Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ

Από την σοκαριστική ωμότητα της εν ψυχρώ δολοφονίας του ανήλικου Αλέξανδρου, ακόμα πιο σοκαριστική είναι η ωμότητα της όλης επικοινωνιακής πολιτικής και παραφιλολογίας που εκφράζεται, προβάλλεται και γίνεται απόπειρα να επιβληθεί από όλα τα ΜΜΕ ανεξαιρέτως. Αυτό το οποίο πυρετωδώς δουλεύουν όλοι όσοι εποφθαλμιούν και επιδιώκουν να επωφεληθούν από το αίμα ενός Ανθρώπου και της οικογενείας του είναι να διαστρέψουν την πολύ σωστή και υγιή άποψη του Ελληνικού Λαού και να αποπειραθούν να επιβάλλουν ότι δικαίως σκοτώθηκε το παιδί αυτό από το χέρι του ειδικού φρουρού της αστυνομίας.

Ορθώς ο Ελληνικός Λαός σύσσωμος, ανεξαιρέτου πολιτικής κατεύθυνσης, ηλικίας και κοινωνικοοικονομικού επιπέδου καταδίκασε και εξοργίστηκε με το ειδεχθές αυτό έγκλημα με την εξής τετράγωνη και άκρως υγιή λογική :

Η αστυνομία και όλα της τα τμήματα είναι εκεί για να υπηρετεί και προστατεύει τους Πολίτες όπως ορίζει το Σύνταγμα και οι Νόμοι. Δεν είναι εκεί για να κάνει κρίσεις, ετυμηγορίες και εκτελέσεις. Στα πλαίσια αυτά το πρώτο το οποίο απαγορεύεται καθ’ ολοκληρίαν και σε κάθε περίπτωση να κάνει είναι να φονεύσει ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο προκαλέσει τον θάνατο οποιουδήποτε Πολίτη σε οποιαδήποτε περίπτωση. Η υποχρέωση της Αστυνομίας είναι να απομονώνει, περιορίζει και να θέτει υπό έλεγχο οποιαδήποτε συμπεριφορά Πολίτη καταπατεί τον Νόμο και / ή παραβιάζει τα όρια της Ελευθερίας των άλλων. Επίσης, η άσκηση της βίας πάντα είναι το τελευταίο στάδιο, είναι πάντα η ελάχιστη δυνατή έκφραση της και στόχο έχει το πολύ την ακινητοποίηση του Πολίτη ο οποίος την συγκεκριμένη χρονική στιγμή παρεκτρέπεται.

Συνεπώς, ο φόνος από αστυνομικό είναι από τα έσχατα των εγκλημάτων κατά της Ζωής και του Ανθρώπου και πάντα εμπεριέχει δόλο καθ’ ότι ο αστυνομικός διαθέτει πάντα υψηλότερη κοινωνική ισχύ από το θύμα, είναι πάντα πιο προστατευμένος και πιο οπλισμένος από τους Πολίτες και διαχειρίζεται εκτελεστική εξουσία. Η καταπάτηση λοιπόν του Νόμου από τον ίδιο τον αστυνομικό δείχνει άμεσα πρόθεση και προμελέτη για παρανομία καθώς και συνειδητή επιλογή της κατάχρησης και εκμετάλλευσης της εξουσίας που η Πολιτεία και ο Λαός του έχει εμπιστευθεί.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η παραπάνω ανάλυση γίνεται σε σχέση με την συμπεριφορά που αρμόζει σε αστυνομικούς προς Πολίτες και όχι προς σεσημασμένα κακοποιά στοιχεία τα οποία αποδεδειγμένα οπλοφορούν και δολοφονούν και κατακλέβουν τους Πολίτες αυτούς που ο αστυνομικός οφείλει να προστατεύει. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο αστυνομικός οφείλει να συμπεριφερθεί ως ο σωματοφύλακας των Πολιτών οι οποίοι τον μισθοδοτούν για αυτή του ακριβώς την υπηρεσία. Ακόμα όμως και σε αυτή την περίπτωση, ο αστυνομικός οφείλει να χρησιμοποιήσει την ελάχιστη δυνατή βία και εάν εξαναγκαστεί να αντιστρέψει πυρά από κακοποιό οπλοφόρο, τότε να εξαντλήσει τα όρια της ακινητοποίησης χωρίς την αφαίρεση ζωής.

Αυτή είναι και η γενική γραμμή την οποία όλος ο Ελληνικός Λαός πληρώνει μέσω της φορολογίας για να εξοπλίσει και επανδρώσει την Αστυνομία με ειδικούς ψυχολόγους, ειδικούς εκπαιδευτές και καθηγητές και ειδικά προγράμματα ώστε να μπορούν να δρούν με τον παραπάνω τρόπο.

Φτάνουμε λοιπόν στο επίπεδο τώρα της ηθικής αυτουργίας. Ο αστυνόμος / ειδικός φρουρός αυτός ο οποίος προέβη στο τράβηγμα του όπλου και το πάτημα της σκανδάλης καθώς και ο συνεργάτης που δεν τον εμπόδισε και μετά δεν τον συνέλαβε επετράπη να είναι οπλοφόροι ένστολοι από μία διαδοχική σειρά αξιωματούχων οι οποίοι ενέκριναν και το άτομο αυτό και την εκπαίδευση του ως επαρκή για να μπορέσει να εκτονώσει ή να χειρισθεί έντονες καταστάσεις με Πολίτες.

Αυτοί οι οποίοι ώθησαν και διευκόλυναν την εκτέλεση του νεαρού Αλέξη, στην θέση του οποίου θα μπορούσε να ήταν και μπορεί να βρεθεί κάθε Πολίτης, είναι αυτοί οι οποίοι προσέλαβαν τα άτομα αυτά και τους όπλισαν το χέρι, αυτοί οι οποίοι νομοθέτησαν και θεώρησαν επαρκή και ασφαλή εκπαίδευση αυτή των τεσσάρων μηνών για ειδικούς φρουρούς, αυτοί οι οποίοι δεν επελήφθησαν ούτε επέβλεψαν τα άτομα αυτά ώστε να είναι έννομα και να τηρούν τον Νόμο συνεχώς και δεν θορυβήθηκαν όταν το παρατσούκλι ‘Ράμπο’ κυκλοφορούσε για έναν άνθρωπο, ο οποίος οπλοφορεί και αντιπροσωπεύει τον Νόμο και την Τάξη ( ονομάζουμε ‘Ράμπο’ όποιον είναι πολεμοχαρής, αδίστακτος και με τάση υπέρ χρήσης της ακραίας μηχανιστικής βίας και των όπλων. Σημειωτέον, ότι ο ‘Ράμπο’ δεν είναι ήρωας της πόλης αλλά των ειδικών καταδρομέων – δολοφόνων του Βιετνάμ ). Συνεπώς, αυτοί οι οποίοι επίσης πρέπει να προσαχθούν και να καταδικαστούν για την ηθική αυτουργία της δολοφονίας του Αλεξάνδρου – Ανδρέα Γρηγορόπουλου και όλων των άλλων θυμάτων της αστυνομίας είναι όλοι όσοι υπέγραψαν, προσυπέγραψαν και διατήρησαν την ύπαρξη τέτοιων ατόμων και τέτοιων συνοπτικών διαδικασιών εγκληματικής αμέλειας εντός του Σώματος το οποίο οφείλει να προστατεύει τους Πολίτες και όχι να τους σκοτώνει : αυτό σημαίνει ότι όλη η κλίμακα ιεραρχίας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που υπέγραψε το ΦΕΚ για τους ειδικούς φρουρούς, τον Πρωθυπουργό ως τον προϊστάμενο όλων των υπουργών, τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, και όλους τους αρχηγούς αστυνομίας, διευθυντές, προϊσταμένους, υπεύθυνους προσωπικού / ανθρωπίνου δυναμικού, εκπαιδευτές και συναδέλφους οι οποίοι δεν επέστησαν την προσοχή στην ακαταλληλότητα του συγκεκριμένου εγκληματία.

Σαφώς, συνειδητοποιώντας το σύνολο αυτών που πρέπει να κατηγορηθούν και να διωχθούν για το ειδεχθές αυτό έγκλημα, καθώς και την προσβασιμότητα που όλοι αυτοί διαθέτουν προς τα ΜΜΕ καθώς και την συνεχή χρήση των ΜΜΕ για αποφυγή ευθυνών και αποπροσανατολισμού, είναι εύκολο να καταλάβουμε το κίνητρο ( δηλαδή την απάντηση στην ερώτηση ‘ μα γιατί να το κάνουν αυτό ;’ ) της προπαγανδιστικής και στρεβλωτικής δράσης των ΜΜΕ αυτές τις ημέρες.

Συγκεκριμένα, οι γενικές γραμμές / θέματα που προβάλλονται μέσα από συζητήσεις και σχολιασμούς είναι οι εξείς :

Ο αστυνομικός έχει ελαφρυντικά για τον φόνο ενός ανήλικου / άοπλου Πολίτη εάν :

1. φοβηθεί για την ζωή του
2. το θύμα δεν έχει καλή ακαδημαϊκή πορεία στο σχολείο
3. το θύμα δεν έχει καλή κοινωνική ζωή με συνομηλίκους και φίλους
4. το θύμα είναι ζωηρό / κάνει φασαρία / δημιουργεί προβλήματα
5. το θύμα κατάγεται από εύπορη οικογένεια
6. το θύμα βρίσκεται σε περιοχές που δεν συχνάζουν εύπορες οικογένειες
7. το θύμα βρίσκεται σε περιοχή όπου δικαιολογείται η επιβολή της Τάξης δια των όπλων
8. το θύμα έχει ιστορικό παρακολούθησης αγώνων και άλλων μεγάλων συναθροίσεων
9. το θύμα έχει παραβατική συμπεριφορά και έχει υπάρξει κουκουλοφόρος
10. το θύμα έχει αλλάξει σχολείο και /ή έχει αποβληθεί

Αυτό βέβαια σημαίνει τα εξείς :

Εάν ο,τιδήποτε από τα παραπάνω 10 σημεία που προβάλλονται από τα ΜΜΕ με οποιαδήποτε δικαιολογία και αποτελούν σημείο επιχειρηματολογίας και συζήτησης είναι λόγος ελαφρυντικού ή δικαιολόγησης / απαλλαγής από τις κατηγορίες του φόνου εκ προμελέτης μετά δόλου, τότε αυτό σημαίνει με απλό λογικό συνειρμό ότι :

Ο φόνος Πολίτη από αστυνομικό είναι δικαιολογημένος και πιθανός κατά την ευχέρεια του αστυνομικού εάν το θύμα έχει τα εξείς χαρακτηριστικά κατά την κρίση και αντίληψη του αστυνομικού που εκτελεί τον φόνο :

1. χαμηλή ακαδημαϊκή επίδοση / δυσλεξία / μαθησιακές δυσκολίες
2. συχνή ή μεμονωμένη αλλαγή σχολείου για οποιονδήποτε λόγο
3. μοναχικότητα / μη αρμονική αλληλεπίδραση / διαδρασιμότητα με ενηλίκους, συνομηλίκους, συμμαθητές
4. συμμετοχή σε εξόδους και αθλητικές συναθροίσεις με ομάδα συμμαθητών / συνομηλίκων
5. παραβατικότητα και / ή πιθανή παραβατικότητα κατά την κρίση του δράστη
6. χρήση λεκτικής αντίστασης / βίας / ανυπακοής / αντιδραστικότητας προς το δράστη
7. πρότερος βίος παραβατικότητας ασχέτως της τωρινής συμπεριφοράς
8. προσβασιμότητα / παρουσία σε περιοχές που ο δράστης κρίνει ότι χαρακτηρίζουν δίνουν το στίγμα του κοινωνικού παραβάτη / εγκληματία

και βέβαια, θεωρείται ή θα θεωρείται δικαιολογημένος ή αναμενόμενος ο φόνος εάν ο δράστης δηλώσει ότι αισθάνθηκε φόβο, ότι ήταν κουρασμένος, ότι ήταν σε κακή ψυχική κατάσταση ή ότι χρειαζόταν να ξεσπάσει.

Ο λόγος που η παραπάνω παράλογη και παράνομη και ανήθικη αιτιολόγηση που καλλιεργείται από τα ΜΜΕ είναι σημαντική είναι ότι κατ’ αρχάς απαλλάσσει πλήρως όλους τους ηθικούς αυτουργούς και πιθανώς θα αποπειραθεί να απαλλάξει και τον δράστη, δηλαδή τον φονιά.

Εάν απαλλαγεί με οποιαδήποτε από τις παραπάνω δικαιολογίες ή του δοθούν ελαφρυντικά ώστε να μην του επιβληθεί η εσχάτη των ποινών τόσο σε αυτόν όσο και σε όλους τους ηθικούς αυτουργούς και συνεργούς συγκάλυψης, δημιουργείται νομολογία και νομικό προηγούμενο ότι ο φόνος γίνεται δεκτός όταν εκτελείται από εξουσία με τους παραπάνω έκνομους και ενάντια στα Ανθρώπινα Δικαιώματα ισχυρισμούς.

Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς θα πρέπει να φοβούνται για την ζωή τους, και την ζωή των παιδιών τους καθημερινά ακριβώς όπως στην περίοδο κατοχής της Ελλάδας από τους Ναζί όπου το μόνο που χρειαζόταν για μία επί τόπου εκτέλεση ήταν η εκτίμηση του στρατιώτη και / ή η υπόδειξη του κουκουλοφόρου καταδότη με την μάσκα, σε μία τοποθεσία όπου ο οποιοσδήποτε από τους Έλληνες Πολίτες μπορούσε εν αγνοία του να βρεθεί την λάθος στιγμή.