Είναι γεγονός ότι ανέκαθεν στην μοντέρνα ιστορία τα πάντα μεταφράζονται σε χρήμα και ποιος το ελέγχει. Κάθε άλλη αιτιολόγηση για διάφορες καμπάνιες, προπαγάνδες, πρακτικές και πάνω από όλα παντός είδους μέτρα είναι απλώς ο τρόπος ένδυσης της ίδιας κλασικής απόπειρας ελέγχου του χρήματος που υπάρχει σε μία δεδομένη κοινωνία.
Στην περίπτωση όμως του Λαού, σε κάθε χώρα και ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ελλάδα με την ιστορία που διαθέτει, ο έλεγχος του χρήματος είναι δευτερεύον μπροστά σε μία ομάδα ιδεών που προσδίδει την αίσθηση της Δικαιοσύνης και Αυτοδιάθεσης. Είναι ακριβώς αυτές οι προτεραιότητες οι οποίες διαφοροποιούν τον Λαό από την διακρατική αυτή τάξη η οποία όπως είπαμε πρώτη και μόνη προτεραιότητα έχει την μεγιστοποίηση του ελέγχου του χρήματος και μάλιστα ειδικά του χρήματος του Λαού, καθ’ ότι η τάξη αυτή είναι παρασιτική και ανίκανη να παράγει το δικό της χρήμα.
Στο editorial λοιπόν του Ιανουαρίου 2010, ο οποίος μπορεί να χαρακτηρισθεί και μήνας της οικονομικής κρατικής ασυδοσίας στην Ελλάδα, θα βάλουμε εν συντομία τις βάσεις για να δείξουμε με τεκμήρια πού είναι τα κεφάλαια του Ελληνικού Λαού, ποιος τα νέμεται αφού τα έκλεψε και πώς αποστραγγίζεται όλος ο Ελληνικός Λαός για να διατηρεί μία εν κρυπτώ αριστοκρατική – βασιλική τάξη που ουδέποτε του επικοινωνείται ότι υπάρχει. Και δεν του επικοινωνείται διότι σε αντίθεση με π.χ. τον Αγγλικό Λαό, η αίσθηση Δικαιοσύνης και Αυτοδιάθεσης που έχει εξελίξει ο Ελληνικός Λαός ανά τις χιλιετηρίδες δεν τους επιτρέπει να ανέχονται να συντηρούν και να τρέφουν εκ γενετής παράσιτα που θεωρούν ότι είναι ποιοτικώς καλύτεροι από τους υπόλοιπους και συνεπώς οι υπόλοιποι τους χρωστούν να τους πληρώνουν επειδή υπάρχουν, δουλεύοντας για να τους εξασφαλίζουν πλούτο και μόνο.
Κατά την πρώτη περίοδο της κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ υπήρχε μία τρομοκρατία και φίμωση σε όποιον έλεγε ( ακόμα και όταν προσκόμιζε σωρεία τεκμηρίων και επιστημονικών κριτηρίων ) ότι στην Ελλάδα υπήρχαν κοινωνικές τάξεις. Μάλιστα σε μία συζήτηση όπου είχα ρωτήσει κομματικούς ‘ερευνητές’ τοποθετημένους σε θέσεις κλειδιά ( π.χ. στις ΕΓΕΣ, στο ΕΚΚΕ, στο ΚΕΠΕ, στο υπουργείο οικονομίας, κλπ ) με πρόσβαση στο προσωπικό περιβάλλον του Ανδρέα, της Μαργαρίτας και του Γιώργου Παπανδρέου, οι οποίοι διακαώς προσπαθούσαν να μου πούν ότι η Ελληνική κοινωνία ήταν αταξική, « δηλαδή, μου λές ότι εγώ και ο Βαρδινογιάννης είμαστε το ίδιο, δηλαδή ανήκουμε στην ίδια κοινωνική τάξη ; » μου απαντούσαν καταφατικά και μάλιστα λέγοντας « και βέβαια ! ». Για να καταλάβετε το επίπεδο του παραλογισμού που διέπει την διαβεβαίωση αυτή, την εποχή της ερώτησης τα εισοδήματα μου ως συνεργάτης ( με σύμβαση έργου ορισμένου χρόνου ) στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ήταν πενιχρά ( περίπου 35.000 δρχ το μήνα το 1983 ), ήταν τα μόνα που είχα για να συντηρήσω την οικογένεια μου που αποτελείτο από ένα παιδί προσχολικής ηλικίας και έναν σύζυγο που υποχρεώθηκε να πάει στο στρατό χάνοντας την εργασία του και με ενοίκιο περί των 20.000 δρχ. μηνιαίως. Την ίδια εποχή ο Βαρδινογιάννης πάντρευε την κόρη του με την εφοπλιστική οικογένεια Γουλανδρή σε έναν γάμο του οποίου η δεξίωση και μόνο κόστιζε υπερ-πολλαπλάσια του δεκαετούς εισοδήματος μου.
Γιατί επιβαλλόταν δια ροπάλου λοιπόν αυτή η τρέλα, που προσπαθούσε να πείσει τον Πολίτη ότι κοινωνικά ήταν ισότιμος με αυτόν του οποίου το επώνυμο ήταν συνώνυμο της χλιδής ;
Διότι το να επιβάλλεις το Σύνταγμα επιφανειακά και τυπικά ( δηλαδή, στα λόγια μόνο ) τραβάει την προσοχή από το γεγονός ότι ουσιαστικά έχει καταλυθεί και όποιος παρ’ όλα αυτά το προσέχει του απαγορεύεται να το εκφράσει και να δράσει επ’ αυτού. Επίσης, βάζει ακόμα ένα μεγάλο βάρος στον κάθε έναν Πολίτη που βλέπει την ανισότητα αλλά αντί να την αποδίδει δικαίως στην ύπαρξη κατ’ ουσίαν καστών κοινωνικών, την αποδίδει αδίκως στην δική του ‘ανικανότητα’ να ‘πετύχει’ όπως ο διπλανός του ‘ίσος και όμοιος’ ο οποίος θαυματουργικά λόγω της εξυπνάδας / δαιμονίου / τύχης του μπόρεσε ‘αυτοδημιούργητα’ να δημιουργήσει αυτοκρατορίες.
Η ψυχολογία μας λέει ότι όταν ένας Άνθρωπος πεισθεί ότι είναι ανίκανος και / ή κατώτερος από έναν άλλον, υποτάσσεται σε αυτόν και σταματάει να προσπαθεί να είναι ίσος με αυτόν και να διεκδικήσει αυτά που δικαιούται. Έτσι λοιπόν όταν ένας ολόκληρος Λαός πείθεται ότι ο κάθε Βαρδινογιάννης είναι καλύτερος / ανώτερος / εξυπνότερος από αυτόν και για αυτό φαίνεται να έχει τα πλούτη της σπηλιάς του Αλή Μπαμπά, υποτάσσεται και δέχεται την κατάσταση αυτή αντί να ψάξει και να δει εάν υπάρχει και άλλη εξήγηση.
Αυτό δεν γίνεται μόνο στο επίπεδο της επιχειρηματικότητας αλλά και στο επίπεδο του ταλέντου ( τέχνες ) και της επιστήμης και σαφώς και της πολιτικής. Όπως θα αναλύσουμε σε σειρά άρθρων αυτό το μήνα στον κύριο ιστοχώρο μας, το 99,9 % των λεγόμενων επιφανών προσωπικοτήτων των επιχειρήσεων, τεχνών, επιστήμης και πολιτικής τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκόσμια είναι τέτοιες όχι λόγω των ικανοτήτων τους αλλά λόγω της γεννήσεως τους σε ένα πολύ κλειστό κύκλωμα – τάξη – κάστα που πνίγει κάθε άλλο άτομο με επιφανή προσωπικότητα ώστε να παραμείνουν αυτοί. Εξ άλλου πλέον, τώρα που δεν είμαστε στην δεκαετία του 1980 και τα δυναμικά έχουν αλλάξει, μας λέγεται και ευθαρσώς ποιες είναι οι δύο μεγάλες κάστες : οι επιφανείς / εξέχοντες / ευπατρίδες / αριστοκράτες ( αν προσέξετε θα ακούσετε όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς στα δελτία ειδήσεων ), και οι ‘κοινοί θνητοί’ : δηλαδή εμείς, εσείς και εγώ που είμαστε Πολίτες, πληρώνουμε φόρους, σηκώνουμε χαράτσια, δεν είμαστε υπεράνω του νόμου με ασυλίες, υπεράκτιες, κακοδικίες υπέρ ημών, εξεταστικές, απαλλακτικές, παραγραφές, μετάθεση ευθυνών, κλπ, και που με τον μόχθο μας, τις ικανότητες μας, την εξυπνάδα μας, την επινοητικότητα και εφευρετικότητα μας, τα ταλέντα μας που αντισυνταγματικά μας κλέβονται μέχρι να πεθάνουμε, όλοι αυτοί είναι εξέχοντες.
Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Το σύστημα κλοπής και εκμετάλλευσης του Λαού υπάρχει και συντηρεί την κάστα αυτή των ‘ευπατρίδων’ από κτίσεως του μοντέρνου Ελληνικού κράτους και πολύ πιθανόν κληροδοτημένο από την Βυζαντινο – και Τουρκοκρατία. Έτσι, την εποχή που τα παιδιά του Ελληνικού Λαού ζούσαν ακόμα από συσσίτια ή πεθαίνανε από ιάσιμες ασθένειες στους δρόμους την δεκαετία του 1950, οι άνθρωποι μαράζωναν γιατί δεν εύρισκαν εργασία παρ’ όλο που είχαν και όρεξη και συντριπτικά προσόντα, οι ευπατρίδες ντύνονταν βασιλικά και διασκέδαζαν γύρω από τα ανάκτορα ή την παλαιά Κηφισιά με χλιδή εφάμιλλη των ανακτόρων αυτοκρατοριών. Μιλάμε για ανθρώπους που πτώχευσαν την χώρα πολλάκις, επέβαλλαν μέτρα ασφυκτικής λιτότητας στον Λαό για να ‘ανακάμψει’ η οικονομία και διοικούσαν τα οικονομικά του Κράτους το οποίο ονόμαζαν φτωχό.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και σήμερα, διότι πρόκειται για το ίδιο ακριβώς σύστημα που ποτέ δεν σταμάτησε : ανέκαθεν από τον Λαό κλεβόταν το εισόδημα και οι αποταμιεύσεις του και επενδύσεις του όποτε εμπιστευόταν το κράτος, δηλαδή τα λεγόμενα αυτών των ευπατρίδων που με τα χρήματα του Λαού αγόραζαν για διασκέδαση εμφανίσεις όσο το πολλαπλό ετήσιο εισόδημα ενός μεσαίου Πολίτη, είχαν πρόσβαση σε πράγματα άγνωστα στους Έλληνες και επένδυαν τα χρήματα αυτά που δεν τους ανήκαν για να φτιάξουν τις ‘αυτοδημιούργητες’ αυτοκρατορίες τους.
Πώς μειώνεται το εισόδημα του Λαού ακόμα και όταν παίρνει αύξηση ;
Σε αυτό το σημείο πρέπει να πούμε ότι παρ’ όλο που η Τράπεζα της Ελλάδος λέγεται της Ελλάδος, το καταστατικό της ευθαρσώς λέει ότι το κύριο μέλημα της τράπεζας είναι η προώθηση των δικών της συμφερόντων και πλουτισμού ( αργότερα των συμφερόντων άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων με τα οποία δηλώνει σχέση ή σύζευξη ή υποταγή ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Ή ΚΑΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ( αυτό είναι δευτερεύον καθήκον της και μόνο εάν δεν θίγεται το δικό της συμφέρον ). Σημειωτέον ότι αυτή η τράπεζα είναι που τελεί ταμίας / διαχειριστής των βασικών οικονομικών υποθέσεων του κράτους, εκδίδει το χρήμα, είναι υπεύθυνη για την φύλαξη και διαφύλαξη του χρυσού της χώρας : δηλαδή, αυτός που έχει στα χέρια του την ραχοκοκκαλιά της Ελληνικής Οικονομίας, το μέλλον και την δυνατότητα επιβίωσης του Κράτους και όλα τα εχέγγυα σταθερότητας της χώρας καθώς και την οικονομική ευημερία του Λαού ΕΠΙΣΗΜΩΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ / ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΩΣ ΠΡΩΤΟ.
Για αυτό και οι διοικητές της είναι πάντα πρώην διοικητές / βασικοί συνεργάτες άλλων τραπεζών, μεγαλοεπιχειρηματίες και ιδιοκτήτες / μέλη οικονομικών αυτοκρατοριών.
Θεωρητικά βέβαια η τράπεζα της Ελλάδος ελέγχεται δημοκρατικά από την Βουλή και λογικά άμεσος ελεγκτής της είναι ο Υπουργός οικονομικών ( ο οποίος επιμελείται των οικονομικών θεμάτων και άρα θα εισηγείται στην Βουλή τέτοιου είδους ελέγχους : υπουργοί οικονομικών γίνονται πάντα πρώην διοικητές της τράπεζας της Ελλάδος, μεγαλοεπιχειρηματίες και βιομήχανοι ή άτομα οικογενειών μέλος των οποίων υπήρξε διοικητής ή σύμβουλος της τράπεζας της Ελλάδος.
Ο κάθε ένας μας λοιπόν μπορεί να καταλάβει πώς γίνεται να διαλύεται η οικονομία της Ελλάδας, να φτωχαίνουμε όλοι με ληστρικές μεθόδους ( από διολισθήσεις και υποτιμήσεις νομισμάτων έως έκτακτες εισφορές και άλλες αντισυνταγματικότητες ), να κλείνουνε επιχειρήσεις και να πετάγεται ο κόσμος στον δρόμο και ταυτόχρονα να αυξάνεται γεωμετρικότατα τόσο ο τζίρος όλων τω τραπεζών όσο και τα πλούτη της κάστας αυτής των επιχειρηματιών, πολιτικών, εφοπλιστών, καλλιτεχνών, επιστημόνων, και άλλων ατόμων που λόγω της ύπαρξης τους στην κάστα αυτή υπάρχουν σε κρατικές, ιδιωτικές και ‘μη κερδοσκοπικές’ διοικητικές θέσεις.
Τώρα λοιπόν είναι πολύ πιο εύκολο να καταλάβουμε την συνεχή και χρόνια κατάσταση λιτότητας, ανέχειας και υπερφορολογήσεως μας και πώς ανεξαρτήτως χρώματος ακούμε από πρίν τον καιρό της δικτατορίας ακριβώς τις ίδιες κουβέντες και επιχειρήματα. Κυβερνητικά ανέκαθεν μειωνόταν προοδευτικά τα εισοδήματα μας ακόμα και στην λεγόμενη ‘πλούσια’ περίοδο του 1981 με παραπλάνηση του Λαού ο οποίος απαιτούσε την ισότητα που ποτέ δεν του δόθηκε : όταν ο Α. Παπανδρέου αύξησε συντάξεις και μισθούς επέτρεψε ταυτόχρονα να διολισθήσει η δραχμή. Αυτό σήμαινε ότι την αγοραστική αξία που προσέφερε με την αύξηση την πήρε πίσω με την διολίσθηση της αξίας του νομίσματος και βεβαίως με τις επίσημες υποτιμήσεις που επέβαλε ( με πρώτη το 1983 ). Δηλαδή, κοίμησε λίγο την εγρήγορση του Λαού και τον κατέκλεψε.
Βεβαίως από την εποχή της λιτότητας και πέρα η κλοπή εκτραχηλύνθηκε με αποκορύφωμα την εισαγωγή μας στην ζώνη του Ευρώ.
Άλλες πρακτικές που επέτρεψαν κατ’ ουσίαν αθέμιτο ανταγωνισμό και άγρια επιχειρηματική πολιτική χωρίς κρατικό έλεγχο ολοκλήρωσαν την πρώτη φάση της πραγματικής επιχείρησης ανακατανομής του εισοδήματος η οποία επιχειρείται σε πείσμα της Λαϊκής αντίστασης από την ίδρυση τουλάχιστον της Τράπεζας της Ελλάδος.
Όπως είπαμε οι Έλληνες είναι αρκετά ευέλικτος Λαός και έχει πολλάκις δείξει πώς μπορεί μέσω των δυσκολιών να βρεί λύσεις για οικονομική ανάκαμψη του ιδίου και συμπολιτών του.
Κάθε τέτοια απόπειρα του Λαού επέφερε και έξαρση κερδοσκοπικής ληστρικής πολιτικής με την υποστήριξη του κράτους όπως : τα ομολογιακά δάνεια ανάπτυξης της δεκαετίας του 1960 που έφαγαν τις οικονομίες του Λαού, πτωχεύσεις μεγαλοεπιχειρηματιών που παραμένουν πλούσιοι όπως ο περιβόητος Λαναράς, το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου επί Σημίτη, το δάνειο για την υποστήριξη των τραπεζών επί Καραμανλή. Αυτά χωρίς καν να αναφέρουμε κερδοσκοπικά κόλπα με κρατικοποιήσεις – αποκρατικοποιήσεις επιχειρήσεων ( βλέπε Ολυμπιακή ), την σύζευξη του νομίσματος μας με άλλα αυθαιρέτως, την πολιτική του χρυσού που ανάγκασε τον κόσμο να παραδώσει τις χρυσές του λίρες και άπειρα άλλα που θα αναλύουμε όλον τον Ιανουάριο ανά ενότητες. Αποκορύφωμα αυτών βεβαίως οι πτωχεύσεις επίσημες και ανεπίσημες του κράτους και ο συνεχής άκρατος δανεισμός.
Και πού θα σταματήσουν όλα αυτά ; πού θέλει η ‘ κάστα των ευπατρίδων’ να φέρει την ‘ κάστα των κοινών θνητών’ ;
Στην κατάσταση όπου θα είμαστε όλοι άποροι, άκληροι και πλήρως εξαρτημένοι από τις επιχειρήσεις / τσιφλίκια αυτών, που τα έφτιαξαν με το δικό μας πλούτο και να δουλεύουμε με ευγνωμοσύνη κυριολεκτικά μόνο για να φάμε μόνο για να επιβιώσουμε.
Το ευτυχές είναι ότι επειδή ακριβώς είναι παράσιτα και δεν ξέρουν να παράγουν, είναι και μόνο τόσο δυνατοί όσο τους επιτρέπουμε εμείς που ξέρουμε να παράγουμε και παράγουμε.
Κατά την διάρκεια λοιπόν του Ιανουαρίου θα δούμε πώς έκαναν κάθε μία από τα εγκλήματα που αναφέραμε και τι μπορούμε να κάνουμε ως Λαός για να μην επιτρέψουμε πλέον αυτά τα εγκλήματα να αποφέρουν κέρδος για αυτούς καθώς και να πάρουμε πίσω και το τελευταίο πενηνταράκι που μας έκλεψαν έντοκα.
Wednesday, January 6, 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)