριλαμβάνει αντιπροσώπους όπως δικηγόρους, λογιστές, διακινητές, μεγαλέμποροι, τραπεζικοί σύμβουλοι, βουλευτές / συνδικαλιστές / πολιτικοί όλων των επιπέδων. Όλοι αυτοί οι μεσάζοντες δημιουργούν φατρίες οι οποίες τρομοκρατούν και υποβιβάζουν τον Πολίτη μέχρι και σε εξόφθαλμο βαθμό απαιτώντας από αυτόν πλήρη υποταγή, αβουλία και εξάρτηση από αυτούς ακόμα και εάν αποδεδειγμένα δρούν δόλια, λανθασμένα ή ανόητα. Ενδεικτικό της κατάστασης αυτής είναι ότι όλοι αυτοί οι μεσάζοντες δεν φέρουν ευθύνη για την πολιτική / τρόπο ζωής που επιβάλλουν στον Πολίτη ( δηλαδή, ο νόμος δεν τους διώκει για λάθος εκτιμήσεις και / ή δόλιες ή υπονομευτικές πράξεις ) ενώ ο Πολίτης φέρει την πλήρη ευθύνη των πράξεων αυτών των ατόμων από τον πρωθυπουργό μέχρι τον προσωπικό του λογιστή και δικηγόρο.<br /><br /><br />Βλέπουμε λοιπόν ότι ενώ το Σύνταγμα ( βλέπε όλο το πρώτο τμήμα του Συντάγματος της Ελλάδας ) του Κράτους της Ελλάδας προϋποθέτει και απαιτεί την ισότητα όλων των Πολιτών την ίση μεταχείριση αυτών μπροστά στον νόμο και την κοινωνία, την προάσπιση της οικονομικής ευμάρειας του κάθε Πολίτη ( κάτι το οποίο ισχύει για κάθε Κράτος επί της γής που έχει υπογράψει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ) στην πράξη αυτό το οποίο γίνεται είναι ότι η ζωή, η περιουσία και το καλώς έχειν του Πολίτη δεν έχει καμμία αξία και είναι πρός εκμετάλλευση και κατάχρηση από τρίτους ενώ συγκεκριμένα υποσύνολα / ομάδες εντός και εκτός της Ελλάδος θεωρούνται πολύτιμα και αναντικατάστατα και ιδιοκτήτες όλων των Πολιτών.<br /><br />Αυτό δείχνει ότι τα Κράτος της Ελλάδας ( αλλά και κάθε Κράτος το οποίο έχει υπογράψει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και έχει την παραπάνω κατάσταση πολιτικά και κοινωνικά ) είναι άναρχο και συνεπώς μη εξελίξιμο. Κάτι το οποίο είναι άναρχο και μη εξελίξιμο τελεί σε αποσύνθεση και άρα διαγράφει φθίνουσα πορεία μέχρι τον πλήρη αφανισμό, τουλάχιστον με την μορφή την οποία οι Πολίτες είχαν συμφωνήσει να έχει. Στην εποχή μας η αποσύνθεση αυτή οδηγεί στην κατάλυση των Κρατών και συνεπώς της προστασίας των Πολιτών, με την ομαδοποίηση τους σε ένα τεράστιο σύνολο το οποίο θα νέμονται και θα λυμαίνονται ακόμα πιο άναρχα οι υποομάδες που και τώρα το κάνουν.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-47852122709168004402008-09-06T06:16:00.000-07:002008-09-06T07:14:53.204-07:00Η ‘ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ’ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΕΙΚΟΣΑΕΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ [συνέχεια]<strong>ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΙΜΟΛΥΝΣΗΣ</strong><br /><br /><u><strong>Β. περίπτωση επιμολύνσεως της Ελληνικής Κοινωνίας μέσω της οικογένειας Καραμανλή :<br /></strong></u><br />Ένα άλλο παράσιτο που συνέτεινε και προώθησε την επιμόλυνση της Ελληνικής Κοινωνίας από το 1935 και μετά είναι ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής ο οποίος, όντας γιός δασκάλου σε ένα χωριό στην Βόρεια Ελλάδα, αναδείχθηκε σε μεγάλο παράγοντα της πολιτικής σκηνής και πάλι ακολουθώντας τις τακτικές των παθογενών παρασίτων της Κοινωνικής Ασθένειας.<br /><br />Συγκεκριμένα : εισήλθε δολίως και κατέλαβε την πρωθυπουργική θέση χωρίς εκλογές μέσω έκνομης βασιλικής παραγγελίας και όχι μέσω λαϊκής παραγγελίας όπως όφειλε σύμφωνα με το σύνταγμα και έκτοτε επέβαλλε την δικτατορική του εξουσία νοθεύοντας και διαστρέφοντας την εντολή και επιλογή του Λαού αλλάζοντας αυθαιρέτως τον εκλογικό νόμο ( βλ. «τριφασικό εκλογικό σύστημα», εκλογές 1956 ) όπου πολλαπλασίασε το βάρος του εκλογικού αποτελέσματος στις περιφέρειες όπου ήταν σίγουρο ότι το ιδρυθέν από αυτόν κόμμα Ε.Ρ.Ε. θα ήταν πρώτο ενώ επέβαλε απλή αναλογική και άρα πολύ λιγότερο βάρος στις υπόλοιπες περιφέρειες όπου ήταν σίγουρο ότι πρώτο θα ήταν άλλο κόμμα. Με αυτό τον τρόπο, κρυβόμενος πίσω από δημοκρατικές διαδικασίες όπως οι εκλογές, διέστρεψε την λαϊκή εντολή η οποία δεν τον ήθελε ως αρχηγό ( το κόμμα του είχε έρθει 2ο σε απόλυτους αριθμούς ψήφων ), και ισχυρίσθηκε θρασύτατα ότι ο λαός ήταν αυτός που τον έβγαλε ενώ ο λαός δεν τον ήθελε.<br /><br />Στο 2ο στάδιο της επιμόλυνσης από τη δική του παρασιτική δράση, απροκάλυπτα και χωρίς την υποκρισία του 1ου σταδίου επέβαλε τον εαυτό του πραξικοπηματικά ( διότι με κανέναν άλλο τρόπο δεν θα μπορούσε να βγεί εκλογικά και δημοκρατικά ) με τις εκλογές «βίας και νοθείας» του 1958 και 1961 κατά την διάρκεια των οποίων λεγόταν ανοιχτά από τους Έλληνες Πολίτες ότι « ψήφισαν ακόμα και τα δέντρα και οι πεθαμένοι» και επιπλέον το παράσιτο αυτό συνόδεψε τους Έλληνες Πολίτες στην κάλπη με στρατό.<br /><br />Σε συνεργασία με το αντίπαλο παράσιτο που αναλύσαμε εχθές Γεώργιο Παπανδρέου ( πρεσβύτερο ) ο Κ. Καραμανλής άνοιξε την πύλη για την κατάληψη και αιματοκύλισμα της Κύπρου από την Τουρκία ( που ακολούθησε το 1974 ) με την συμφωνία Ζυρίχης – Λονδίνου το 1959.<br /><br />Καθ’ όλη τη διάρκεια της παρασιτικής του δράσης, ακριβώς όπως τα παράσιτα της συνομοταξίας του που ευθύνονται για την Κοινωνική Ασθένεια, έσπερνε τον φόβο και την τρομοκρατία στους Έλληνες Πολίτες διασπώντας τους, ισχυριζόμενος ότι καταστροφικές επιρροές για τις οποίες ο ίδιος ευθυνόταν ήταν άλλες υγιείς κοινωνικές ομάδες οι οποίες επιζητούσαν την επικράτηση της Ειρήνης, της Ελευθερίας και της Ισότητας σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας. Με την υποστήριξη του Παλατιού εξαπέλυσε ομάδες στρατού, αστυνομίας και χωροφυλακής με λευκή επιταγή να εξορίζουν, αιχμαλωτίζουν, βασανίζουν, βιάσουν, εξευτελίζουν, εκτελούν / δολοφονούν όποιον Έλληνα Πολίτη ήθελαν και που έφερνε αντίρρηση στην εξουσία του παρασίτου αυτού και των υπολοίπων που υπηρετούσε.<br />Υπό την αιγίδα και προστασία του ίδιου και της τύπου αντιπολίτευσης του Παπανδρέου δολοφονήθηκε απροκάλυπτα και θρασύτατα με χαρακτήρα δημόσιας εκτέλεσης ο Γρηγόρης Λαμπράκης, ειρηνιστής με τεράστια απήχηση στον λαό και πιθανότατα αυτός ο οποίος θα κέρδιζε τις επερχόμενες εκλογές με συντριπτική πλειοψηφία από τον πραγματικό Λαό αφήνοντας τα κόμματα των δύο παρασίτων στο περιθώριο. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα από τα σχέδια του Λαμπράκη ήταν αφοπλισμός και παύση του παρακράτους που λυμαινόταν την Ελλάδα και το οποίο παρακράτος ήταν η μόνη δύναμη στην οποία μπορούσαν να ελπίζουν για υπερίσχυση και ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου.<br /><br />Μετά την δολοφονία του Λαμπράκη που ήταν ο πραγματικός επίλεκτος του Λαού, περνάμε στο 3ο στάδιο της επιμόλυνσης όπου τα παράσιτα προσπαθούν να εκμεταλλευθούν την εξουθένωση και το πένθος του Λαού ταυτόχρονα καπηλευόμενοι τις ιδέες και τα οράματα του θύματος τους.<br /><br />Για να αποφύγει το πολιτικό κόστος και το μένος του λαού για την δολοφονία που υποστήριξε και που αποδεδειγμένα οργανώθηκε και καλύφθηκε και εξακολουθεί να καλύπτεται από κυβερνητικά στελέχη, προσποιήθηκε ότι είχε αντιπαράθεση με το παλάτι και ιδιαίτερα με την βασίλισσα Φρειδερίκη ( με την εύνοια και την υποστήριξη της οποίας επεβλήθη στην πολιτική σκηνή και που μέχρι εκείνη την στιγμή προάσπιζε ) και αυτοεξορίστηκε χωρίς κανείς να του το επιβάλει για 4 μήνες στο εξωτερικό ( δηλαδή, χρονικό διάστημα που ισούται με διακοπές ) αφήνοντας το παρακράτος στο οποίο στηριζόταν να αντιμετωπίσει και να πατάξει τους Έλληνες Πολίτες που ήταν ανάστατοι και έξαλλοι, λόγω της απεχθούς δολοφονίας του Λαμπράκη. Έτσι προσπάθησε να προσποιηθεί το θύμα ( τον κατατρεγμένο αντιστασιακό ενάντια στο Παλάτι ), δηλαδή συνηθισμένη πολιτική ελιγμού και διαστρέβλωσης που χρησιμοποιούν τα παράσιτα που προκαλούν την Κοινωνική Ασθένεια. Χρησιμοποιείται αυτός ο ελιγμός για τα Ελληνικά δρώμενα επειδή οι Έλληνες ανέκαθεν και σχεδόν αντανακλαστικά συντάσσονται και υποστηρίζουν όποιον είναι ενάντια στην βασιλεία και τα ολοκληρωτικά καθεστώτα.<br /><br />Αποπειράθηκε να καρπωθεί τον ελιγμό αυτό 4 μήνες μετά την ‘αυτοεξορία’ του τον Νοέμβριο του 1963 στις εκλογές αλλά υποτίμησε, όπως συμβαίνει σε όλους τις συνομοταξίας του, την αντίληψη του Ελληνικού Λαού και την ικανότητα του να διακρίνει τους προδότες και να μην τους ξεχνάει εύκολα ( παρά μόνο όταν νέες γενεές δεν διδάσκονται την Ιστορία τους ) και συνεπώς έχασε τις εκλογές παταγωδώς.<br /><br />Κατόπιν επέστρεψε οικειοθελώς και πάλι στο εξωτερικό και το ονόμασε και πάλι ‘ αυτοεξορία’ ( δηλαδή, πέρασε 11 χρόνια στο Παρίσι σε επαύλεις και ανάκτορα παρέα με τους Γάλλους αρχηγούς του Κράτους και το γενικό διεθνές jet set ) για να επιστρέψει εξ απήνης μετά την πτώση της χούντας και κατόπιν προσκλήσεως του από την απερχόμενη χούντα η οποία τον θεώρησε ως την «καλύτερη διαθέσιμη λύση» για την συνέχιση του έργου της σε έναν λαό που δεν την ανεχόταν.<br /><br />Για να παραμείνει στην εξουσία, αφού προστάτεψε τα μέλη της χούντας από την οργή του Λαού ο οποίος ήθελε και επέβαλε την εσχάτη των ποινών την οποία και ο Καραμανλής ανέτρεψε άμεσα αυτοβούλως χωρίς καν αίτηση χάριτος ή επιείκειας από τους καταδικασμένους χουντικούς , συνέχισε την λογοκρισία και την χρήση της αστυνομίας για εκφοβισμό, δείχνοντας για ακόμη μία φορά την φασιστική του πολιτική. Για να παραμείνει στην εξουσία κατά την διάρκεια του 1977 όπου διενεργήθηκαν εκλογές εξεβίασε τον Ελληνικό Λαό, 3 χρόνια μετά την χούντα, λέγοντας τους απροκάλυπτα ( αφού βρισκόμαστε στο 3ο στάδιο της επιμόλυνσης όπου το παράσιτο δεν προσπαθεί πλέον να υποκριθεί αλλά να εκμαιεύσει υποταγή μέσω βίας και εκφοβισμού ) ότι στην Ελλάδα θα υπήρχαν « ή εγώ ή τα τάνκς». Δηλαδή είπε στους Έλληνες ότι ή θα είχαν την ψευδαίσθηση της δημοκρατίας με έναν δικτατορίσκο στην θέση του πρωθυπουργού ή θα είχαν πραγματικό στρατιωτικό νόμο και δικτατορία χωρίς προπέτασμα. Επειδή στο 3ο στάδιο υπάρχει τεράστια εξάντληση και εξουθένωση του Λαού και επειδή οι εκλογές πάντα δίνουν ελπίδα ανατροπής ενός καθεστώτος, οι Έλληνες Πολίτες διάλεξαν να μην έρθουν για άλλη μία φορά τα ανεξέλεγκτα τάνκς μέσα στην Αθήνα. Δυστυχώς αυτό το οποίο δεν ήταν ορατό στους Έλληνες Πολίτες ( και πώς θα μπορούσε όταν η επιμόλυνση ήταν τόσο εκτεταμένη με τον παρασιτικό παράγοντα να έχει παρεισφρήσει σε όλες τις κοινωνικές τάξεις ) ήταν ότι η αντιπολίτευση και όλες οι άλλες εναλλακτικές επιλογές σε μία εκλογική αναμέτρηση μετά το 1974 ήταν εξ ίσου παρασιτικές και δικτατορικές και συνεργαζόμενες με αυτή του Κ. Καραμανλή.<br /><br />Όταν με όλες τις φασιστικές και τρομοκρατικές του τακτικές κατέστη εμφανές ότι παρ’ όλα αυτά ο Λαός θα τον αποτίναζε και θα τον περιθωριοποιούσε δια παντός, άλλαξε το σύνταγμα ώστε να μπορεί να αυτό-εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας με υπερεξουσίες όχι από τον λαό αλλά από την Βουλή που ήλεγχε αυτός και αυτοί που αυτός υπηρετούσε. Με τον τρόπο αυτό όπως και άρχισε την πολιτική του καριέρα το παράσιτο αυτό την ολοκλήρωσε με το να παρακάμψει και να εναντιωθεί στην λαϊκή βούληση κρατώντας φασιστικά και δικτατορικά εξουσίες στα χέρια του που κανείς δεν του είχε δώσει.<br /><br />Όσον αφορά την διαχείριση του της ελληνικής οικονομίας και την ανάπτυξη του κράτους για μια ακόμη φορά εφήρμοσε παρασιτική πολιτική και προπαγάνδα και διαστρέβλωσε το γεγονός ότι άνοιξε την ψαλίδα ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις (καθώς διέλυσε πολλά παραγωγικά μέρη του Λαού μέσω της εκτεταμένης δίωξης και εξορίας Πολιτών ταυτόχρονα με την τεράστια οικονομική μετανάστευση των Πολιτών σε άλλες χώρες για να αποφύγουν την στυγνή ανεργία, πείνα και φτώχεια) : πηγές αναφέρουν πολύ ισχυρή άνοδο της οικονομίας επικαλούμενοι αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ και την μείωση της ανεργίας. Όμως δεν αναφέρεται ότι το ΑΕΠ δεν ήταν ισομερώς επιμερισμένο κατά κεφαλήν στην πράξη αλλά στην πραγματικότητα συγκεντρωμένο στα χέρια λίγων ενώ οι πολλοί ήταν κάτω από το όριο της φτώχειας. Επίσης οι χιλιάδες που εξορίστηκαν για πολιτικά φρονήματα και συνεπώς δεν είχαν εισόδημα για τους εαυτούς τους και τις οικογένειες τους δεν αναφέρονται ως άνεργοι ούτε λαβαίνονται υπ’ όψη οι αντίστοιχες εκατοντάδες χιλιάδες που μετανάστευσαν για να αποφύγουν την ανεργία που τους μάστιζε και άρα δεν καταμετρήθηκαν από τις διάφορες ανακοινωμένες έρευνες.<br /><br />Επίσης το παράσιτο αυτό συνέβαλε στην υπερχρέωση της Ελλάδος εντάσσοντας την αυθαίρετα στην ΕΟΚ, κάνοντας την υπόλογη στις προϋποθέσεις και υποδείξεις της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή υποδουλώνοντας την Ελλάδα στο διεθνές μεγάλο κεφάλαιο αναγκάζοντας την να χάσει την οικονομική της ανεξαρτησία και ανάπτυξη και κάνοντας την να γίνει σιωπηρά οικονομική επαρχία αντί για ανεξάρτητο Κράτος με ανεξάρτητη οικονομία. Για τον λόγο αυτό βραβεύτηκε το 1978 με το βραβείο Καρλομάγνου και καταξίωσε την δυναστεία του ως άξιους υπηρέτες του απανταχού μεγάλου κεφαλαίου.<br /><br />Ένας από τους συνονόματους ανιψιούς του , ο οποίος ανατράφηκε ειδικά για να αναλάβει την αντίστοιχη δράση που σημείωσε ο θείος του, νέμεται παρασιτικά την θέση του πρωθυπουργού της Ελλάδος αφού επεβλήθη στον Λαό μέσω οικονομικού εκβιασμού και αφού τα 6 χτυπήματα στην σπονδυλική στήλη της Κοινωνίας της Ελλάδος την είχαν επιτυχώς σπάσει και ο Λαός ήταν απελπισμένος, κουρασμένος και θυμωμένος άδικα με τον σοσιαλισμό που είχε καπηλευθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου και είχε κατάφωρα παραβιάσει το πραξικοπηματικά επιβαλλόμενο παράσιτο Κ. Σημίτης μετά την πολύμηνη ασθένεια του Α. Παπανδρέου.<br /><br />Ο Κ. Α. Καραμανλής, ακριβώς όπως και ο θείος του υποσχέθηκε και υπόσχεται οικονομική ανάκαμψη από την παραπαίουσα κατάσταση στην οποία τα προηγούμενα παράσιτα την είχαν καταντήσει και αντί για αυτό, ακριβώς όπως και ο θείος του, ανακατένειμε τον πλούτο δίνοντας όσο περισσότερα μπορούσε στις λίγες οικογένειες που υπηρετεί ( με την συνεχή, σχεδόν κατατονική κατασκευή έργων, επιχορηγήσεων, επιδοτήσεων και θεαμάτων μέσω των οποίων οι μεγάλοι κεφαλαιούχοι μπορούν να αποστραγγίσουν οικονομικά το Κράτος και τους Έλληνες Πολίτες ), παραδίδοντας στα χέρια των ίδιων αυτών συγκεκριμένων οικογενειών κλειδιά ελέγχου του Κράτους ( όπως ιδιωτικοποιήσεις / μετοχοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων ηλεκτροδότησης, τηλεπικοινωνιών, ύδρευσης, μεταφορών, ασφαλιστικών ταμείων, δημοσίου πλούτου / εδαφών, και άλλες κατάφωρες αντισυνταγματικές και άκρως προδοτικές προς τον όρκο του και τους Έλληνες Πολίτες πράξεις ).<br /><br />Για την εξυπηρέτηση αλλοτρίων συμφερόντων έκαψε τις γεωργικές / δασικές περιοχές της Ελλάδος ( σαμποτάροντας τις απόπειρες κατάσβεσης και επιμελώς αγνοώντας τις διαδικασίες αποκατάστασης έτσι ώστε να αποκαταστήσει τις ζημίες και την οικονομική / πρωτογενή παραγωγική δύναμη του Κράτους ). Επίσης, υποβοηθάει το πρώτο στάδιο επιμόλυνσης άλλων παρασίτων από τον επιχειρηματικό / εφοπλιστικό / βιομηχανικό / εμπορικό τομέα οι οποίοι παρουσιάζονται ως ευεργέτες στις κατεστραμμένες περιοχές χρησιμοποιώντας χρήματα του Κράτους ώστε να φανούν ότι κάνουν αυτοί τις επιδιορθώσεις και αρωγές που κανονικά το Κράτος θα έπρεπε να εκτελεί. Όπως και ο θείος του και η κυβέρνηση του μετά την δολοφονία του Λαμπράκη έτσι και αυτός και η δική του κυβέρνηση εξαφανίστηκε από το προσκήνιο μετά τις μεγάλες πυρκαγιές για να αποφύγει την λαϊκή μήνη.<br /><br />Όπως και ο θείος του, νόθευσε τις εκλογές εισάγοντας στους εκλογικούς καταλόγους για πρώτη φορά άτομα τα οποία δεν έχουν επαφή και δεν γνωρίζουν ή έχουν βιώσει την Ελληνική καθημερινότητα της κυβερνήσεως του για να καμουφλάρει την αποχή από τις εκλογές και το δυσμενές για αυτόν εκλογικό αποτέλεσμα ( τέτοια άτομα είναι οι 2.000.000 ελληνοποιημένοι μετανάστες και Έλληνες ή Ελληνικής καταγωγής άτομα που ψηφίζουν δι’ αλληλογραφίας από το εξωτερικό και δεν μπορούν να γνωρίζουν ούτε την Ελληνική πραγματικότητα ούτε και μπορούν ουσιαστικά και αποτελεσματικά να ελέγξουν το αποτέλεσμα της καταμέτρησης ).<br /><br />Όπως και ο θείος του προετοιμάζει την καπήλευση της επιτακτικής βούλησης των Πολιτών να απαιτήσουν αποκατάσταση του πολιτεύματος της Συνταγματικής Δημοκρατίας μεσω της επικοινωνιακής προώθησης που κάνει διαφόρων μεγαλοκεφαλαιούχων και των φερόμενων ως φιλανθρώπων συζύγων τους ώστε να φανούν ως ευεργέτες του Λαού ενάντια στο Κράτος ενώ στην πραγματικότητα υποστηρίζονται και υποστηρίζουν το Κράτος αυτό της βίας και νοθείας που τους τρέφει.<br /><br />Ο άνθρωπος αυτός θα παρουσιαστεί σήμερα στην ΔΕΘ και ενώ ο κόσμος και ο Λαός τον οποίο έχει ορκιστεί να υπηρετεί θα διαμαρτύρεται και θα απαιτεί την επιστροφή των κλοπιμαίων της κυβέρνησης του Κ. Α. Καραμανλή πίσω στον Λαό σε επίπεδο Εθνικό, Κοινωνικό και προσωπικό, αυτός απροκάλυπτα εφ’ όσον η επιμόλυνση που έχει προκαλέσει ως παράσιτο είναι στο στάδιο 3, θα σταθεί όρθιος μπροστά στους εργοδότες του εντός της ΔΕΘ ( δηλαδή τους μεγάλους κεφαλαιούχους και μετόχους ) για να απολογηθεί και να τους υποσχεθεί παραπάνω έργα ( δηλαδή δικαιολογίες για κατάχρηση δημοσίου χρήματος ), περισσότερη αποστράγγιση του λαού ο οποίος διαμαρτύρεται απ’ έξω και να αποδείξει επίσημα τη δράση του αυτή με την ίδρυση του Ταμείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης / Φτώχειας για αυτούς από τους οποίους αφαίρεσε εγκληματικά και προδοτικά την δυνατότητα να είναι μεσαία τάξη όπως και ήταν πρίν την ανάληψη του « σεμνού και ταπεινού» του έργου.<br /><br />Στο επόμενο άρθρο θα ολοκληρώσουμε την περιήγηση μας στα παραδείγματα αντιπροσωπευτικών παρασίτων στην Ελλάδα ώστε να μπορέσουμε να δούμε τον διεθνή χώρο.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-47136375093476531822008-09-05T06:22:00.000-07:002008-09-05T06:30:02.816-07:00Η ‘ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ’ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΕΙΚΟΣΑΕΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ(δεύτερο μέρος του 'Η Σπασμένη Σπονδυλική Στήλη του Κράτους')<br /><br />Στην φύση υπάρχουν παντός είδους οργανισμοί οι οποίοι μας διδάσκουν τις πιθανές σχέσεις / αλληλοεπιδράσεις που μπορούν να υπάρξουν ανάμεσα σε έμβια όντα που τους δίδεται η δυνατότητα κάποιου είδους επικοινωνίας. Όλοι οι οργανισμοί οι οποίοι δεν εμπίπτουν στην κατηγορία της μάστιγας ( δηλαδή άκρως βλαπτικοί, καταστροφικοί οργανισμοί που συμπεριφέρονται ως καμικάζι και / ή καννιβαλιστικά ) ανεξαιρέτως ή παράγουν έργο ή δεν εμποδίζουν την παραγωγή έργου των υπολοίπων.<br /><br />Έτσι λοιπόν υπάρχει παρασιτική ζωή η οποία όμως δεν είναι καταστροφική ή βλαπτική για το περιβάλλον του παρασίτου διότι το παράσιτο έχει όρια τα οποία δεν παραβαίνει επ’ ουδενί και γνωρίζει ότι η επιβίωση του εξαρτάται από το καλώς έχειν και την ευημερία του οργανισμού στον οποίο προσκολλάται. Τα πιο επιτυχημένα παράσιτα της φύσης καταφέρνουν να μην γίνονται ποτέ αντιληπτά ούτε και βλαπτικά διότι τρέφονται αποκλειστικά και μόνο από το πλεόνασμα κάθε οργανισμού.<br /><br />Όπως και στην φύση έτσι και στην κοινωνική ζωή η οποία ακολουθεί τους ίδιους κανόνες, η κοινωνία μπορεί να είναι λειτουργική και σε γενικές γραμμές υγιής εάν το παρασιτικό στοιχείο περιορίζεται στο να τρέφεται από το πλεόνασμα της παραγωγής αυτών που παράγουν το έργο. Όταν λέμε πλεόνασμα στην κοινωνία εννοούμε ο,τιδήποτε δεν χρησιμοποιείται ούτε ζητείται ( λόγω αναγκών ) από αυτούς που παράγουν έργο. Δηλαδή, το παράσιτο που μπορεί να αντέξει μία κοινωνία είναι αυτό που παίρνει ό,τι του δώσουν εάν του δώσουν και δεν απαιτεί τίποτε παραπάνω. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση ακριβώς όπως και στην φύση ο παρασιτικός παράγων είναι μάστιγα και εάν δεν εξουδετερωθεί μέχρι τελευταίας ρανίδος ο οργανισμός θα πεθάνει ή θα μαραζώσει γεγονός που θα τον κάνει έρμαιο σε άλλους οργανισμούς.<br /><br />Με βάση τις αρχές που θέσαμε για μία υγιή κοινωνία στο προηγούμενο μέρος οι οποίες εξαφανίζονται από τα έξη χτυπήματα μπορούμε τώρα να παρουσιάσουμε εμπεριστατωμένα την νόσο που πλήττει τις κοινωνίες, τα συμπτώματα της και το παράσιτο που δημιουργεί την ασθένεια. Γνωρίζοντας αυτά είμαστε εξοπλισμένοι να ξεκινήσουμε να καταπολεμούμε την ασθένεια και το παράσιτο για να γιατρέψουμε την νοσούσα, μολυσμένη κοινωνία :<br /><br />Συγκεκριμένα, ας φτιάξουμε το φύλλο χαρακτηριστικών της Κοινωνικής Ασθένειας :<br /><br /><strong>Α. ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ</strong><br />Βασικό χαρακτηριστικό της Ασθένειας αποτελεί η καλπάζουσα παύση της λειτουργίας των θεσμών, του συντάγματος, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της κοινής λογικής ( δυνατότητα εφαρμογής σχέσεων Δράσης – Αντίδρασης ) τα οποία εκφράζονται συνήθως στο <strong>1ο στάδιο</strong> της ασθένειας με ιδεολογικές οχλήσεις και συναισθηματικούς εκβιασμούς προς τους Πολίτες της Κοινωνίας για απεμπόληση των παραπάνω, με βασικό επιχείρημα τεράστια προώθηση άλλων επιμολυσμένων και νοσούντων κοινωνιών ως υγιείς. <strong>Στο 2ο στάδιο</strong> οι οχλήσεις αυτές γίνονται πράξη με την ενεργή αφαίρεση των Θεσμών και Δικαιωμάτων της Κοινωνίας λόγω εξουθένωσης / εκφυλισμού της αντιλήψεως των Πολιτών από ενορχηστρωμένη και συστηματικοποιημένη καθολική προπαγάνδα.<strong> Στο 3ο και τελικό στάδιο</strong> της Ασθένειας σημειώνονται αλλεπάλληλα καταστροφικότατα κύματα επιβαλλομένης και όχι φυσικής πτώχευσης μεγάλων ομάδων / τάξεων Πολιτών καθώς και παράλυση του Κράτους σε όλους τους τομείς. Από την στιγμή που λαμβάνει χώρα η επίσημη κατάλυση του Συντάγματος και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η κοινωνία νεκρώνεται και επέρχεται κατοχή / ολοκληρωτισμός / υποδούλωση.<br /><br /><strong>Β. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΓΕΝΟΥΣ ΠΑΡΑΣΙΤΟΥ<br /></strong>Αυτή η παρασιτική επιμόλυνση λαβαίνει χώρα από την στιγμή που επιτραπεί δράση στο παθογενές Κοινωνικό παράσιτο του<strong> απάτριδα οικονομικού και εξουσιαστικού υπεξαιρετή</strong>.<br /><br />Παράμετροι του παρασίτου αυτού που το καθιστούν ιδιαιτέρως επικίνδυνο είναι η ικανότητα του να κρύβεται πίσω από θετικές πράξεις και γεγονότα που έχουν πραγματοποιηθεί από μονάδες του υγιούς κυρίου Κοινωνικού οργανισμού έτσι ώστε να ταυτίζεται με αυτές και άρα να μπορεί αν ξεγελάει τον οργανισμό ότι είναι παραγωγικό και σημαντικό μέλος του μέχρις ότου μπορέσει να εξαπλώσει την επιμόλυνση. Από τη στιγμή που η επιμόλυνση έχει εκφυλίσει και καταλάβει ένα ικανό μέρος του υγιούς οργανισμού το παράσιτο προβάλλεται μόνο του ως ο κύριος οργανισμός ο οποίος φέρεται ως υγιής και προπαγανδίζει ότι τα αποτελέσματα της παρασιτικής του ζωής και δράσης είναι προϊόν του πραγματικού υγιούς οργανισμού ( ο οποίος σε αυτό το στάδιο ήδη έχει ξεκινήσει και νοσεί λόγω της επιμολύνσεως ). Όσο πιο πολύ σε αυτό το στάδιο συναντάει αντιρρήσεις ή προσπάθειες του οργανισμού να το αποτινάξει τόσο περισσότερο το παράσιτο αυτό αποθρασύνεται και κατηγορεί αυτούς που αποτελούν την κράση και προστασία του οργανισμού ότι είναι ο παρασιτικός οργανισμός, επιφέροντας έτσι λειτουργίες αυτό-άνοσου νοσήματος ( δηλαδή ο οργανισμός πολεμάει τον εαυτό του αντί να πολεμήσει το παράσιτο που τον έχει προσβάλλει ). Στο τελικό στάδιο το παράσιτο επιβάλλει τον παρασιτικό του χαρακτήρα απροκάλυπτα επικαλούμενο παράλογες και θρασύτατες δικαιολογίες για την εδραίωση του ‘δικαιώματος’ να απομυζεί τον οργανισμό έως θανάτου.<br /><br /><strong>Γ. ΘΕΡΑΠΕΙΑ</strong><br /><br />Το παράσιτο αυτό είναι ιδιαιτέρως ευάλωτο στην διαφάνεια. Διαφάνεια ορίζουμε την συστηματική καθημερινή δημοσίευση λογαριασμών / κινήσεων / επώνυμων υπογραφών / επώνυμων δαπανών και άλλων αποφάσεων με άμεσες διοικητικές / πειθαρχικές, ποινικές και αστικές συνέπειες <strong>ενώπιον Λαού ο οποίος είναι συνειδητοποιημένος και χωρίς ανοχή σε λάθη</strong>. Στην παραμικρή υποψία έναρξης θεραπείας το παράσιτο υποχωρεί και αποπειράται να κρυφτεί και να παραμείνει σε λανθάνουσα κατάσταση μέχρι την διακοπή της θεραπείας οπότε και προσπαθεί αν ξανα-επιμολύνει τον οργανισμό. Πλήρης θεραπεία περιλαμβάνει την άμεση διορθωτική κίνηση των πληγών που προκάλεσε το παράσιτο πρίν εντοπιστεί με στόχο την πλήρη ευθυγράμμιση με το Σύνταγμα και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα καθώς και την μόνιμη απομάκρυνση του παρασιτικού φορέα ( δηλαδή το παράσιτο που δίνει τις εντολές και όλα τα μέλη τα οποία βοήθησαν στην εξάπλωση της επιμόλυνσης αντί να την σταματήσουν ).<br /><br />Ημίμετρα στην θεραπεία δεν σταματούν την ασθένεια και η επιμόλυνση συνεχίζεται με αυξητική πρόοδο.<br /><br /><strong><u>ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΙΜΟΛΥΝΣΗΣ<br /></u></strong><br /><u>Α. περίπτωση επιμολύνσεως της Ελληνικής Κοινωνίας μέσω του γένους Παπανδρέου :<br /></u>Η αρχή της επιμόλυνσης σημειώθηκε με την προπαρασκευή του πεδίου από τον Γεώργιο Παπανδρέου πρεσβύτερο ο οποίος εξανάγκασε και εκβίασε τα υγιή στοιχεία του οργανισμού να υποταχθούν και αν απεμπολήσουν βασικά δικαιώματα, ενώ κρυβόταν πίσω από τα επιτεύγματα των υγιών στοιχείων ( των Ελλήνων Πολιτών και της προάσπισης που έκαναν για την διατήρηση της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας / Λαοκρατίας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ) αυτοπροβαλλόμενος ως ελευθερωτής σε μία ήδη απελευθερωμένη μόνη της χώρα στην οποία εγκαθιδρύθηκε μαζί με τον βασιλιά κατόπιν εορτής ( δηλαδή αφού οι Έλληνες Πολίτες είχαν αποτινάξει τον κατακτητή σε όλα τα επίπεδα και είχαν δική τους φιλελεύθερη άκρως εξελιγμένη κυβέρνηση και διοικητικό μηχανισμό, ο Γ. Παπανδρέου το <a title="1944" href="http://el.wikipedia.org/wiki/1944">1944</a> ( ενόψει της απελευθέρωσης που διαφαινόταν από τις προσπάθειες των Ελλήνων Πολιτών ενάντια στους Ναζί μαζί με άλλες συμμαχικές δυνάμεις ) αποφάσισε να συνταχθεί με τη βασιλική εξόριστη κυβέρνηση στην <a title="Αίγυπτος" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%AF%CE%B3%CF%85%CF%80%CF%84%CE%BF%CF%82">Αίγυπτο</a> και οργάνωσε το <a title="Συνέδριο του Λιβάνου (δεν έχει γραφτεί ακόμα)" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BF_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9B%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85&action=edit&redlink=1">συνέδριο του Λιβάνου</a> (Μάιος 1944), όπου αποφασίστηκε ο σχηματισμός κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητας (Μάιος 1944) με συμμετοχή όλων των πολιτικών παρατάξεων υπό την πρωθυπουργία του. Για να εξουδετερώσει τα υγιή στοιχεία το παράσιτο αυτό έβαψε την Ελλάδα στο αίμα στρέφοντας ( σε κλασική έκφραση της συμπτωματολογίας που περιγράψαμε ) τους Έλληνες Πολίτες ενάντια στον εαυτό τους, βάζοντας ακροβολισμένους αστυνομικούς να πυροβολήσουν σε παλλαϊκή συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στις και αυθαίρετες απολυταρχικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης του για την απαξιωτική για το έργο και την υπόσταση τους και ατιμωτική αποδυνάμωση των Πολιτών ( 3 & 4 Δεκεμβρίου 1944).<br /><br />Αργότερα στην καριέρα του προέβη σε άκρως φασιστικές κινήσεις και πράξεις επιβολής, παριστάνοντας τον Δημοκρατικό ενώ οι πράξεις του ήταν φασιστικές ( περιόρισε τον πλουραλισμό διατηρώντας το ΚΚΕ παράνομο και εκφοβίζοντας τον Λαό με έναν αντίστοιχο Μακαρθισμό, εμποδίζοντας άλλα κινήματα που δεν είχαν σχέση με το ΚΚΕ ή την Σοβιετική λογική να υπάρξουν ακόμα και όταν ο Λαός τα επιζητούσε. Απαγόρευε σε οποιονδήποτε πήγαινε ενάντια στην δική του κυβέρνηση να εργαστεί και απαιτούσε από εκπαιδευτικούς να γίνουν όχι επιμορφωτές και παιδαγωγοί αλλά κατάσκοποι και καταδότες Ελευθέρων Ανθρώπων : με την εκπαιδευτική εγκύκλιο 1010/ 11-03-1965 η οποία απευθυνόταν στους επιθεωρητές Μέσης Εκπαίδευσης και εφιστούσε την προσοχή τους στον κίνδυνο προσεταιρισμού μαθητών από την Νεολαία Λαμπράκη Στην εγκύκλιο αυτή, αφού επαναλάμβανε ότι «Ο <a title="Κομμουνισμός" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82">Κομμουνισμός</a> είναι εχθρός του <a title="Έθνος" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CF%82">Έθνους</a> και της <a title="Δημοκρατία" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1">Δημοκρατίας</a>», <strong>καθιστούσε τους καθηγητές υπεύθυνους για τον «εθνικό φρονηματισμό» των μαθητών, ξεκαθάριζε ότι καθηγητές διαφορετικών φρονημάτων δεν είχαν θέση στην εκπαίδευση και ζητούσε από τους επιθεωρητές να του υποβάλλουν στο τέλος κάθε μήνα εμπιστευτική έκθεση.<br /></strong>Με την τακτική της υπεξαίρεσης επιτευγμάτων του υγιούς οργανισμού, το παράσιτο αυτό υποστήριξε τα Αγγλικά και Αμερικανικά συμφέροντα για την κατάληψη και διχοτόμηση της Κύπρου ( βλ. σχέδιο Άτσεσον ), και προκάλεσε την επέλαση της χούντας το 1967 με την κατασκευή πολιτικής κρίσης από τον ίδιο με την καπήλευση των επιτευγμάτων του Γρηγορίου Λαμπράκη ο οποίος οραματιζόταν Ειρήνη, Ελευθερία και Ισότητα για όλους τους Πολίτες : ανουσίως ερχόμενος σε αντιπαράθεση με την βασιλική οικογένεια που πάντα τον στήριζε καθώς αυτός με την σειρά του την υπηρετούσε, υπεξαίρεσε την ταυτότητα του αντιβασιλικού προστάτη του Λαού και παρουσιάστηκε ως θύμα του ολοκληρωτισμού, διαλύοντας χωρίς να χρειάζεται την ισχυρή του κυβέρνηση.<br />Έχοντας καπηλευθεί και υπεξαιρέσει την ταυτότητα και αίγλη του αντιστασιακού και παθόντα από την βασιλεία και την χούντα ( σχήματα και τα δύο που αυτός υποβοήθησε να εγκαθιδρυθούν με παρόμοιες διαδικασίες με αυτές της πρόκλησης του εμφυλίου σπαραγμού ) προετοίμασε τον διάδοχο του Ανδρέα για να επανέλθει στην Ελλάδα, στην οποία διαφαινόταν ότι οι Πολίτες θα αποτίναζαν το ολοκληρωτικό καθεστώς και θα αποζητούσαν και πάλι Ελεύθερο Κράτος Ισότητας και Δικαίου, ως αντιστασιακός ελευθερωτής και πάλι κατόπιν εορτής.<br /><br />Από την εποχή της μεταπολίτευσης μέχρι και τον θάνατο του το 1996, ο γιος του Ανδρέας εξετέλεσε στο έπακρο τα έξη χτυπήματα και έσπασε την σπονδυλική στήλη της Ελλάδας η οποία είχε προσπαθήσει τόσες φορές να αποτινάξει τα ολοκληρωτικά στοιχεία και είχε επισημάνει ανά εποχές την παρασιτική φύση του πατέρα του. Πάντα κρύβοντας την παρασιτική του φύση πίσω από ετικέτες αξιών που πάντα πολεμούσε και με την επιβολή της τρομοκρατίας επί του Ελεύθερου Λόγου για δεκαετίες επέδειξε το κλασικό θράσος των παρασίτων αυτών λέγοντας χυδαία στους Έλληνες Πολίτες, στους οποίους ανήκει το Έθνος και η Ελλάδα « σε όποιον δεν αρέσει να κατέβει από το τραίνο ( το οποίο αυτός είχε υπεξαιρέσει από αυτούς που το φτιάξανε )». Με την ίδια θρασύτητα το 1981 υποσχέθηκε να φτιάξει την οικονομία όντας ‘ιδιοφυΐα’ οικονομολόγος από πρωτοκλασάτο πανεπιστήμιο των Η.Π.Α. και η διαχείριση του επέφερε την ένδεια ( οικονομική, εκπαιδευτική και ηθική ) στους Πολίτες και τον υπέρογκο πλουτισμό σε λίγες οικογένειες τις οποίες και βέβαια υπηρετούσε.<br /><br />Με τις πράξεις του αυτές έκανε τον λαό να μισήσει τον σοσιαλισμό λόγω της υποκρισίας του και δόλιας ταύτισης της φασιστικής του κυβέρνησης με φιλελεύθερες ιδέες και κινήματα που πάντα επιζητούσε και επιζητεί ο Ελληνικός Λαός από την ίδρυση του Ελεύθερου Ελληνικού Κράτους της σύγχρονης ιστορίας.<br /><br />Αυτού του ανθρώπου ο γιός, ήδη με δείγματα γραφής στην διακυβέρνηση, προσπαθεί με την ίδια παρασιτική πολιτική να παριστάνει τον προστάτη του Λαού και περιμένει την στιγμή που ο Λαός αποζητώντας να αποτινάξει το άλλο παράσιτο που αυτή τη στιγμή κυβερνά για να τους κοροϊδέψει και απομυζήσει ακόμα περισσότερο από ότι ήδη είναι μέχρι θανάτου.<br /><br />Αύριο, Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008 το παράσιτο το οποίο αυτή τη στιγμή υπεξαιρεί την θέση του αρχηγού Κράτους πρόκειται να επιδοθεί σε μία έκθεση υποκρισίας και απολογίας του έργου του σε αυτούς που πραγματικά υπηρετεί ( τους μεγάλους κεφαλαιούχους που θα παραβρίσκονται στη ΔΕΘ ). Θα συνεχίσουμε λοιπόν την παράθεση παραδειγμάτων παρασίτων που προκαλούν την Ασθένεια της Κοινωνίας με την Β. περίπτωση : την περίπτωση Καραμανλή και την Γ. περίπτωση : την περίπτωση Μητσοτάκη καθώς και μία περιληπτική επισκόπηση των υπολοίπων παρασίτων αύριο στις 5 μ.μ.<br />Κατόπιν θα παρουσιάσουμε ορισμένα παράσιτα διεθνούς βεληνεκούς ώστε να βοηθήσουμε όσους ενδιαφέρονται να κάνουν σωστή διάγνωση απανταχού.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-22312159205320421052008-09-01T12:39:00.000-07:002008-09-01T12:43:33.360-07:00Η Σπασμένη Σπονδυλική Στήλη του Κράτους( ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΕΣΠΑΣΕ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΦΤΙΑΞΕΙ )<br /><br />Η εκτίμηση και διαπίστωση που ακολουθεί αναφέρεται με παράδειγμα την Ελλάδα αυτή τη στιγμή αλλά ισχύει για όλα ανεξαιρέτως τα κράτη της λεγόμενης ‘ δυτικής κουλτούρας’ και το μόνο το οποίο αλλάζει είναι τα ονόματα και οι χρονολογίες, όχι το γενικό σχέδιο.<br /><br />Η σπονδυλική στήλη μίας χώρας όπως και η σπονδυλική στήλη του σώματος είναι αυτή που βοηθάει το σύνολο να στέκεται στο ύψος του και να έχει πλήρη έλεγχο του τι συμβαίνει, τι πρέπει να διορθωθεί, τι πρέπει να εξελιχθεί και τι πρέπει να προστατευτεί σε όλο το σώμα με βάση τις αρχές που θέτει ο εγκέφαλος. Χωρίς την σπονδυλική στήλη ο εγκέφαλος είναι αποκομμένος από το υπόλοιπο σώμα το οποίο εκφυλίζεται και παραλύει. Όποιος δεν έχει υγιή σπονδυλική στήλη δεν έχει και ζωή ( είτε σε πρόγνωση μακροβιότητας είτε σε ποιότητα ζωής με τις εκτιμήσεις και τα περιθώρια που θέτει η φύση ).<br /><br />Το ίδιο ισχύει και σε ένα κράτος. Για να μπορέσουμε όμως να καταλάβουμε τι πραγματικά συμβαίνει και ποια είναι η σπονδυλική στήλη που προκαλεί την παράλυση που όλοι μας βλέπουμε γύρω θα πρέπει να ορίσουμε πρώτα ποια είναι η παράλυση του κράτους και ποια είναι η σπονδυλική στήλη του κράτους.<br /><br />Παράλυση ενός κράτους είναι η μη λειτουργία των θεσμών, δηλαδή η μη εφαρμογή του Συντάγματος του κράτους, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η δημιουργία νόμων που είναι ενάντια σε αυτά. Μπορούμε να διαπιστώσουμε την μη λειτουργία των θεσμών στην καθημερινότητα μας όταν παραβαίνονται τα εξής θεμελιώδη Δικαιώματα τα οποία το κράτος έχει θεσπιστεί για να εξασφαλίζει στους Πολίτες του :<br /><br />Α. Δικαίωμα στην προστασία από την ανέχεια, φτώχεια και άγχος βιοτικών αναγκών.<br /><br />Β. Δικαίωμα στον Ελεύθερο Λόγο και την προστασία και το να εισακούεται ο Ελεύθερος αυτός Λόγος.<br /><br />Γ. Δικαίωμα στην Ελευθερία και αυτοδιάθεση με βάση πεποιθήσεις οι οποίες δεν υπαγορεύονται από κόμματα, κοινωνικές ομάδες, στρατιωτικές ομάδες, οικονομικές ομάδες, και άλλες πηγές εξαναγκασμού.<br /><br />Δ. Δικαίωμα στην προστασία του ατόμου και της ατομικής περιουσίας ανεξαιρέτως τάξης, φύλου, φυλής και ηλικίας.<br /><br />Ε. Δικαίωμα στην προστασία της ατομικής υγείας, σωματικής, πνευματικής, ηθικής και ψυχικής καθώς και πρόσβαση για την καλλιέργεια αυτής.<br /><br /><br />Εάν επισήμως και ουσιαστικά έχουμε κρούσματα φτώχειας, οικονομικής ανέχειας, φίμωση του Ελεύθερου Λόγου ή αγνόηση αυτού ( όπως παρατηρούμε ότι συμβαίνει στα ΜΜΕ όπου δεν επιτρέπεται ανεξέλεγκτη πρόσβαση σε άτομα τα οποία τα ΜΜΕ προβάλλουν για να κάνουν διαλέξεις στον Λαό, δηλαδή να ακουστούν ερωτήσεις από τον Λαό χωρίς την διαμεσολάβηση τηλεφωνικού κέντρου που διαλέγει ή κατασκευάζει ποιος θα ακουστεί και πόσο ), απαγόρευση της δράσης κατά συνείδηση των ατόμων τα οποία ορίζουν την εφαρμογή των θεσμών καθώς και ατιμωρησία εάν συμμορφώνονται στον εξαναγκασμό αυτό, μη κάλυψη όλων των Πολιτών ενάντια στο κοινό έγκλημα ( δηλαδή κλοπές, ληστείες, δολοφονίες, βιασμοί, κλπ ), την ασθένεια και την διαφθορά τότε είμαστε μάρτυρες της παράλυσης του Κράτους.<br /><br />Η σπονδυλική στήλη ενός κράτους ορίζεται ως τα σύνολο των ενηλίκων Πολιτών που έχουν Πολιτικά Δικαιώματα ( δηλαδή, δικαίωμα συμμετοχής στα κοινά, εκλέγειν και εκλέγεσθαι ). Αυτό περιλαμβάνει όλους τους συνανθρώπους μας και εμάς και συνεπώς όταν υπάρχει παράλυση του Κράτους σημαίνει ότι εμείς, η σπονδυλική του στήλη, έχει σπάσει και δεν λειτουργεί.<br /><br />Μία σπονδυλική στήλη δεν σπάει εύκολα. Απαιτούνται πολλαπλά πολύ δυνατά χτυπήματα σε καίρια σημεία της ώστε να μπορέσει να υποχωρήσει. Αυτό σημαίνει ότι μία σπονδυλική στήλη ποτέ δεν σπάει τυχαία ( τουλάχιστον οι σπονδυλικές στήλες των Κρατών ) : είναι πάντα αποτέλεσμα συντονισμένων επιθέσεων από ομάδες ( όχι μεμονωμένα άτομα ) οι οποίες πολύ συνειδητά και πολύ ενεργά επιδιώκουν την παράλυση του Κράτους καθότι μόνον σε ένα παράλυτο Κράτος μπορούν να επιβιώσουν και να είναι ανεκτές.<br /><br />Για να σπάσει η σπονδυλική στήλη οποιουδήποτε Κράτους, χρειάζονται τα εξής χτυπήματα και η επιτυχία αυτών :<br /><br />Α. η επικράτηση χαμηλής αυτοεκτίμησης σε όλα τα ενήλικα άτομα ενός Κράτους.<br /><br />Β. η επικράτηση χαμηλής εκπαίδευσης η οποία να είναι υπέρ – ειδικευμένη σε έναν τομέα αλλά πολύ φτωχή έως ανύπαρκτη στις ικανότητες που πρέπει να διδαχθεί κάποιος για να είναι ανταγωνιστικός Πολίτης και Κοινωνική Οντότητα. ( δηλαδή, μαθαίνουν πολύ θεωρία, θεωρητικές ιδέες και αξιώματα αλλά ΔΕΝ μαθαίνουν να τις ελέγχουν, να τις αμφισβητούν και να τις εφαρμόζουν στην πράξη και στην καθημερινότητα τους οπότε και στην ουσία μένουν απαίδευτοι, αλλά με την επιπλέον αναστολή της πεποίθησης ότι είναι εκπαιδευμένοι και άρα δεν χρειάζονται περαιτέρω μάθηση. Αυτό σημαίνει πως ο,τιδήποτε συναντούν στην καθημερινότητα και την κοινωνία, δηλαδή πολιτικές αποφάσεις, νόμους και νομοθεσίες, οικονομικά μέτρα και άλλα πράγματα που ορίζουν εκ βαθέων την ζωή τους θεωρούν ότι δεν το ξέρουν, δεν μπορούν να το μάθουν γιατί δεν είναι ο τομέας τους, αρνούνται να το ελέγξουν και το αναθέτουν με λευκή επιταγή σε αυτούς που δηλώνουν αυθαιρέτως ότι μπορούν. )<br /><br />Γ. η επικράτηση της αίσθησης εξάρτησης από άλλα άτομα και ομάδες. ( δηλαδή, αντί να εκπαιδεύεται το άτομο να είναι αυτάρκες και ανεξάρτητο και να αισθάνεται έτσι ώστε να μπορεί να έχει δυνατότητα κριτικής σκέψης και πιθανής προσφοράς νέων διόδων εξέλιξης, το άτομο μαθαίνει ότι ποτέ δεν θα μπορεί αν είναι ανεξάρτητο και αυτάρκες και πάντα χρειάζεται να έχει εξασφαλίσει ένα άλλο άτομο, ομάδα, μηχανισμό που θα του εγγυηθεί το καλώς έχειν που ήδη είχε αλλά δεν έχει μάθει να συνειδητοποιεί )<br /><br />Δ. η επικράτηση του ονείρου – στόχου της απραξίας με απολαβές και ατελείωτης πρόσβασης σε κατανάλωση η οποία έχει στόχο μόνο την κατανάλωση και όχι την επίτευξη ενός στόχου ( δηλαδή το άτομο μαθαίνει ότι ο πιο επιτυχημένος και ζηλευτός ρόλος στην κοινωνία είναι αυτός του κηφήνα και μάλιστα του στείρου κηφήνα ο οποίος δεν εκπληρώνει κανένα στόχο και απλώς εκτρέφεται καταχρηστικά σαν κακοήθης όγκος. Δεν μαθαίνει ότι η πραγματική Ελευθερία και Επιτυχία είναι η προσφορά στον Εαυτό και τον Πλησίον ώστε να επιτυγχάνεται όλο και πιο πολύ εξέλιξη που θα επιτρέπει την καλλιέργεια της διανόησης όλο και πιο απρόσκοπτα. Αυτή την στιγμή στην κοινωνία δεν υπάρχει διανόηση διότι δεν υπάρχει ούτε επιτρέπεται διάλογος και επιχειρηματολογία παρά μόνο συμμόρφωση με θεωρητικές σχολές οι οποίες επιβάλλουν μία άποψη την οποία απαγορεύουν να εκτιμηθεί και να εξελιχθεί ή και να απορριφθεί χωρίς την έγκριση των ατόμων που αυθαίρετα ορίζουν τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται να ειπωθεί ανοιχτά στους διάφορους κοινωνικούς κύκλους ).<br /><br />Ε. προώθηση της απάθειας, μοιρολατρίας και άεργης επίκρισης χωρίς εποικοδομητικό στόχο. ( δηλαδή, μαθαίνουν στους Πολίτες το ‘ αυτό έτσι είναι’ ως αξίωμα, δηλαδή αποδοχή της κατάστασης χωρίς καμία πρόθεση πράξεων αλλαγής της, και ως διέξοδο την επίκριση των πάντων με την προϋπόθεση ότι δεν θα χρειαστεί να γίνει πράξη επ’ αυτής και δεν θα τραβήξει καμία προσοχή ).<br /><br />Στ. επιβολή φόβου και τρομοκρατίας οποιασδήποτε μονάδας, ομάδας και μηχανισμού σε σημείο που ο μεγαλύτερος στόχος των Πολιτών δεν είναι ο έλεγχος της καλής λειτουργίας των μονάδων, ομάδων και μηχανισμών αλλά η πλήρης αποφυγή ευθυνών, προσοχής καθώς και ο συμβιβασμός και η πελατειακή σχέση η οποία καλλιεργείται με την γενική άποψη ‘ μην ταράζεις τα νερά’ .<br /><br /><br />Τα ανωτέρω έξη χτυπήματα είναι αυτά τα οποία εφαρμόζονται σε όλα τα Κράτη ώστε να σπάσει η σπονδυλική τους στήλη και να επικρατεί φόβος, καταδυνάστευση, ενδοτισμός, μοιρολατρία, ηττοπάθεια, δειλία, υποκρισία / εθελοτυφλία / στρουθοκαμηλισμός, απραξία και δουλοπρέπεια.<br /><br />Με την επικράτεια/ βασιλεία των αισθημάτων αυτών τα οποία προέρχονται από τα έξη χτυπήματα που περιγράψαμε, οι Πολίτες που είναι υπεύθυνοι για την προάσπιση και προστασία των θεσμών χάνουν την λειτουργία τους και η σπονδυλική στήλη σπάει :<br /><br />Α. οι νομικοί φοβούνται ‘να ταράξουν τα νερά’ με το να εφαρμόσουν τους νόμους αυτοβούλως ( π.χ. ο εισαγγελέας και οι δικηγόροι δεν καταγγέλλουν αντισυνταγματικά δρώμενα και παρανομίες όπως την αδιαφορία για την δόλια καταστροφή της Δημόσιας περιουσίας μέσω πυρκαγιών, την αδιαφορία για την κατάλυση των θεσμών προστασίας των εργαζομένων όπως το 8ωρο, οι υπερωρίες, η σωστή συνταξιοδότηση, κ.ά. , η δίωξη εταιριών που διαχειρίζονται ανοιχτά πορνεία, κ. ά. ), εξαγοράζονται προσπαθώντας να προσεγγίσουν το όνειρο του στείρου κηφήνα και απαξιούν και πολεμούν όσα άτομα τολμούν να προσπαθήσουν να κάνουν την δουλειά που εκείνοι έπρεπε να είχαν ήδη εκτελέσει ).<br /><br />Β. οι εκπαιδευτικοί κάθε βαθμίδος, ειδικότητος και αντικειμένου φοβούνται ‘ να ταράξουν τα νερά’ και αντί να εναντιωθούν και να στηλιτεύσουν και σαφέστατα να μην εφαρμόσουν μεθόδους και πρακτικές που ενεργά βλέπουν ότι καταστρέφουν παιδιά, εφήβους και ενηλίκους αντί να τα βοηθούν, διαλέγουν να συμβιβαστούν κάνοντας συμφωνίες με ανωτέρους και κατωτέρους, καταδυναστεύοντας και υπονομεύοντας κάθε άτομο ή στοιχείο που δείχνει ότι δεν κάνουν το έργο τους. Από αυτούς διδάσκονται οι μελλοντικοί Πολίτες τα αισθήματα που πηγάζουν από τα έξη χτυπήματα, όχι ως μία νοσούσα κατάσταση αλλά ως την μόνη πραγματικότητα που μπορεί να υπάρξει.<br /><br />Γ. οι πλέον ειδικοί επί της κοινωνίας και των οικονομικών επιστήμονες οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με το να την βοηθούν να γίνεται όλο και καλύτερη λειτουργικά και υποστηρικτικά για το άτομο και το σύνολο υποτάσσονται σε επιστημονικά σχήματα τα οποία θα έπρεπε να είναι εργαλεία και όχι δόγματα και αρνούνται να κάνουν την λειτουργική και υποστηρικτική τους εργασία. Αντιθέτως αναλαμβάνουν να σπάσουν τα άτομα ώστε να ταιριάζουν στην νοσηρή αυτή κοινωνία η οποία προωθεί την κοινωνική παράλυση. Είναι αυτοί οι οποίοι ευθύνονται για τον ορισμό των έξη χτυπημάτων και την παράδοση των κλειδιών αυτών του κράτους και της κοινωνίας σε αυτούς που είναι εχθροί της ( π.χ. ερευνητικοί οργανισμοί που παραδίδουν τις ανακαλύψεις τους και τον τρόπο χρήσεως αυτών στους μεγάλους κεφαλαιούχους οι οποίοι θέλουν να υποδουλώσουν και να ελέγξουν το Ανθρώπινο Δυναμικό. Τέτοια παραδείγματα επίορκων κοινωνικών επιστημόνων είναι αυτοί οι οποίοι στελεχώνουν ερευνητικά σχήματα και ιδρύματα όπως η RAND, ψυχολογικές σχολές σκέψης οι οποίες κατηγοριοποιούν τους ανθρώπους και τους αρνούνται την δυνατότητα εξέλιξης καταδικάζοντας τους σε μία μορφή γενετικού ρατσισμού, πανεπιστήμια τα οποία χρηματοδοτούνται από διάφορες πολυεθνικές εταιρείες για να παραδώσουν την κερκόπορτα από την οποία θα μπορέσουν να επιβάλλουν προϊόντα, ανάγκες και τρόπο ζωής που εξυπηρετούν τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα και όχι την υγεία και ευημερία των ανθρώπων και σαφέστατα όλοι ο επιστήμονες που ασπάζονται τα παραπάνω παρ’ όλο που έχουν την υποχρέωση και την δυνατότητα να μην το κάνουν αλλά υποτάσσονται ‘ για να μην ταράξουν τα νερά’ ).<br /><br />Δ. το πιο ίσως δύσκολο γεγονός να αντικρίσουμε και να παραδεχτούμε είναι ότι επίσης υπεύθυνοι για την παράλυση του κράτους και το σπάσιμο της σπονδυλικής στήλης, μέλη της οποίας είμαστε όλοι μας, είναι ότι απαρνούμαστε το φυσικό ένστικτο και την κοινή λογική που υπάρχει μέσα στον κάθε έναν από εμάς : για να ‘ μην ταράξουμε τα νερά’ αποφασίζουμε να ανεχθούμε και να επιτρέψουμε την επικράτεια του συμπλέγματος κατωτερότητας που επιβάλλουν οι παραπάνω ομάδες και να παραμείνουμε μοιρολάτρες, απαθείς, ηττοπαθείς και καταθλιμμένοι ενώ όλοι μας προσυπογράφουμε μέσω της σιωπής και της μη αντίδρασης τον κοινωνικό και οικονομικό βιασμό που μας διδάσκεται ότι πρέπει και είναι δουλειά μας να ανεχόμαστε. Κάθε φορά που δεχόμαστε να κλείσουμε τα μάτια, να κάνουμε τα στραβά μάτια, να βάλουμε νερό στο κρασί μας, να αγνοήσουμε κοινωνικές, οικονομικές , συνταγματικές, νομικές, ηθικές, ορθολογικές παραβιάσεις και αδικίες εμείς οι ίδιοι δίνουμε χτύπημα στην σπονδυλική στήλη του Κράτους το οποίο οι πρόγονοι μας είχαν σχεδιάσει και εγκαθιδρύσει για δική μας προστασία. Εμείς οι ίδιοι επιβραβεύουμε και επικροτούμε την παράλυση του Κράτους αυτού και την φαυλότητα, θρασυδειλία, αυθαιρεσία, ανοησία και αναίδεια η οποία επικρατεί από λίγους ενάντια σε πολλούς οι οποίοι όμως συναινούν και το περιμένουν. Δηλαδή, αγρότες / κτηνοτρόφοι που πετάνε και αχρηστεύουν τις σοδειές τους επειδή αλλιώς θα απειλούσαν την μεγιστοποίηση του κέρδους των μεγάλων κεφαλαιούχων, κτηνοτρόφοι που σκοτώνουν τα ζώα τους για τον ίδιο λόγο, αλιείς που καίνε τις βάρκες τους επίσης επειδή διατάχθηκαν, έμποροι / βιοτέχνες οι οποίοι ανέχονται τον παρασιτισμό του μεσάζοντα και την καταστροφική προς αυτούς κρατική πολιτική ‘γιατί αυτό έτσι είναι’, εργάτες οι οποίοι επιτρέπουν σε απατεώνες ‘επιχειρηματίες’ να τους εκμεταλλεύονται και μετά να τους κλέβουν τα δεδουλευμένα τους, ιερείς οι οποίοι συμβιβάζουν τον λόγο του Θεού για να μην στεναχωρήσουν μεγαλοεκδότες ή για να τραβήξουν προσοχή σε τίτλους που διαφορετικά θα πάτωναν στην αγορά και που υπονομεύουν δόγματα και θρησκευτική ταυτότητα, όλες αυτές οι κοινωνικές ομάδες συμμετέχουν και προσυπογράφουν την κατάρρευση όχι μόνο του Κράτους αλλά και της δικής τους κοινωνικής οντότητας.<br /><br />Εάν όλοι οι παραπάνω Πολίτες – στελέχη της σπονδυλικής στήλης και πραγματικής δύναμης οποιουδήποτε Κράτους δεν ανέχονταν να ασελγούν επάνω τους κοινωνικά, οικονομικά, εκπαιδευτικά, ιστορικά και ηθικά τότε δεν θα ήταν δυνατόν και ούτε θα τολμούσαν πολιτικοί κάθε διαμετρήματος και συνομοταξίας να προσυπογράψουν με τα ονόματα τους αντισυνταγματικούς νόμους, παρά φύση διαδικασίες, αντι-Εθνικές αποφάσεις / πολιτικές, αντιπαιδαγωγικά προγράμματα, αντι-εργατικά και αντιεπαγγελματικά σχήματα και φυσικά δεν θα μπορούσαν να επανδρώσουν τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα είτε με φοβισμένους ανθρώπους που δεν τολμούν ‘να ταράξουν τα νερά’ είτε με νοσηρά στοιχεία που έχουν επιλέξει να εξαγοράσουν την ύπαρξη τους με αντάλλαγμα την ψευδαίσθηση εξουσίας επί των συνανθρώπων τους ενώ συμβάλλουν στην προσωπική τους οικονομική και κοινωνική καταστροφή σε βραχύ, μακρύ ή απρόβλεπτο χρονικό διάστημα ( αφού έχουν αποφασίσει να μη ελέγχουν την μοίρα τους οι ίδιοι αλλά αυτοί στους οποίους πουλήθηκαν, ξεχνώντας ότι και το πιο ακριβό απόκτημα / εργαλείο όταν το βαρεθούμε ή φθαρεί το πετάμε ).<br /><br />Στο επόμενο editorial θα συνεχίσουμε κατονομάζοντας ποιος έσπασε την σπονδυλική στήλη της Ελλάδας, δείχνοντας πώς μπορείτε να εντοπίσετε ποιοι έσπασαν την σπονδυλική στήλη του δικού σας Κράτους και τελικά δείχνοντας ποιος και με ποιο τρόπο μπορεί να την ξαναφτιάξει εύκολα και γρήγορα.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-61946554328125730222008-08-24T13:05:00.000-07:002008-08-24T13:08:37.451-07:00Με την Ευκαιρία της Ολοκλήρωσης των Ολυμπιακών ΑγώνωνΜε την ολοκλήρωση των Ολυμπιακών αγώνων του Πεκίνου οι οποίοι συμπίπτουν με την ολοκλήρωση του καλοκαιριού μας δίνεται η ευκαιρία να αναλύσουμε όλα όσα μπορούμε να μάθουμε και να αποκομίσουμε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της μοντέρνας εποχής για να μπορέσουμε να τα χρησιμοποιήσουμε στον δικό μας αγώνα ( εκπαιδευτικό και επαγγελματικό ) στον οποίο ετοιμαζόμαστε να επιδοθούμε με την έναρξη του φθινοπώρου και την λήξη των διακοπών.<br /><br />Εκατοντάδες χιλιάδες αθλητών συνέρευσαν στο Πεκίνο για αυτές τις 16 ημέρες όπου διεκδίκησαν μία από τις 958 θέσεις στο βάθρο των νικητών, εάν υπολογίσουμε και τα χρυσά και τα αργυρά και τα χάλκινα μετάλλια, ή μόνο 302 εάν θεωρήσουμε ως ύψιστη διάκριση μόνο τα χρυσά.<br /><br />Ας δούμε τι σημαίνει να έχεις πρόσβαση να διαγωνισθείς στους Ολυμπιακούς Αγώνες :<br /><br />1. να είσαι επίσημο μέλος κάποιου Εθνικού / Ολυμπιακού συλλόγου / σωματείου / ομοσπονδίας<br />2. να έχεις ήδη λάβει μέρος και διακρίσεις σε άλλα αθλητικά γεγονότα / συναντήσεις<br />3. να έχεις επιδείξει ιδιαίτερη αφοσίωση στο άθλημα σου<br />4. να έχεις αρκετά υψηλή επίδοση ώστε να πιάσεις τα ‘χαμηλά’ όρια επίδοσης στο άθλημα σου τα οποία είναι κατά πολύ πάνω από τον μέσο όρο του πληθυσμού των αθλητών<br /><br />δηλαδή με άλλα λόγια για να έχει ελπίδες να επιλεγεί ένας αθλητής για να υπάρξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες πρέπει ήδη να έχει εξαιρετική αφοσίωση και επίδοση και να ακολουθεί αυστηρό πρόγραμμα προπόνησης σε επίπεδο ολικής απασχόλησης τουλάχιστον. Άρα και ο πλέον άγνωστος αθλητής ο οποίος έρχεται τελευταίος στα προκριματικά είναι ήδη ένας καταξιωμένος αθλητής / πρωταθλητής με υψηλές επιδόσεις οι οποίες δεν είναι εύκολο να αποκτηθούν από τους συναθλητές τους οι οποίοι δεν μπορούν να έχουν επίδοση που να τους εξασφαλίσει πρόσβαση στους Ολυμπιακούς.<br /><br />Όμως όλη αυτή η αφρόκρεμα του αθλητικού δυναμικού σχεδόν όλης της γής, με την εξαίρεση των 958 που τους δίνεται κάποια επιβράβευση για τους τεράστιους κόπους τους που συχνά έχουν ξεκινήσει από την νεαρή παιδική ηλικία, όχι μόνο δεν επιβραβεύεται για το κατόρθωμα αυτό που επιτυχαίνουν και έχουν ήδη επιτύχει, αλλά αντιθέτως απαξιώνονται και εξαφανίζονται σαν αποτυχίες χαμηλών επιδόσεων. Αλλά και οι 958 που τους δίνεται η στιγμιαία επιβράβευση ενός μεταλλίου χάνονται στην αφάνεια από την στιγμή που κατεβαίνουν από το βάθρο και είναι μαθηματικά σίγουρο ότι εάν στην επόμενη αθλητική αναμέτρηση κάτι δεν πάει καλά και δεν φέρουν διάκριση θα περάσουν και αυτοί στην ίδια αφάνεια που περιμένει τους υπόλοιπους και κανείς δεν θα θυμηθεί έμπρακτα την διάκριση / κατόρθωμα που είναι τώρα παρελθόν.<br /><br />Πολλοί θα φέρουν αντιρρήσεις στην παραπάνω διαπίστωση λέγοντας ότι οι Ολυμπιονίκες θεωρούνται ήρωες στην χώρα τους και έχουν πολλές χρηματικές και άλλες απολαβές. Αυτό όμως είναι εικονικό καθότι ο πραγματικός ήρωας, εάν υποθέσουμε ότι υπάρχει, είναι ένα άτομο το οποίο λόγω του κύρους του ως ήρωας είναι ανεξάρτητος στη ζωή του ( δηλαδή δεν εξαρτάται από κάποιον άλλο για την εργασία του την οποία ορίζει ο ίδιος ) και το κύρος του ως ήρωα δίνει στην γνώμη του και στις επιθυμίες του βαρύτητα ώστε να ακολουθείται ή τουλάχιστον να λαμβάνεται πάρα πολύ σοβαρά υπ’ όψη και να απορρίπτεται μόνο λόγω πολύ σοβαρών επιχειρημάτων. Όταν λέμε βαρύτητα γνώμης εννοούμε την αποτελεσματικότητα που μία τεκμηριωμένη θέση και απαίτηση ενός Ολυμπιονίκη θα είχε στο να εισακουσθεί κοινωνικά και πολιτικά, χωρίς σαφέστατα να χρειάζεται αν πολιτευθεί ( δηλαδή πόσο αποτελεσματικός θα ήταν ένας Ολυμπιονίκης εάν με τεκμηριωμένους λόγους και σωστά επιχειρήματα απαιτούσε την αλλαγή ενός πολιτικού προσώπου όπως του υπουργού αθλητισμού ή του προέδρου του ΣΕΓΑΣ ή του προέδρου της ΕΟΕ ή της ΔΟΕ για την βελτίωση των συνθηκών άθλησης του ιδίου και των συναθλητών του. Ή πόσο εύκολο είναι να απαιτήσει την αλλαγή / βελτίωση των μέτρων ελέγχων ντόπινγκ ώστε να ελέγχονται τα σκευάσματα και οι ευθύνες για κρούσματα να πηγαίνουν όχι στους αθλητές αλλά στους κατασκευαστές / διακινητές των σκευασμάτων και τους χορηγούς αυτών ).<br /><br />Κανείς Ολυμπιονίκης δεν μπορεί να πεί ή να αποδείξει ότι η νίκη του στους Ολυμπιακούς Αγώνες μετά από τόσους κόπους, θυσίες και αφοσίωση του εξασφάλισε αυτό το κύρος και αυτή την κοινωνική βαρύτητα, έστω και για το χρονικό διάστημα μέχρι κάποιος άλλος να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο στο Ολυμπιακό άθλημα του. Αυτό σημαίνει ότι ψυχολογικά και κοινωνικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ένα είδος περιοδικών παγκοσμίων εξετάσεων και διαδικασίας κατάταξης στην οποία όλοι είναι αναλώσιμοι, κανείς δεν εξασφαλίζει μία διάκριση σε βάθος χρόνου και όλοι πληροφορούνται ότι ποτέ δεν θα είναι πραγματικά το νούμερο 1 διότι πολύ σύντομα κάποιος άλλος θα τους ξεπεράσει και εκείνοι δεν θα μπορούν να τον σταματήσουν.<br /><br />Αυτό, εάν το εξετάζαμε από μία παιδαγωγική άποψη, θα το λέγαμε άκρως αντι-εκπαιδευτικό και αντι- παιδαγωγικό σύστημα διότι είναι ‘στημένο ’ ώστε σε κάποια φάση όλοι θα χάσουν : κανένας αθλητής δεν μπορεί να μείνει κερδισμένος και ακόμα και οι πιο διάσημοι θα ξεχαστούν.<br /><br />Αυτό αποτελεί τεράστια σπατάλη και καταστροφή εξαιρετικής ποιότητας Ανθρώπινου Δυναμικού το οποίο έχει αποδείξει ότι έχει και το κίνητρο και την δυνατότητα και την δέσμευση / αφοσίωση να κάνει ότι χρειαστεί για να πετύχει έναν πάρα πολύ δύσκολο στόχο. Αυτό το οποίο δείχνεται σε αυτό το Ανθρώπινο Δυναμικό που έχει αποδείξει ότι είναι πλήρως εκπαιδεύσιμο και με την σωστή παιδαγωγική / εκπαιδευτική μέθοδο ( όπως έχουμε καλύψει σε πολλά περασμένα άρθρα ) είναι ότι όσο θαυμαστή και εάν είναι η επίδοση του, όσο και πιο πάνω από τον μέσο όρο και εάν καταφέρει να φτάσει ποτέ δεν θα είναι αρκετά καλό για να του δώσει η κοινωνία όχι μόνο μία εφήμερη ‘ με αναστολή ’ αποδοχή αλλά μία γενική και αμετάκλητη αποδοχή όπως του αξίζει.<br /><br />Η κοινωνία δεν αξιοποιεί αυτό το Ανθρώπινο Δυναμικό όπως και δεν αξιοποιεί το εξαίρετο Ανθρώπινο Δυναμικό που καταφέρνει να επιτύχει σε απάνθρωπες ακαδημαϊκής φύσεως εξετάσεις ( οι οποίες έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά με την διαδικασία αντιμετώπισης των αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες και μετά ) <strong>αφού ήδη έχει καταφέρει να αποφοιτήσει από ένα εξαιρετικά δύσκολο δευτεροβάθμιο επίπεδο λόγω της απαράδεκτης μεθοδολογίας διδαχής στα σχολεία όπως αυτή έχει σχεδιαστεί από το ΥΠΕΠΘ και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο αγνοώντας τις υποδείξεις όλων των καθηγητών, μαθητών και γονέων για την πολύ χαμηλή ποιότητα των προγραμμάτων του.<br /></strong><br />Αυτό το οποίο οφείλουμε να κάνουμε, εάν πραγματικά έχουμε την δυνατότητα ως άνθρωποι να καταλάβουμε και να αξιοποιήσουμε το τεράστιο Δυναμικό των νέων Ανθρώπων και τον πλούτο σε όλα τα επίπεδα που αυτοί θα μπορούσαν να προσφέρουν σε όλους μας ανεξαιρέτως σε διάφορες μορφές χρήσιμες για την κοινωνία ( ενώ αυτή τη στιγμή ο πλούτος αποσπάται από τους λίγους που έχουν ανάγκη να χρησιμοποιούν μαζικά την αξία του κόσμου ), τον πολιτισμό και την ευημερία, είναι να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά τα άτομα που προσπαθούν τόσο πολύ να έχουν την αποδοχή και τον σεβασμό μας με θετικισμό/ αποδοχή , εκτίμηση και αναγνώριση των δυνατοτήτων και διοχέτευση τους σε αυτούς τους δρόμους και οδούς που η επιτυχία τους θα είναι διαχρονική, δημιουργική και αξιοποιήσιμη. <br /><br />Είναι κρίμα και όνειδος εξαίρετοι νέοι οι οποίοι δούλεψαν σκληρά για να κάνουν περήφανο το κοινωνικό σύνολο στο οποίο ανήκουν περισσότερο από τον εαυτό τους, να απαξιώνονται και να διασύρονται σε βαθμό που να αναγκάζονται να εκπατριστούν και την αξία τους να την αναγνωρίσουν άλλοι, όπως συνέβη με τον πρωτοπόρο στην γυμναστική Χρυσό Ολυμπιονίκη Ι. Μελισσανίδη, καθώς και πλήθος διανοιών που εκδιώχθηκαν μέσω των διαδικασιών των εξετάσεων σε πανεπιστήμια του εξωτερικού χωρίς να επαναπατρισθούν ποτέ.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-84991578129038986392008-08-15T12:44:00.000-07:002008-08-15T12:49:40.099-07:00Το Ελληνικό Εθνικό ΠροφίλΤο Ελληνικό Εθνικό προφίλ έχει ορισμένα πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά τα οποία πιθανώς να ξεχωρίζουν το Ελληνικό Έθνος από τα περισσότερα της γής λόγω των παρακάτω γνωρισμάτων :<br /><br />1. αποτελεί άμεση εξέλιξη όχι της Βυζαντινής κουλτούρας ( η οποία περιορίζεται ως κατάλοιπο στο τελετουργικό και την ιεραρχία της εκκλησίας ) αλλά της αρχαιοελληνικής. <br /><br />2. προωθεί και έχει αναδείξει ένα μείγμα ιδεολογίας καθημερινής όπου οι φιλοσοφικές αρχές των αρχαίων Ελλήνων ( η εκπαίδευση ως μέσο διαφωτισμού και κοινωνικής βελτίωσης, η συμμετοχή στα κοινά, η φιλοξενία, ο φιλελευθερισμός και η περιχαράκωση του δικαιώματος της ανεξαρτησίας και αυτοδιάθεσης, προάσπιση του δικαίου πάνω από το κέρδος, κ. ά. ) και οι ιδεολογικές και φιλοσοφικές αρχές του Χριστιανισμού ( αγάπη προς τον πλησίον, φιλοξενία, υποστήριξη στους πληγέντες και σε φίλους και οικογένεια, προάσπιση της οικογένειας, προάσπιση του δικαίου και ηθικού πάνω από το κέρδος, κ.ά. )<br /><br />3. ιστορικά υπάρχει η υποστήριξη του 1 & 2 μέσω αντίστασης σε κάθε είδους κατοχή, δικτατορία, τρομοκρατία, και άλλες απόπειρες υποδούλωσης από την εποχή της Περσικής αυτοκρατορίας έως και σήμερα, χωρίς την εγγύηση της επιτυχίας ή της αριθμητικής και τεχνολογικής υπεροχής ενάντια στον εκάστοτε κατακτητή / καταπατητή / τύραννο / δικτάτορα / ‘ αφέντη’. Η συστηματική νίκη και προάσπιση της ανεξαρτησίας δείχνει σθένος και δέσμευση για την επίτευξη αυτή ακόμα και εάν χρειαστεί διαδικασία αιώνων.<br /><br />4. η Ελληνική κουλτούρα έχει το γνώρισμα της αφομοίωσης και εξελληνισμού των καινούργιων στοιχείων / φύλων / ανθρώπων που παραμένουν εντός αυτής διότι δίνει πολύ έντονη ταυτότητα χωρίς να περιορίζει ή να πνίγει την προσωπικότητα του ατόμου αλλά αντίθετα την προωθεί. Η Ελληνική κουλτούρα είναι και φιλοσοφική κατεύθυνση όπως φαίνεται από τα διάφορα φιλελληνικά κινήματα και την δυνατότητα εξάπλωσης γνώσης μέσα από αυτά όσο ακολουθούνται οι Ελληνικές αρχές.<br /><br />5. υπάρχει προώθηση και εναγκαλισμός της έννοιας του πλουραλισμού χωρίς όμως να επιτρέπεται για οποιονδήποτε λόγο η καταπάτηση μίας ιδέας ή ομάδας για χάρη της άλλης ή η κοινωνική καταπάτηση ή αλλοίωση / απαξίωση οποιασδήποτε ιδέας ή φυλής για χάρη της άλλης. Σε περίπτωση καταπατήσεως από μία ομάδα σε οποιαδήποτε άλλη υπάρχει άμεση αποδοκιμασία και απομόνωση της.<br /><br /><br />Τα παραπάνω γνωρίσματα αποτελούν αφ’ ενός περιγραφή ανθρωπιστικού κινήματος και αφ’ ετέρου κατευθύνσεις άμεσα υπονομευτικές για οποιαδήποτε ομάδα ή κοινωνική τάξη ή κράτος ή σχήμα το οποίο επιθυμεί την κοινωνική, ανθρωπιστική και οικονομική καταπίεση των πολλών για χάρη των ελαχίστων.<br /><br /><br />Συνεπώς, είναι φυσικό και αναμενόμενο να γίνεται έντονος καταιγιστικός και ασφυκτικός πόλεμος ιδεών, τρόπου ζωής και προπαγάνδας ενάντια στους Έλληνες και το Ελληνικό προφίλ τόσο εντός μέσω συγκεκριμένων φορέων και ατόμων τα οποία δεν αποτελούν μέρος του συνόλου αλλά ανήκουν σε ένα άλλο σύνολο το οποίο είναι διεθνές και υπηρετεί τον νόμο του χρήματος και της βίαιας, παρασκηνιακής, προπαγανδιστικής και τρομοκρατικής καταστολής το οποίο θα εξετάσουμε στον αντίστοιχο τομέα ενημέρωσης.<br /><br />Όσο πιο πολύ οι παραπάνω ιδέες κρατούνται κατ’ ουσίαν και όταν παρουσιαστεί θέμα άμεσης και ξεκάθαρης επιλογής στον Έλληνα αντί για έμμεση χειραγώγηση μέσω υπονόμευσης της λογικής, ψυχολογικών εκβιασμών και το κυριότερο αποφυγή αναφοράς ορισμού / ονόματος της κάθε επιλογής ( π.χ. οικονομικός φιλελευθερισμός αντί για οικονομική δικτατορία, επιχειρηματικά κίνητρα αντί για διαφορετική/ διαφορική μεταχείριση με τα λεφτά του κράτους, κοινωνική πρόνοια αντί για οικονομικό στραγγαλισμό των ελευθέρων επαγγελματιών και αγροτών, πτώχευση των ταμείων του κράτους αντί για κλοπή και υπεξαίρεση των χρημάτων του Λαού, λιτότητα αντί για κλοπή του κατά κεφαλήν εισοδήματος προς πλουτισμό των λίγων, δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα αντί για αντι-εκπαιδευτικό σύστημα που αποτελεί οικονομική αφαίμαξη του Πολίτη λόγω απαιτήσεως μίσθωσης όχι μόνο άλλων εκπαιδευτικών σχημάτων αλλά και ειδικών ψυχικής υγείας, εξέλιξη και πρόοδος αντί για οπισθοδρόμηση και άλωση των κεκτημένων κοινωνικών προστασιών, κ. ά. ), ο Έλληνας διαλέγει πάντα σύμφωνα με τις υποδείξεις της κουλτούρας του. Αυτό είναι εμφανές ακόμα και στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες με την τεράστια αντίδραση και καταγγελία των Ελλήνων Πολιτών και όχι των αιρετών / εγκαθέτων αξιωματούχων οι οποίοι το δέχτηκαν, για την κατάφωρη προσβολή του Ελληνικού Λαού όταν προβλήθηκε / επιβλήθηκε διεθνώς η εικόνα του έκπτωτου και απορριπτέου τέως βασιλιά ως αντιπροσώπου της Ελλάδος στο Πεκίνο κατά την τελετή έναρξης. <br /><br />Για αυτό τον λόγο λοιπόν εδώ και τριάντα χρόνια γίνεται επίθεση άμεση και έμμεση κατά το προφίλ του Έλληνα σε μια προσπάθεια να κάνουν τον Ελληνικό Λαό να ντρέπεται για την ταυτότητα αυτή που είναι από τις πλέον φιλελεύθερες, χαρισματικές και προοδευτικές.<br /><br />Προσπαθούν να πείσουν τον Έλληνα ότι δεν είναι ευφυής, δεν έχει ικανότητα λήψης απόφασης, δεν είναι γενναίος, δεν είναι εργατικός και επιτυχημένος και δεν έχει σχέση με προγόνους που ομολογουμένως είναι όλα αυτά και στην αρχαιότητα και στην σύγχρονη εποχή ( με απόπειρα διαχωρισμού των σύγχρονων Ελλήνων από τους αρχαίους ενώ ανθρωπολογικά, ιδεολογικά και υπαρξιακά αποδεικνύεται ότι είναι ταυτόσημοι, ότι δεν είναι απόγονοι των ηρώων πολέμου του 1821, 1912, 1914, 1922, 1940, 1973 διότι ισχυρίζονται ότι οι συγκεκριμένοι ήρωες πέθαναν χωρίς να αφήσουν απογόνους ή ότι οι απόγονοι με κάποιον μυστήριο τρόπο εκφυλίστηκαν ιδεολογικά ή δεν διδάχθηκαν τις ίδιες αρχές ).<br /><br />Σαφώς όλα τα παραπάνω είναι αναληθή και δεν στηρίζονται σε αποδείξεις αλλά σε προπαγάνδα και προβολή ως παραδειγμάτων μεμονωμένων, πολλές φορές κατασκευασμένων περιπτώσεων ή περιπτώσεων που δεν υπάγονται για διάφορους λόγους στο πραγματικό Ελληνικό σύνολο.<br /><br />Επίσης, προβάλλονται ως παραδείγματα επιτυχίας περίεργες εξωπραγματικές ιστορίες οι οποίες στην πραγματικότητα και όχι στην σφαίρα του φανταστικού που προβάλλεται μπορούν να επεξηγηθούν όσον αφορά την οικονομική, επιχειρηματική και κοινωνική επιτυχία τους, όχι λόγω αξιοσύνης ή ικανότητας αλλά λόγω ‘πατενταρίσματος’ και χρήσης καναλιών και τρόπων υπεξαίρεσης και κλοπής δημοσίου χρήματος. Αυτό όμως που λέγεται είναι ότι η επιτυχία αυτή ήρθε στα άτομα αυτά μέσω αξιοκρατικών μεθόδων και εργασίας ( γεγονός που είναι ψευδές και εύκολα καταρριπτέο ) σαν τις μεθόδους και εργασίες που χρησιμοποιεί ο μέσος Έλληνας, γεγονός που έχει καταστροφικό αντίκτυπο στο ηθικό, την αυτοεκτίμηση και αίσθηση σημαντικότητας / ισχύος του.<br /><br />Έτσι, αισθανόμενος ότι δεν αξίζει και δεν έχει δυνατότητες, αξιοσύνη, και αντίληψη σαν αυτή του βαρκάρη / υπαλλήλου γραφείου έκδοσης εισιτηρίων πλοίων που μυστηριωδώς μετά την κατοχή έγινε μεγιστάνας, του ιδιοκτήτη μάντρας με παλιοσίδερα που και αυτός μυστηριωδώς έγινε μεγιστάνας μετά την κατοχή, του αξιωματικού του πολεμικού ναυτικού που μετά την χούντα έγινε και αυτός μεγιστάνας παγκοσμίου εμβέλειας, του φοιτητή του ΕΜΠ που έγινε και αυτός δημιουργός πολυεθνικών αυτοκρατοριών μετά την χούντα, του φοιτητή / αντιστασιακού που γύρισε με ικανά κεφάλαια από το εξωτερικό με την πτώση της χούντας και απέκτησε τεράστιες πολυεθνικές αυτοκρατορίες, και άλλους τέτοιους, υποτάσσεται σε αυτούς και την ‘ανώτερη’ διάνοια τους χωρίς να καταλαβαίνει λόγω της προπαγάνδας και της απόκρυψης πληροφοριών ότι αυτοί δεν έχουν ούτε αξιοσύνη ούτε ηθικούς φραγμούς ούτε τίποτε από το λεγόμενο ‘ Ελληνικό Δαιμόνιο’ αλλά απλώς είναι μία σπείρα ληστών και φασιστών οι οποίοι παρουσιάζονται με μεταμφίεση για να μην εκδιωχθούν από την Ελλάδα χειρότερα από ότι ο τέως βασιλιάς.<br /><br />Συνεπώς, αυτό το οποίο θα πρέπει να γνωρίζει ο Έλληνας είναι ότι όσο πιο πολύ του γίνεται επίθεση επί της ταυτότητας του , της ποιότητας του χαρακτήρα του, της προόδου και του πολιτισμού του τόσο πιο πολύ έχει καταφέρει να προασπίσει και να απειλήσει συμφέροντα τα οποία είναι ενάντια σε αυτόν, την οικογένεια του και τους συμπολίτες του και επειδή οι επιλογές και πράξεις του είναι ορθές και μη καταρριπτέες λόγω αποδείξεων και λογικής αποπειράται χειραγώγηση και λασπολογία του. <br /><br />Ίσως το μόνο μέρος της κουλτούρας που θα πρέπει να αναθεωρήσει ως φιλοσοφικό αξίωμα είναι η εμπιστοσύνη ότι όλοι γύρω του έχουν το ίδιο φιλότιμο και το ίδιο θετικό κίνητρο όσο και ο ίδιος ώστε να αποφύγει να πέφτει στις παγίδες των ρητόρων και δημαγωγών σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα και να μάθει να ελέγχει το ποιόν των γύρω του με βάση τις πράξεις επί των οποίων θα πρέπει και ο ίδιος να πράττει αναλόγως. ( βλέπε το blog ΣΤΙΓΜΑΤΑ για περαιτέρω λεπτομέρειες )Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-8438188061010302042008-08-15T12:41:00.000-07:002008-08-15T12:44:46.834-07:00Κοινωνικά Μηνύματα εκ του ΆμβωνοςΕίθισται, σε κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της Κυριακάτικης λειτουργίας και των διαφόρων εορταστικών λειτουργιών στις εκκλησίες οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της Ελληνορθόδοξης κουλτούρας να κάνει ο ιερέας το λεγόμενο κήρυγμα. Το κήρυγμα δημιουργήθηκε την εποχή που ο ιερέας ήταν στην ουσία και ο ηγέτης ( τουλάχιστον ηθικά και πνευματικά και σχεδόν πάντα και πολιτικά ) της κοινωνικής ομάδας που υπαγόταν στην εκκλησία του και πολλές φορές ήταν η μόνη πηγή κατευθύνσεως και ενημέρωσης για τα δρώμενα της εποχής. Σήμερα ο ιερέας δεν θεωρείται ηγέτης της κοινωνικής και πολιτικής ζωής αλλά συνεχίζει να κάνει το κήρυγμα.<br /><br />Με την προπαγάνδα των ΜΜΕ και την λεγόμενη pop κουλτούρα η εκκλησία, ο ιερέας και ο,τιδήποτε αγγίζει ή άπτεται αυτού είναι ολοκληρωτικό, οπισθοδρομικό και εκτός της μοντέρνας ‘ in ’ κοινωνίας. Το κατά πόσον αυτό αληθεύει και σε ποιο βαθμό και ποια πτυχή είναι κάτι που θα το αναλύσουμε στους τομείς ενημέρωσης για την θρησκεία ( πολύ σύντομα ). Αυτό το οποίο επισημαίνουμε σήμερα είναι η υπονόμευση των συμφερόντων και της αντίληψης των Ελλήνων Πολιτών μέσω του συνδυασμού και ταύτισης συγκεκριμένων ιδεών και γεγονότων με την ιδέα του οπισθοδρομικού σκοταδισμού που χαρακτηρίζει την εκκλησία στις συνειδήσεις των ανθρώπων από την πτώση της χούντας και μετά. Παρ’ όλα αυτά ακόμα υπάρχει κύρος το οποίο ενεργοποιείται μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις στη συνείδηση του Πολίτη και όχι σε όλες. <br /><br />Μέσα στα κηρύγματα οι ιερείς τώρα τελευταία περιλαμβάνουν νουθεσίες και προτροπές για μείζονα πολιτικά και Εθνικά θέματα όπως το θέμα των Σκοπίων, το θέμα της οικονομικής πολιτικής, της κοινωνικής πολιτικής και πρόνοιας, κ. ά. Το δυστυχές είναι ότι πολλές φορές ( και ιδίως στα Εθνικά θέματα ) οι γνώμες και νουθεσίες που κηρύσσουν είναι σωστές.<br /><br />Αυτό είναι δυστυχές διότι ο,τιδήποτε λέει ο παπάς στο κήρυγμα εκλαμβάνεται ακριβώς ως ‘κήρυγμα’, κάτι δηλαδή αδικαιολόγητα ακραίο, σκοταδιστικό, συντηρητικό και συνεπώς απορριπτέο χωρίς δεύτερη σκέψη και συλλογισμό. Συνεπώς, κινήσεις πολύ σημαντικές και νευραλγικές οι οποίες όμως θα απαιτούσαν λίγη παραπάνω κινητοποίηση απορρίπτονται ως ακραίες και παλιομοδίτικες ενώ δεν είναι ενώ άλλες νουθεσίες οι οποίες είναι σύμφωνες με το status quo, ακόμα και εάν θεωρούνται ακραίες και παλιομοδίτικες ακολουθούνται με οποιαδήποτε τάση αντιρρήσεως σε αυτές να πνίγεται.<br /><br />Δηλαδή, μέσω της παραπάνω διαδικασίας, ο,τιδήποτε κηρύσσεται το οποίο πάει ενάντια στην ήδη υπάρχουσα κατάσταση / ιδεολογία απορρίπτεται ενώ ο,τιδήποτε κηρύσσεται το οποίο συνάδει με αυτήν γίνεται διπλά αποδεκτό. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις και οι δύο αντιδράσεις λαβαίνουν χώρα χωρίς σκέψη ή κρίση αλλά όπως λέμε ‘αμασητί’.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2512891462045876751.post-68680606586198802122008-08-06T06:14:00.000-07:002008-08-06T06:34:36.294-07:00Για το 1ο Δεκαπενθήμερο του ΑυγούστουΟ μήνας Αύγουστος είναι ο κατ’ εξοχήν μήνας διακοπών όπου όλοι θεωρούν υποχρέωση τους να περάσουν από την διαδικασία που γενικώς περιλαμβάνεται στην φράση « πάω διακοπές».<br /><br />Αυτό λίγο πολύ σημαίνει ότι για να μπορέσει ο μέσος Έλληνας ( και πολύ πιθανό και διεθνώς όλοι οι Πολίτες ) να έχει την αίσθηση ότι επιτέλους μπορεί και του επιτρέπεται να ξεκουραστεί πρέπει :<br /><br />1. να έχει μαζέψει ένα ικανό κεφάλαιο ρευστού ( συνήθως περίπου το 40% του ετήσιου εισοδήματος του ) χώρια τα στάνταρ τρέχοντα έξοδα όπως λογαριασμοί, ασφαλιστικά ταμεία, δόσεις, κλπ.<br /><br />2. να έχει οργανώσει την μετακίνηση και διαμονή σε συγκεκριμένα θέρετρα.<br /><br /><br />3. να έχει εξασφαλίσει συμμετοχή φίλων στην συγκεκριμένη εξόρμηση.<br /><br />4. να έχει ανανεώσει / αποκτήσει τον απαραίτητο εξοπλισμό, ρουχισμό, σώμα, εμφάνιση ώστε να αισθάνεται ότι μπορεί να εμφανιστεί δημοσίως.<br /><br />5. να έχει εξασφαλίσει διαμονή / συντήρηση για το σπίτι και τα τυχόν κατοικίδια.<br /><br /><br />Στην περίπτωση που διαθέτει εξοχική κατοικία, συν τα παραπάνω θα πρέπει όταν πρωτοπάει κάθε φορά να κάνει γενική συντήρηση, καθαρισμό να επιβλέψει τυχόν επισκευές και γενικώς να δουλέψει κάποιες μέρες για να ‘ ανοίξει το σπίτι’ πριν μπορέσει να δικαιολογήσει στον εαυτό του ότι μπορεί να καθίσει και να ξεκουραστεί. Έχοντας υπ’ όψη ότι ο μέσος όρος άδειας είναι από μία εβδομάδα έως 15 ημέρες, οι καθαρές μέρες ξεκούρασης είναι πολύ λιγότερες και η κούραση που συσσωρεύεται πριν αυτές είναι αυξημένη και πολύ απαιτητική.<br /><br />Συνεπώς, αυτό το οποίο βλέπουμε είναι ότι η διαδικασία των διακοπών ( που η λέξη υπονοεί ότι είναι διακοπή από την εργασία ) είναι πολλές φορές πολύ πιο κουραστική από την καθημερινή ρουτίνα.<br /><br />Τι είναι λοιπόν αυτό που τις κάνει τόσο ελκυστικές ;<br /><br />Κατ’ αρχάς η αίσθηση ότι αυτό που κάνουμε δεν είναι εργασία ( δηλαδή, υποχρεωτική εργασία που εμείς δεν την έχουμε διαλέξει ). Επίσης, είναι η αλλαγή παραστάσεων και η δυνατότητα πρόσβασης σε μέρη και εμπειρίες οι οποίες δεν είναι συνήθεις στην περιοχή που μένουμε.<br /><br />Όμως πολύ πιο δυνατά από όλα αυτά είναι η δύναμη που εμείς πιστεύουμε ότι παίρνουμε σε κοινωνικό επίπεδο :<br /><br />Η δυνατότητα να απαντήσεις στην ερώτηση του κοινωνικού σου κύκλου « Πού θα πάτε διακοπές ;» με κάποια απάντηση του τύπου « Φέτος θα πάμε ….. » αντί για το άκρως ταπεινωτικό « Φέτος θα μείνουμε εδώ / Θα πάμε στο χωριό » αξίζει αρκετά στον ανασφαλή άνθρωπο ώστε να περάσει μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία η οποία μπορεί να του στοιχίσει πολύ παραπάνω από απλή κούραση ( όπως σε περιπτώσεις δανείων διακοπών που αργότερα δεν μπορεί να πληρώσει ), απλώς επειδή θα αισθανθεί ότι δεν θα τον απορρίψουν τα μέλη του λεγόμενου κοινωνικού του κύκλου.<br /><br />Δεν μπορούμε όμως να δεχθούμε ότι όλη αυτή η διαδικασία στοχεύει στην ξεκούραση και αναπλήρωση δυνάμεων όπως θεωρητικά λέγεται.<br /><br />Και τι θα ήταν πραγματικές διακοπές ;<br /><br />Πραγματικές διακοπές θα έπρεπε να συνεπάγεται αυτό το οποίο λέει η λέξη : Διακοπή διαφόρων διαδικασιών και πραγμάτων τα οποία μας προκαλούν κούραση ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ Η΄ ΤΗΝ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΣ.<br /><br />Και πώς γίνεται αυτό ;<br /><br />Κατ’ αρχάς δεν θα πρέπει να επιβαρύνουμε τον εαυτό μας κατά την διάρκεια των διακοπών με επιπλέον ή παρόμοιες πιέσεις όπως αυτές που αντιμετωπίζουμε καθημερινά ( π.χ. αν καθημερινά έχουμε την έννοια ότι πρέπει να συντονίσουμε άλλους συναδέλφους στο γραφείο ή άλλα άτομα, ή πρέπει να υπακούσουμε σε εντολές ανωτέρων, να συνωστιζόμαστε και να αγωνιζόμαστε για την κατάκτηση κάποιας θέσης / προνομίου / εφοδίου / κλπ, αυτά δεν θα πρέπει να μετουσιωθούν σε αντίστοιχες έννοιες και επιδιώξεις κατά την διάρκεια των διακοπών ).<br /><br />Επίσης, δεν πρέπει να επιβαρύνουμε τον εαυτό μας με πρόσθετα άγχη ή να προσπαθήσουμε να αφαιρέσουμε άγχη με τρόπο που γνωρίζουμε σίγουρα ότι θα μας παρουσιαστεί μετά την λήξη των διακοπών.<br /><br />Θα πρέπει πάση θυσία οι διακοπές μας να διέπονται από ενθουσιασμό αλλά και ηρεμία και οι δραστηριότητες σε αυτές να είναι αυτές που πραγματικά αρέσουν σε εμάς και όχι αυτές που το κοινωνικό σύνολο θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να λαβαίνουν χώρα κατά την διάρκεια των διακοπών ( πολύ εύκολα θα κρίνετε και ανακαλύψετε ποιές δραστηριότητες είναι αυτές εάν αναρωτηθείτε τι κάνετε όταν δουλεύετε ‘ και χαραμίζετε χρόνο’ και τι είναι αυτό που και η σκέψη του μόνο σας ξεκουράζει, και όταν το έχετε κάνει αισθάνεσθε γεμάτοι από ενέργεια ακόμα και εάν το σώμα είναι κουρασμένο ).<br /><br />Θυμηθείτε : το ποιο μεγάλο πράγμα από το οποίο πρέπει να πάρουμε διακοπές είναι η πίεση των άλλων, των φίλων, των κοινωνικών ‘ πρέπει’ και των στερεοτύπων του τι πρέπει να γίνεται στις διακοπές αντί του τι θέλουμε να γίνεται στις διακοπές.<br /><br />Πρίν το συζητήσουμε στο επόμενο editorial σκεφτείτε :<br /><br />1. ποιός ωφελείται πραγματικά από την διαδικασία των διακοπών ;<br />2. ποιός βγαίνει πλουσιότερος σε χρήμα και κοινωνική δύναμη από αυτή τη διαδικασία ;<br />3. ποιός πραγματικά ξεκουράζεται και ποιός συσσωρεύει περισσότερα βάρη στα ήδη υπάρχοντα της προηγούμενης χρονιάς ;<br />4. εν τέλει τι θα ήταν οι ιδεώδεις διακοπές για όλους ;<br /><br /><br />Όλα αυτά θα τα συζητήσουμε αλλά εάν μας δώσετε τις δικές σας απαντήσεις θα αναφέρουμε παραδείγματα πολύ πιο άμεσα.Olga G. Yeritsidouhttp://www.blogger.com/profile/02686517220881634448noreply@blogger.com0